Είναι αλήθεια, πικρή για τον τόπο μας, ότι ευκολότερα ανθεί ο διχασμός, «η διχόνοια η δολερή», παρά η ομόνοια. Ότι προεξάρχει το ατομικό του συλλογικού. Το κομματικό του εθνικού. Ότι δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε. Οι δε εξαιρέσεις υπογραμμίζουν τον κανόνα.
Αυτή η πραγματικότητα είναι που, δυστυχώς, δεν έχει επιτρέψει την καθιέρωση της απλής αναλογικής σε εθνικό επίπεδο. Για τον φόβο της ακυβερνησίας και της κάθε τόσο προσφυγής στις κάλπες. Επειδή θεωρείται βασίμως πιθανό ότι κάθε τόσο, κάποιο από τα κόμματα που θα μετείχαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, θα συμπεριφερόταν σαν το παιδί, που όταν δεν του αρέσει η εξέλιξη ενός ομαδικού παιγνιδιού, καταφεύγει στο «παίρνω τη μπάλα μου και φεύγω».
Η επίγνωση όμως αυτής της πραγματικότητας δεν μπορεί να οδηγεί στην εσαεί μοιρολατρική αποδοχή της. Κάποτε πρέπει να αρχίσουμε να… μαθαίνουμε. Να εκπαιδευόμαστε ως λαός στη συνεργασία.
Η προώθηση του σχεδίου για την εφαρμογή του Καποδίστρια 2 είναι μια ευκαιρία. Δικαίως ζητούν πλείστα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης την κατάργηση του ποσοστού 42% για την ανάδειξη των πλειοψηφιών στους δήμους. Ας ξεκινήσουμε επιτέλους από κάπου ένα εκλογικό σύστημα που θα μας βοηθήσει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε. Ας ξεκινήσουμε «από κάτω προς τα πάνω».
Η διαδικασία που άνοιξε ο Αλέκος Παπαδόπουλος με τον αρχικό «Καποδίστρια» ορθώς συνεχίζεται από την κυβέρνησή σας με την επέκταση, τη διεύρυνση και ενίσχυσή του. Και μακάρι να έχετε το σθένος να ξεπεράσετε τους «εγωισμούς» τοπικών κοινωνιών που αντέδρασαν στο παρελθόν λυσσωδώς –και κακώς πολλοί από σας σπεύσατε να τις κολακέψετε, με μικροκομματικές σκοπιμότητες. Διότι αυτή η νοοτροπία «το δικό μου χωριό είναι ιστορικό και δεν μπορεί να συνυπάρχει με άλλα σε ένα δήμο» δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιβεβαίωση αυτής της εθνικής νοσηρότητας του «εγωισμού» και της αδυναμίας συνεργασίας. Δεν ξέρω δα και πολλά χωριά και πόλεις στην Ελλάδα που δεν έχουν τη δική τους ιστορία.
Αν όμως πάτε να κάνετε έναν νέο Καποδίστρια, αφήνοντας έξω τις περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπως εμφανίζεται ως τώρα η πρόθεσή σας, τότε θα έχετε μόνοι σας υπονομεύσει αυτή την προσπάθεια.
Ας ξεκινήσουμε από κάπου
