Τι σύμπτωση ήταν κι αυτή, να γίνει περίπου… «φύλλο και φτερό» συνολικά το πολιτικό σύστημα μέσα σε ένα διήμερο! Στην «Ελευθεροτυπία», με ανάδειξη της δημοσκόπησης, κατά την οποία το 58% των πολιτών θέλουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Στον «Ελεύθερο Τύπο» με άλλη δημοσκόπηση, που λέει ότι η Ν.Δ. παραμένει 3,2% μπροστά από το ΠΑΣΟΚ, μετά την επανεκλογή Παπανδρέου. Και, (τέλος;), με την «Αυριανή» να προαναγγέλλει ότι δημιουργείται «Νέο Δημοκρατικό Κόμμα».
Ασχετα μεταξύ τους τα θέματα; Κάθε άλλο. «Μυρίζουν» από μακριά προετοιμασία της κοινής γνώμης, ίσως και «πιέσεις» προς πολιτικά στελέχη για αλλαγή του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Η πιθανότητα κυβερνήσεων συνεργασίας θα ήταν ουτοπία να πιστέψει κάποιος ότι βρίσκεται μεταξύ των σημερινών κομμάτων. Δοκίμασαν τα ίδια κόμματα και στο πρόσφατο παρελθόν και απέτυχαν παταγωδώς δύο φορές. Χρειάζονται επομένως νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, που αναγκαστικά θα προέλθουν από διασπάσεις ή αποχωρήσεις από τα σημερινά κόμματα. Αν τα σχετικά δημοσιεύματα αποτελούν προτροπή για τέτοιες κινήσεις ή προειδοποιήσεις προς τις σημερινές κομματικές ηγεσίες, είναι εξεταστέο και αποδείξιμο στο μέλλον. Μήπως περίπου κυβερνήσεις «συνεργασίας», εσωτερικής δηλαδή, δεν είναι κι οι μονοκομματικές τόσο τη σημερινής Ν.Δ., όσο και η πιθανή μελλοντική του σημερινού ΠΑΣΟΚ;
Μήπως όμως τελικός αποδέκτης δεν είναι τα κόμματα, οι ηγεσίες τους και οι εσωτερικές τους ομάδες αλλά η ίδια η κοινωνία; Η αποδυνάμωση του πολιτικού συστήματος, επιφέρει αποδυνάμωση της κοινωνίας και ενδυνάμωση των δυνατοτήτων επιβολής θέσεων, απόψεων και πρακτικών στην πολιτική ζωή.
Για ποιους είναι τελικά οι προβλέψεις;
