Τρέχουν να προλάβουν τις ρυθμίσεις της τρόικας… επιχειρήσεις της Μαγνησίας. Σχεδιάζουν ήδη συμβάσεις α λα καρτ και την εφαρμογή ατομικών συμβάσεων με πρόσχημα την παρατεταμένη κρίση.
Τσουνάμι… στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Συμβάσεις α λα καρτ… αντί συλλογικών συμβάσεων θα οδηγήσουν σε «βαλκανοποίηση» του ιδιωτικού τομέα και ειδικότερα τις μικρές επιχειρήσεις όπου δεν λειτουργούν δυνατά συνδικάτα και η προσέγγιση με τους εργαζόμενους είναι ευκολότερη μπροστά στο δίλημμα της απώλειας θέσεων εργασίας.
Η ανατροπή έχει γίνει ήδη. Μπορεί όταν ανακοινώθηκαν οι πρώτες περικοπές αποδοχών στο Δημόσιο οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, βιομηχανικοί εργάτες, εμποροϋπάλληλοι, ξενοδοχοϋπάλληλοι και άλλοι κλάδοι να πήραν μία βαθιά ανάσα από τις διαβεβαιώσεις ότι δεν θίγεται ο ιδιωτικός τομέας, ήρθε όμως η ώρα μέσω της τακτικής «στρίβειν διά του αρραβώνος» να πληρώσουν και αυτοί το τίμημα της ένταξης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Τρόικα.
Οι συμβάσεις α λα καρτ είναι πλέον γεγονός. Ατομικές συμβάσεις θα αντικαταστήσουν τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας ακόμη και στο Νομό Μαγνησίας .
«Πρόκειται για πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας» τονίζει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο πρόεδρος του ΕΚΒ Θανάσης Παπαδημόπουλος, επιβεβαιώνοντας ότι τα νέα μέτρα εφόσον ψηφιστούν θα ξεσηκώσουν νέα θύελλα αντιδράσεων, αφού θα υπερισχύσουν οι επιχειρησιακές συµβάσεις έναντι των κλαδικών , κάτι που πρακτικά σηµαίνει µείωση µισθών.
Μπορεί η κυβέρνηση να επικαλείται προς το παρόν ότι η διάταξη για την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων «θα εφαρμόζεται κατ’ εξαίρεση σε εξαιρετικές περιπτώσεις και προκειμένου να διασφαλιστεί η απασχόληση», τα συνδικάτα όμως χαρακτηρίζουν αυτή την επίκληση προσπάθεια να «χρυσωθεί το χάπι», αφού λόγω κρίσης… οι περισσότερες εταιρίες θα σπεύσουν να επικαλεστούν «εξαιρετικές συνθήκες» για να ανατρέψουν τις κλαδικές συμβάσεις εις βάρος φυσικά των αποδοχών των εργαζομένων, αφού το «μαξιλάρι» ασφαλείας που υπήρχε με την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων δεν θα υφίσταται πλέον…
«Ξεχάστε αυτά που ξέρατε…»
«Οι εργαζόμενοι έχουν στεγνώσει» λέει με νόημα ο Θανάσης Παπαδημόπουλος και αυτό διότι πριν από την ενδεχόμενη ανατροπή των κλαδικών συμβάσεων έχει εξαιτίας του μνημονίου
υλοποιηθεί πλέγμα κατάργησης των αποφάσεων της διαιτησίας (ΟΜΜΕΔ) για τις φετινές αυξήσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τοµέα. Ήδη ισχύουν οι µειωµένες κατά 50% αποζηµιώσεις σε περίπτωση που ο εργαζόµενος ειδοποιηθεί έως και έξι µήνες νωρίτερα, ενώ παράλληλα παρέχεται η δυνατότητα καταβολής των αποζηµιώσεων απόλυσης σε διµηνιαίες δόσεις. Με την κοινοποίηση της απόλυσης ο εργοδότης πλέον οφείλει να πληρώσει µόνο δύο µισθούς αποζηµίωσης, ενώ µέχρι τώρα όφειλε να καταβάλει ολόκληρο το ποσό.
Για την υπόλοιπη αποζηµίωση ο εργαζόµενος υποχρεούται δια νόµου σε ευκολίες πληρωµής, καθώς θα εισπράττει τα οφειλόµενα σε διµηνιαίες δόσεις, καθεµιά από τις οποίες δεν µπορεί να υπερβεί τους δύο µισθούς. Αυξήθηκαν εξάλλου τα όρια στις οµαδικές απολύσεις. Το επιτρεπόµενο όριο για τις επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζοµένους ανεβαίνει στο 5%, αρκεί αυτό το ποσοστό να µην αντιστοιχεί σε περισσότερους από τριάντα εργαζοµένους ανά µήνα. Με αυτές τις διατάξεις ήδη στη Μαγνησία επιχειρήσεις όπως ο Κιολεΐδης, η ΒΜΤΕ, η ΒΙΟΣΩΛ έχουν απομακρύνει το τελευταίο διάστημα δεκάδες εργαζόμενους που πήραν την «άγουσα» στην ανεργία.
Οι εργοδότες εξάλλου προσλαµβάνουν νεοεισερχόµενους στην αγορά εργασίας ηλικίας κάτω των 25 ετών και τους αµείβουν µε το ογδόντα τέσσερα τοις εκατό (84%) του κατώτατου βασικού µισθού ή ηµεροµισθίου, όπως αυτό ορίζεται κάθε φορά από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας (σήµερα είναι 740 ευρώ).
«Η συγκεκριμένη ρύθμιση με τις επιχειρησιακές συμβάσεις εάν εφαρμοστεί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον κατακερματισμό των μισθών και τη σαλαμοποίηση των εργαζόμενων, στο βαθμό που η επιχειρησιακή θα υπερισχύει» σημειώνει ο πρόεδρος του ΕΚΒ που επίσης προβλέπει ότι προκληθεί και αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου.
Αυτή η διάταξη, όπως εξηγεί ο κ. Παπαδημόπουλος, αναμένεται να προκαλέσει ακόμη και σε διάσπαση των εργοδοτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων. Και αυτό, γιατί -εάν τελικά η πρόβλεψη αυτή ενεργοποιηθεί- οι εργοδότες που είναι εκτός συνδέσμου θα μπορούν να απασχολούν τους μισθωτούς με τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, γιατί δεν θα δεσμεύονται από τη συλλογική σύμβαση.
Μέσω τη νέας ρύθμισης, θα δίνεται η δυνανότητα σύναψης επιχειρησιακής σύμβασης με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, η οποία θα μπορεί να ρυθμίζει όλα τα εργασιακά ζητήματα (αμοιβές, ωράρια κ.λ.π.). Η επιχειρησιακή σύμβαση θα είναι ισχυρότερη από την κλαδική. Εάν π.χ. συμφωνηθούν σε επίπεδο επιχείρησης χαμηλότερες αμοιβές από εκείνες που προβλέπει η σύμβαση της ομοσπονδίας, θα είναι νόμιμες οι χαμηλότερες. Ομοίως θα μπορούν να συμφωνηθούν π.χ. λιγότερες ημέρες εργασίας, εκ περιτροπής εργασία όπως ζητείται στην περίπτωση της ΚΟΝΤΙ.
Η διάρκεια της υπαγωγής στο σχέδιο θα είναι διετής σε πρώτη φάση, με δυνατότητα παράτασης. Σε αυτή την περίπτωση, σε μεγάλες επιχειρήσεις το σωματείο θα έχει δικαίωμα ενημέρωσης για τις επενδύσεις και τη γενικότερη οικονομική πορεία της επιχείρησης.
Αυτά θα ισχύσουν κυρίως για τις μεγάλου μεγέθους -με βάση τα ελληνικά δεδομένα- επιχειρήσεις (άνω των 50 ατόμων). Για τις μικρές επιχειρήσεις δεν θα απαιτείται επιχειρησιακό πλάνο. Απλώς και στις δυο περιπτώσεις θα ισχύει στην πράξη το δόγμα «μικρότεροι μισθοί για διατήρηση της απασχόλησης».
Η εργοδοσία θα μπορεί να καλέσει το οικείο σωματείο σε διαπραγμάτευση για μείωση μισθών και η εργατική πλευρά θα μπορεί είτε να αποδεχτεί την πρόταση με κάποιες αντιπαροχές, όπως πάγωμα απολύσεων ή συνδυασμό των αποτελεσμάτων με κίνητρα απόδοσης (μπόνους επίτευξης των στόχων), είτε να αρνηθεί τη διαπραγμάτευση για μείωση αποδοχών ή αύξηση των ωρών εργασίας χωρίς πρόσθετη αμοιβή ή και τα δυο μαζί, με το δέλεαρ της διατήρησης των θέσεων εργασίας.
Εάν το σωματείο δεν δεχθεί την επιχειρησιακή σύμβαση, ο εργοδότης έχει στη διάθεσή του άλλα μέσα, όπως η διαθεσιμότητα του προσωπικού (3 μήνες το έτος εκτός εργασίας, με τον μισό μισθό για όλους τους υπαλλήλους), την εκ περιτροπής εργασία (υποχρεωτικά ρεπό με μείωση αποδοχών), τις απολύσεις (6 άτομα το μήνα για επιχειρήσεις από 20 έως 150 άτομα και 5% το μήνα για μεγαλύτερες επιχειρήσεις) κ.ά. Στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν θα υποχρεούνται -με πρόσχημα το μέγεθός τους- να υποβάλλουν επιχειρηματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, οι απολύσεις είναι ελεύθερες, χωρίς κανέναν περιορισμό ανά μήνα (αφορά σε όσες απασχολούν κάτω από 20 άτομα).
