Ελάχιστες οι παρεμβάσεις τον τελευταίο ένα χρόνο, σύμφωνα με εργασία των μαθητών του ΕΕΕΕΚ Βόλου στο πλαίσιο της εκστρατείας Freemobility
«Οταν ένα αυτοκίνητο ανεβαίνει πάνω στο πεζοδρόμιο, το καροτσάκι από πού θα περάσει; Πώς θα μπορέσει ένας τυφλός να βρει το δρόμο του, αν στον οδηγό υπάρχει παρκαρισμένο ένα ποδήλατο;». Η Βιβή, μαθήτρια στο Ειδικό Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης Βόλου, αν και είναι σωματικά αρτιμελής, γνώρισε με βιωματικό τρόπο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συμμαθητές της που κινούνται με αναπηρικό καροτσάκι στο κέντρο της πόλης.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Το ερώτημά της κατά τη παρουσίαση της εργασίας των μαθητών του ΕΕΕΕΚ Βόλου στο πλαίσιο της εκστρατείας Freemobility στο Βόλο που πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά και της εκστρατείας Ecomobility που γίνεται για 13η χρονιά, ήχησε σαν καμπανάκι στις συνειδήσεις και αντικατοπτρίζει το πρόβλημα παιδείας που υπάρχει στην κοινωνία σε ό,τι αφορά την προσβασιμότητα και που είναι το κυριότερο πρόβλημα που αναδεικνύεται μέσα από την εργασία των μαθητών.
Στο πλαίσιο της συμμετοχής στην εκστρατεία Freemobility, οι μαθητές του ΕΕΕΕΚ Βόλου, πήραν τη σκυτάλη από το ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής, που πέρυσι είχε καταγράψει τα προβλήματα προσβασιμότητας στο Βόλο και επιχείρησαν να αποτυπώσουν τις εξελίξεις.
«Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία πρόοδος σε επίπεδο ελεύθερης μετακίνησης στην πόλη. Εχουμε να κάνουμε ακόμη πολύ δρόμο», διαπίστωσε ο υπεύθυνος της εκστρατείας Freemobility, Θάνος Ζαφειρόπουλος, υπογραμμίζοντας την ανάγκη οι φορείς να επενδύσουν σε έργα και η πολιτεία να επενδύσει στην εκπαίδευση της ίδιας της κοινωνίας σε θέματα προσβασιμότητας.
Στο πλαίσιο της εργασίας τους οι μαθητές του ΕΕΕΕΚ βγήκαν στους δρόμους της πόλης. Μαθητές με κινητικές αναπηρίες έδειξαν σε συμμαθητές τους τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν για να κινηθούν αυτόνομα στην πόλη. Αρτιμελείς μαθητές κάθισαν σε αναπηρικά καροτσάκια ή έδεσαν τα μάτια τους και κλήθηκαν να γνωρίσουν με βιωματικό τρόπο τις δυσκολίες. Την ίδια ώρα ζήτησαν από πολίτες που είτε είχαν αποκλείσει ράμπες, είτε είχαν δημιουργήσει με τα οχήματά τους εμπόδια στους οδηγούς τυφλών, να κάνουν το ίδιο.
«Κάποιοι ήταν πρόθυμοι να βιώσουν το πρόβλημα και το κατάλαβαν. Κάποιοι όμως ήταν επιθετικοί απέναντί μας. Ηταν τραγικό», ανέφερε η κοινωνιολόγος του σχολείου, Ελευθερία Σκρίμπα.
Τι όμως διαπίστωσαν οι μαθητές, συνοδεία των εκπαιδευτικών τους; Τι άλλαξε σε ένα χρόνο. «Μας προκάλεσαν ευχάριστη έκπληξη κάποιες παρεμβάσεις που έγιναν ή άλλες που σχεδιάζονται από το δήμο Βόλου, έστω κι αν είναι λίγες: νέες ράμπες, θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ, θέσεις για μηχανάκια και ποδήλατα. Υπάρχουν όμως πολλά ακόμη να γίνουν. Και δυστυχώς οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται μόνο στο κέντρο. Στις συνοικίες δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη. Οι δρόμοι είναι στενοί, ράμπες δεν υπάρχουν, στα πεζοδρόμια παρεμβάλλονται κολώνες», είπε από την πλευρά της η φυσικοθεραπεύτρια, Θεοδώρα Βασιλοπούλου. Ο κατάλογος των προβλημάτων δεν έχει τέλος. Σύμφωνα με την κ. Λήδα Φλωρούς, πολλοί δρόμοι έχουν κακοτεχνίες ή έχουν υποστεί ζημιές, πεζοδρόμια έχουν ανασηκωθεί από ρίζες δένδρων, πλάκες από πεζοδρόμους έχουν καταστραφεί.
Στο πλαίσιο αυτό, οι μαθητές ζητούν τα αυτονόητα, σύμφωνα με την κ. Μελίνα Χονδροδίνη -νοσηλεύτρια. «Θέλουν καλύτερη προσβασιμότητα στο κέντρο της πόλης, να μπορούν να προσεγγίσουν χώρους αναψυχής, δημόσιες υπηρεσίες», ανέφερε. Μεταξύ των αιτημάτων και τα λευκά ταξί που είναι ειδικά διαμορφωμένα για τη μεταφορά ατόμων με κινητικές αναπηρίες που είναι καθηλωμένοι σε καροτσάκι.
Σημειώνεται ότι η εργασία των μαθητών θα αξιολογηθεί μαζί με άλλες απ’ όλη τη χώρα και τα αποτελέσματα της εκστρατείας θα ανακοινωθούν στη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων που θα γίνει στην Αθήνα το Σάββατο 16 Απριλίου.
