Τονίζει ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ Μαγνησίας
Συγκεντρώνοντας λόγια διάσημων ατόμων με αναπηρία, διεθνών φορέων και σλόγκαν από καμπάνιες, ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ Μαγνησίας αναδεικνύει, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, την ανάγκη για κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία και τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση δράσεων υποστήριξης των συγκεκριμένων πολιτών, αλλά και ενημέρωσης και αφύπνισης της κοινωνίας.
Το μήνυμα της συγκεκριμένης ημέρας είναι «η πλήρης συμμετοχή και ισότητα», η οποία ορίζεται ως το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή και την ανάπτυξη των κοινωνιών τους, να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης ίσες με εκείνες των άλλων πολιτών, και να έχουν ίσο μερίδιο στη βελτίωση των συνθηκών που προκύπτουν από την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη.
Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ευρωβουλευτής και ψυχίατρος, καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο έχοντας διαγνωσθεί με νωτιαία μυϊκή ατροφία, έχει δηλώσει πως «τα μέλη της ελληνικής κοινωνίας θεωρούν ότι όταν είσαι άτομο με αναπηρία, είσαι ανίκανος να προσφέρεις, να παράγεις και να συμμετάσχεις μέσα σε αυτήν. Έτσι μέσα από αυτή τη θεώρηση, δε σου δίνουν χώρο για να υπάρχεις. Όταν, λοιπόν, δεν υπάρχεις μέσα στην κοινωνία, είσαι φυλακισμένος».
Με τη σειρά της, η Κίνηση Αναπήρων Καλλιτεχνών έχει επισημάνει: «Όταν το 2011 ανάπηρες/οι και μη, αποφασίσαμε να ενώσουμε τις σκέψεις, τις επιθυμίες και την αγωνιστικότητά μας κάτω από την ίδια ομπρέλα και δημιουργήσαμε την Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών, όλοι όσοι μιλούσαν για προσβασιμότητα αναφέρονταν αποκλειστικά στις ράμπες και τα ασανσέρ. Τολμήσαμε τότε να οραματιστούμε κάτι περισσότερο από αυτό: την Καθολική Προσβασιμότητα. Δηλαδή, την πρόσβαση ΟΛΩΝ των αναπήρων ΠΑΝΤΟΥ».
Ο Αντώνης Ρέλλας, ανάπηρος ακτιβιστής και σκηνοθέτης, με αφορμή την παράσταση «Πιο δυνατός και από τον Σούπερμαν» που έχει στο επίκεντρο έναν ανάπηρο έφηβο, όταν ρωτήθηκε για το πώς προσεγγίζει ο κόσμος την παράσταση είχε δηλώσει: «Υπάρχουν σαφώς αυτοί που έρχονται και λένε «ήταν δύσκολο να έρθουμε, ήμασταν διστακτικοί, υπό την έννοια ότι δε θέλαμε να στεναχωρηθούμε εμείς και τα παιδιά μας. Και τελικά δε στεναχωρηθήκαμε καθόλου». Υπάρχει, λοιπόν, η αντίληψη ότι τα ζητήματα αναπηρίας είναι a priori δυσάρεστα. Οι ανάπηροι άνθρωποι όμως είμαστε υπαρκτά πρόσωπα και τα αιτήματά μας για αξιοπρεπή διαβίωση δεν χωρίζονται σε ευχάριστα ή δυσάρεστα, αλλά σε αιτήματα προς επίλυση».
Οσα παρατίθενται παραπάνω συγκλίνουν σε ένα συμπέρασμα: Οι φωνές πληθαίνουν. Πληθαίνουν αυτοί που δρουν και αντιδρούν στις διακρίσεις. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο για την κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Ας δώσουμε φωνή στα άτομα που πασχίζουν για τα αυτονόητα και διεκδικούν την αξιοπρέπεια τους. Η αναπηρία δεν είναι «ασθένεια». Είναι μια ζώσα κατάσταση, μια καθημερινότητα και η κοινωνία οφείλει να τη βλέπει ως τέτοια, καταλήγει ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων ΑμεΑ Μαγνησίας.
