Το καλοκαίρι ήταν η λαίλαπα της πυρκαγιάς και τώρα το χειμώνα οι καταστροφικές πλημμύρες. Το παράξενο είναι ότι την υδάτινη μανία δεν ένιωσαν μόνο περιοχές που κάηκαν το καλοκαίρι, αλλά άλλες στις οποίες δεν εκδηλώθηκαν πυρκαγιές. Αυτό αποδεικνύει ότι ολόκληρη η Επικράτεια της χώρας και ολόκληρος ο πλανήτης φυσικά βρίσκεται στο έλεος των καιρικών φαινομένων, που πλέον δεν είναι ακραία αλλά καθημερινά και συνηθισμένα.
Οι εικόνες βιβλικής καταστροφής δεν μας έρχονται πλέον από κάποιες τριτοκοσμικές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, αλλά από τη Ροδόπη και την Αρκαδία, από το Κιλκίς και την Ηλεία. Η φύση εκδικείται την ανθρώπινη αμετροέπεια και την ακόρεστη πλεονεξία των σύγχρονων κοινωνιών. Το ότι δεν είχαμε πλημμυρικά φαινόμενα στο νομό Μαγνησίας το τελευταίο τριήμερο μόνο σε αγαθή τύχη μπορεί να αποδοθεί και όχι στους κορμούς δέντρων που τοποθετήθηκαν στα καμένα του Πηλίου. Άλλωστε το προαναφέραμε. Υποψήφιες για πλημμυροπαθείς και πυροπαθείς είναι πλέον όλες οι περιοχές. Αυτή είναι η μανία των κλιματικών αλλαγών που ήδη κατέφθασαν και δεν ανάγονται σε κάποιο μακρινό μέλλον επιστημονικής φαντασίας.
Ούτε ο καθαρισμός των φρεατίων ούτε τα αντιπλημμυρικά έργα μπορούν να μας σώσουν. Αυτές είναι πολύ μικρές παρεμβάσεις σε σχέση με το μέγεθος του πλήγματος που έχουμε καταφέρει εναντίον της φύσης.
Δυστυχώς ο καρκίνος δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες. Και τα μελανώματα στο σώμα του πλανήτη μας είναι εμφανή. Δεν θεραπεύονται εύκολα. Κρίσιμη και αναγκαία είναι η αναστροφή των κλιματικών αλλαγών και όχι η θεραπεία των πληγών που προκαλούν οι φυσικές ή και φυσιολογικές, μετά τα όσα έχουν συμβεί, καταστροφές.
Ανοχύρωτες πολιτείες
