Του Νίκου Σόκολου
Η Ελλάδα παραμένει μια χώρα, με σημαντική μείωση των εξαγωγών σε άλλες χώρες, παρουσιάζοντας μάλιστα σημαντική μείωση στην συνολική αξία, του συνόλου των εμπορευμάτων που είναι για διάθεση σε χώρες του εξωτερικού, την ίδια ώρα που οι Τουρκικές εξαγωγές στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες παρουσιάζει αξιοσημείωτη εξέλιξη με το όγκο των εμπορικών συναλλαγών.
Αλλά και σημαντικές μεταβολές σε καταναλωτικές ανάγκες, όπως και σε τομείς για τους οποίους διαπιστώνουμε επιδόσεις ανώτερες της δυναμικής της παραγωγής αγαθών που έχουν σχέση με το πετρέλαιο, με φαρμακευτικά και χημικά είδη, με αγροτικά προϊόντα, ακόμα και των ηλεκτρικών συσκευών.
Και αυτό επειδή η Τουρκία παρά την οικονομική κρίση που προκαλεί ανησυχίες για το μέλλον της, στηρίζουν την ανάπτυξη της, μεγάλες επιχειρήσεις σαν σανίδα σωτηρίας για την οικονομία της χώρας, ενώ η μεγαλύτερη βιομηχανική ανάπτυξη η οποία ταυτίζεται με ένα σύμπλεγμα κατασκευαστών αυτοκινήτων, κυρίως από την Ευρώπη και την Κίνα, θεωρείται αναπόσπαστο μέρος του παγκόσμιου δικτύου των βάσεων παραγωγής, αυξάνοντας την παραγωγική ικανότητα του κλάδου, και τις Τουρκικές εξαγωγές.
Φυσικά αυτά τα στοιχεία αν και είναι γνωστά για την χώρα μας, δεν κάνει απολύτως τίποτα για την έντονη τούρκικη μεταφορική δραστηριότητα, τόσο για την ανάπτυξη του εξαγωγικού-διαμετακομιστικού εμπορίου της Τουρκίας, για το οποίο θα έπρεπε να επιβάλλονται επιπρόσθετες φορολογικές διαδικασίες, μέσα από τους τελωνειακούς δασμούς, αλλά και για την ανάπτυξη των εξαγωγικών πωλήσεων, μια και η ενίσχυση της εξωστρέφειας της ελληνικής αγοράς παραμένει στάσιμη, μπροστά στην περίπτωση να ενισχυθεί ο εμπορικός και ο εξαγωγικός χαρακτήρας της Ελλάδας, η ώθηση των ελληνικών επιχειρήσεων, με στόχο την ανάπτυξη της εξαγωγικής δραστηριότητας μας.
Αντίθετα αντί για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, ζούμε την επισκεψιμότητα των πολιτικών προσώπων της σημερινής κυβέρνησης, στις κλειστές δομές που έχουν σχέση με την φιλοξενία των μεταναστών από τις ασιατικές χώρες, σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που διαιωνίζεται μεταξύ της πληθυσμιακής εξέλιξης των προσφύγων στην Ελλάδα, και στο δημογραφικό μας. Περιμένοντας περισσότερες μεταναστευτικές ροές, μέσα από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, και από τις σπασμωδικές εξαγγελίες κάποιων μέτρων από τον πρωθυπουργό, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις προεκλογικές δεσμεύσεις του για αλλαγή του μεταναστευτικού προβλήματος, και για την δημογραφική εξέλιξη των άλλων βαλκανικών κρατών, οι οποίες κατάφεραν με την μετακίνηση των πληθυσμών τους στην χώρα μας, να αλλάξουν το τοπίο των συνθηκών διαβίωσης για τους Έλληνες πολίτες.
Τώρα για άλλη μια φορά παραμένουμε θεατές, στα προβλήματα εκείνα που οι πολιτικές πρακτικές και ενέργειες, δεν είναι ικανές για να αποτρέψουν τις αρνητικές επιπτώσεις στο εσωτερικό της χώρας, πράγμα που συνδέονται με τις συνεχιζόμενες απειλές της γείτονας χώρας και με την σημασία που έχει η εξαγωγική δραστηριότητα της Τουρκίας σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Ελλάδα, ενώ την ίδια ώρα αναπτύσσει θέματα οικονομικού και στρατιωτικού ενδιαφέροντος με την Ρωσία, σαν μια κίνηση υπεροχής στην διπλωματική σκακιέρα, των αντιδράσεων και των διεθνών συμπεριφορών.
Ετσι τελικός στόχος, δεν είναι να εποφθαλμιούν οι πολιτικοί μας μπροστά στις κινήσεις των Τούρκων που έχουν σαν στόχο την καταδίκη της χώρα μας σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, που έχουν άμεση σχέση με ζωτικά εθνικά συμφέροντα, και με την επιβίωση μιας χώρας, όπως και των ίδιων των Ελλήνων πολιτών. Αλλά με αλλαγές που θα ενισχύσουν την ισορροπία ισχύος της χώρας μας, ενώ θα πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουμε την ζωή μας, μέσα από τις καθημερινές προκλήσεις των καιρών, μέσα από την ανάδειξη της ίδιας της Ελλάδας, μέσα από την δημιουργία μιας εικόνας η οποία δεν συγχωρεί λάθη και μεθοδεύσεις, αποτυχημένες συμφωνίες και αθετήσεις υποχρεώσεων, για να αναδείξουμε την αξία και την χώρα μας, σαν πρωτοπόρα δύναμη, και ηγέτης των Βαλκανίων.
