ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Ελλάδα και εκλογές στη Γερμανία   

ελλάδα-και-εκλογές-στη-γερμανία-401134

Της Ελενας Αντωνοπούλου

Μόνο αδιάφορη δεν είναι η Ελλάδα για το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Από το αποτέλεσμα της κάλπης που στήνεται την Κυριακή και σε δεύτερο χρόνο από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία που είναι γραμματισμένες για τις 10 και 24 Απριλίου του 2022, θα εξαρτηθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι ισορροπίες που θα διαμορφωθούν στην Ευρώπη.

Σε μια καθοριστική περίοδο καθώς θα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαπραγμάτευση για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρώπης.

Τι σημαίνει πρακτικά για την Ελλάδα Σύμφωνο Σταθερότητας; Δημοσιονομικοί στόχοι. Όχι μόνο βραχυπρόθεσμου αλλά και μακροπρόθεσμου χαρακτήρα. Η χώρα, είναι δεσμευμένη με τη συμφωνία που υπέγραψε το 2018 για να βγει από τα μνημόνια, να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα «στην περιοχή του 2%» και μετά το 2022 που λήγει η μεταμνημονιακή εποπτεία και οι αυστηροί δημοσιονομικοί στόχοι. Μπορεί να το… ξεχάσαμε με την πανδημία, αλλά για όλη την περίοδο από το 2020 μέχρι και το 2022, θα έπρεπε κανονικά να παράγουμε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% κάτι που δεν συνέβη για έναν και μόνο λόγο: την πανδημία.

Για την Ελλάδα, η μεταμνημονιακή εποπτεία ολοκληρώνεται στα μέσα του 2022. Ο προϋπολογισμός του 2023, θα συνταχθεί επομένως με βάση τον στόχο που θα οριστεί στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας.

Θα είναι ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος μικρότερος από το 2%; Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα έχει δημοσιονομικό χώρο για να χρηματοδοτήσει μέτρα μόνιμου χαρακτήρα (με έμφαση στις μειώσεις φόρων) καθώς οι προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου έχουν δείξει ότι χωρίς COVID η χώρα είναι σε θέση να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 2%. Πλεονάσματα που δεν είναι ανάγκη να αποτυπωθούν κατά την εκτέλεση των προϋπολογισμών. Το ζητούμενο θα είναι να υλοποιούνται οι δεσμεύσεις και ότι περισσεύει να επιστρέφει στην κοινωνία.

Στην εξωτερική πολιτική οι Χριστιανοδημοκράτες γενικά, αλλά και ο Αρμιν Λάσετ (το ψευδώνυμο του είναι «Τούρκος Αρμιν»), έχουν κρατήσει μια χλιαρή στάση έναντι της Τουρκίας, αφού βλέπουν σε αυτήν έναν σημαντικό οικονομικό εταίρο. Επιπλέον, είναι υπέρ των πωλήσεων όπλων σε αυταρχικά καθεστώτα, όπως η Τουρκία. Έχει υπάρξει έντονη αντιπαράθεση σε αυτό το σημείο με τους Πράσινους οι οποίοι έχουν λάβει ξεκάθαρη θέση ενάντια στις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία.

Στα οικονομικά, Χριστιανοδημοκράτες και Νεοφιλελεύθεροι είναι υπέρ του δόγματος της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας Σόιμπλε και επαναφοράς του στην ΕΕ μετά την πάροδο της περιόδου χάριτος που διανύουμε -λόγω της πανδημίας. Στην περίοδο των μνημονίων πολλοί Χριστιανοδημοκράτες πολιτικοί είχαν υποστηρίξει την αποχώρηση της Ελλάδας από το Ευρώ, όπως και το κόμμα των Νεοφιλελεύθερων. Αντίθετα, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι δεν ήταν υπέρ της αποχώρησης. Μάλιστα, προτείνουν την χαλάρωση του συνταγματικά κατοχυρωμένου φρένου χρέους που θα επιτρέψει τον χαμηλότοκο δανεισμό του κράτους προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσιών επενδύσεων στη Γερμανία. Αν λοιπόν υπάρξει μια τέτοια πολιτική εξέλιξη, αυτή θα είναι θετική για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, γεγονός σημαντικό για την χώρα μας αφού το χρέος της Ελλάδας κατά την διάρκεια την πανδημίας έχει εκτοξευτεί στα 387 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η πρόταση των Πρασίνων για τη δημιουργία Ταμείου που θα δανείζει στα κράτη μέλη χωρίς σκληρούς όρους, θα βοηθήσει τα μέγιστα όταν θα παρέλθει η περίοδος χάριτος και θα ανέβουν τα επιτόκια δανεισμού. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο οι Πράσινοι έχουν προωθήσει ενεργά τη δημιουργία του Ταμείου Ανάπτυξης και Ανθεκτικότητας αλλά και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης. Έχουν τεθεί υπέρ της αύξησης κονδυλίων για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας, της ερημοποίησης της υπαίθρου και της περιφερειακής ανάπτυξης. Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι είναι υπέρ της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και του Ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Γερμανίας.

Στο μεταναστευτικό αδιαμφισβήτητα η πολιτική των Πρασίνων θα βοηθήσει να εξομαλυνθεί η κατάσταση στα νησιά του Αιγαίου και στις δομές. Οι Πράσινοι έχουν προτείνει τη μετεγκατάσταση προσφύγων συγκεκριμένα από τα Ελληνικά νησιά στην Γερμανία. Επιπλέον, έχουν συμβάλλει ώστε πολλές πόλεις στην Γερμανία να προετοιμαστούν για την υποδοχή και αποδοχή των μεταναστών αυτών.

Χριστιανοδημοκράτες και Νεοφιλελεύθεροι είναι αντίθετοι και δεν επιτρέπουν την υποδοχή επιπλέον μεταναστών. Η Γερμανία έχει χαμηλή ανεργία, η οικονομία της έχει διαθέσιμες θέσεις εργασίας και οι εργοδότες ζητούν από την Κυβέρνηση να αναπτύξει πολιτικές για την προσέλκυση εργαζομένων. Ως εκ τούτου είναι απορίας άξια η αρνητική στάση των δύο κομμάτων.

Στο ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων Πράσινοι και Αριστερά επανέφεραν φέτος για άλλη μια φορά το θέμα προς συζήτηση στη Γερμανική βουλή. Δυστυχώς, όλα τα άλλα κόμματα καταψήφισαν την πρόταση, αλλά είναι πιθανό σε μια κυβέρνηση συνασπισμού να έχουμε αλλαγή της πάγιας Γερμανικής πολιτικής στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων για πρώτη φορά.

Το διακύβευμα των φετινών Γερμανικών εκλογών είναι επί της ουσίας η πιθανή αλλαγή πάγιων πολιτικών της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης σε πολλά κεντρικά θέματα που θα επηρεάσουν άμεσα και την πολιτική της ΕΕ, άρα και τα κράτη μέλη. Η κατάρρευση των Χριστιανοδημοκρατών στο 20% δείχνει πως οι Γερμανοί ψηφοφόροι θέλουν μια συστημική αλλαγή μετά από 16 χρόνια διακυβέρνησης Μέρκελ. Βέβαια οι φετινές εκλογές μπορεί να εγκυμονούν περαιτέρω εκπλήξεις. Ας μην ξεχνάμε την ιδιαίτερη βαρύτητα της επιστολικής ψήφου, αλλά και το 30% των αναποφάσιστων.

Τι θα γίνει με τους Τούρκους ψηφοφόρους: Το μόνο γνωστό είναι ότι το 1,5% των ψηφοφόρων στη Γερμανία, δηλαδή 900.000, είναι τουρκικής καταγωγής και πολιτικά ετερογενείς όπως όλες οι κοινωνικές ομάδες. Σύμφωνα με έρευνα των Πανεπιστημίων Ντούιζμπουργκ-΄Εσσεν και Κολωνίας το 35% εξ αυτών έβαλαν στις εκλογές του 2017 σταυρό στο SPD, το 20% στα Χριστιανικά Κόμματα, 16% στη Αριστερά, 13% στους Πράσινους και 4% στους Φιλελεύθερους. Το πολύ ενδιαφέρον είναι πώς αξιολογούν όλοι οι ψηφοφόροι τουρκικής καταγωγής τον Ερντογάν. Σε μια κλίμακα από μείον μέχρι συν πέντε, του δίνουν μείον 2,5, δηλαδή πολύ αρνητική βαθμολογία. Όταν ψηφίζει κανείς σε μια χώρα σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνει συμβιβασμούς. Και ένα κόμμα για να επιτύχει πλειοψηφίες, δεν μπορεί να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες. Οι Τούρκοι της Γερμανίας το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου