Της Ελένης Χάνου
Κρούσματα, διασωληνώσεις, θάνατοι. Μαυρίζει η ψυχή καθημερινά από τα νέα της επικαιρότητας, που περιστρέφονται σχεδόν αποκλειστικά γύρω από την πανδημία του νέου κορονοϊού.
Οπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις, ό,τι κι αν ακούσεις περιστρέφεται γύρω από τον COVID-19, τα κρούσματα, τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, τα μέτρα που λαμβάνονται για την ανάσχεση της πανδημίας, το πλήγμα που δέχεται η οικονομία και οδηγεί σε φτωχοποίηση ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα όχι μόνο του ελληνικού, αλλά του παγκόσμιου πληθυσμού.
Σε αυτή, όμως, τη μαύρη καθημερινότητα υπάρχει και η ελπίδα. Οχι, δεν πεθαίνουν άνθρωποι μόνο. Γεννιούνται κιόλας. Νέοι άνθρωποι έρχονται καθημερινά στη ζωή και δίνουν το μήνυμα ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες η ζωή βρίσκει τρόπους να συνεχίζεται.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία των ληξιαρχικών πράξεων στη Μαγνησία, όπως δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, μαρτυρούν ότι καθημερινά γίνονται γεννήσεις στον νομό από ζευγάρια, που δίνουν τη δική τους μάχη στη σκιά του κορονοϊού για να προσφέρουν ελπίδα, φέρνοντας στη ζωή έναν νέο άνθρωπο.
Συνολικά 638 γεννήσεις καταγράφονται στη Μαγνησία, σε νοσοκομείο και ιδιωτικές κλινικές, έως και τις 2 Νοεμβρίου. Δεν είναι οι μόνες. Επιπλέον τόσες εκτιμάται, καθώς δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, ότι είναι οι γεννήσεις μικρών Βολιωτών, που έρχονται στη ζωή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και σε ιδιωτικές κλινικές του γειτονικού νομού.
Τα ίδια στοιχεία μάλιστα δείχνουν και μία ακόμη αισιόδοξη, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, πτυχή. Το 2019 οι θάνατοι μόνο στον Βόλο ανήλθαν στους 1.445 και δεν είχαμε κορονοϊό. Φέτος μέχρι και τις αρχές Νοεμβρίου είναι 1.235, αριθμός που μαρτυρά τάση μείωσης και έρχεται να ισοσκελίσει κάπως το αρνητικό τα τελευταία χρόνια ισοζύγιο μεταξύ θανάτων και γεννήσεων.
Βεβαίως, η χρονιά δεν έχει κλείσει ακόμη. Μπορεί να είναι κακή χρονιά εξαιτίας της πανδημίας, δεν είναι όμως όλα μαύρα. Υπάρχουν και τα ευχάριστα, υπάρχουν και τα αισιόδοξα.
