Επιτακτική η ανάγκη αλλαγής της ρύθμισης αναστολής του παραπληγικού επιδόματος
Σε συνθήκες εξαθλίωσης βρήκε φέτος η χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τα άτομα με αναπηρίες. Ο πέμπτος χρόνος της οικονομικής κρίσης έφερε εκπτώσεις στις παροχές υγείας στα άτομα με αναπηρίες, με αποτέλεσμα να «πληρώνουν» οι ίδιοι τη νοσηλεία στο Νοσοκομείο με το παραπληγικό επίδομα και να περιθωριοποιούνται.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Τουλάχιστον δέκα άτομα από σύνολο 85 του Σωματείου Κινητικά Αναπήρων Μαγνησίας «Ιππόκαμπος» δεν έχουν καμία βοήθεια από φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον, ενώ και τα οικονομικά τους δεν επιτρέπουν παρά μερικές ώρες την ημέρα βοηθό για τη στοιχειώδη κάλυψη των αναγκών.
Ο γενικός γραμματέας του Σωματείου Πέτρος Μπέλλος υπογραμμίζει ότι δύο μέλη του Σωματείου Κινητικά Αναπήρων Μαγνησίας «Ιππόκαμπος», εισέπραξαν αυτό το μήνα πετσοκομμένο το επίδομά τους επειδή νοσηλεύτηκαν στο Νοσοκομείο Βόλου και σε Κέντρο Αποκατάστασης στη Λάρισα.
Οπως εξηγεί, πρόκειται και για τα δύο πρώτα περιστατικά σε πανελλαδικό επίπεδο από την εφαρμογή της ρύθμισης για την αναστολή του παραπληγικού επιδόματος σε άτομα με αναπηρία.
Ο ίδιος σημειώνει ότι «η περικοπή του επιδόματος γίνεται τμηματικά, όμως ειδικά στο δεύτερο περιστατικό θα παρακρατηθούν κοντά στις 2.500 ευρώ. Πλέον άτομα με αναπηρίες δεν μπορούν παρά να περιοριστούν στη στοιχειώδη κάλυψη των βασικών τους αναγκών.
Η ανεργία που αγγίζει το θεαματικό 90% των ατόμων με αναπηρία, η συμμετοχή στη φαρμακευτική αγωγή και τώρα η περικοπή του παραπληγικού επιδόματος για τη νοσηλεία οδηγεί στο περιθώριο».
Ειδικά για τη φαρμακευτική αγωγή, ο γενικός γραμματέας του Σωματείου υπογραμμίζει ότι, «η συμμετοχή φτάνει το 20-25%. Ομως, τα μέλη του Σωματείου χρειάζονται οπωσδήποτε βοήθεια στο σπίτι. Αν το επίδομα περικόπτεται για τη νοσηλεία και τη φαρμακευτική αγωγή, τότε δεν περισσεύουν για το βοηθό. Το υπουργείο Εργασίας πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει τη ρύθμιση».
Για τη βελτίωση της καθημερινότητας των ατόμων με αναπηρία έγιναν βήματα, αλλά τα προβλήματα είναι τόσο σημαντικά που οδηγούν στον αποκλεισμό.
Ο κ. Μπέλλος προσθέτει: «Εχουν γίνει κάποιες ρυθμίσεις σε θέματα παιδείας, βήματα σε ζητήματα προσβασιμότητας, ο κόσμος αποκτάει κοινωνική συνείδηση και δέχεται τη διαφορετικότητα. Ζητούμενο είναι να διατηρηθούν και να ενισχυθούν με την καλλιέργεια κοινωνικής συνείδησης.
Η αναπηρία είναι διαφορετικότητα. Η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα» κατέληξε.
