Κάθε μέρα που περνάει, η νέα εξουσία αντιλαμβάνεται όλο και περισσότερο ότι είναι αναγκασμένη να πάρει μέτρα. Μέτρα που δεν είναι ευχάριστα. Μέτρα που έχουν πολιτικό κόστος. Άλλοι μιλούν για “σκληρά”, άλλοι για “ανάλγητα”, άλλοι για “αναγκαία”, άλλοι για “μέτρα υποταγής στην Ευρώπη των μονοπωλίων” και άλλοι για “δημαγωγικά” και “κινήσεις εντυπωσιασμού”.
Πέρα από τέτοιους χαρακτηρισμούς το ερώτημα είναι αν κάποτε θα έχουμε μέτρα αποτελεσματικά.
Τα κρίσιμα ζητήματα για τη χώρα είναι εκείνα των εσόδων και των δαπανών.
Ως προς τα έσοδα, το βασικό ερώτημα είναι αν με τις ως τώρα συνταγές και με όσες διαφαίνεται ότι προσανατολίζεται να χρησιμοποιήσει η νέα κυβέρνηση, πρόκειται να έχουμε αποτελέσματα ικανά να θεραπεύσουν τα προβλήματά μας και μάλιστα χωρίς να οξύνουν τα κοινωνικά προβλήματα.
Κακά τα ψέματα. Με τις σχεδιαζόμενες αυξήσεις συντελεστών, απλώς θα επιβαρυνθούν εκείνοι οι οποίοι σηκώνουν ως τώρα το μέγιστο μέρος των φορολογικών βαρών.
Το θέμα, κ. Πρόεδρε, δεν είναι πώς θα στραγγίσετε τις αγελάδες που ήδη δίνουν το γάλα τους. Είτε πρόκειται για κατηγορίες εργαζομένων είτε και για τις επιχειρήσεις Αλλά πως θα “μαντρώσετε” εκείνες που κατά σύστημα “την κοπανάνε” από το κοπάδι… ανάρμεγες. Αν είστε πράγματι διατεθειμένοι και ικανοί να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή και τους πραγματικούς κατά σύστημα φοροφυγάδες.
Ε, λοιπόν, χωρίς πραγματική ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής, χωρίς να δουν οι άλλοι κάποιους φοροφυγάδες να οδηγούνται στις φυλακές, πραγματική “πάταξη της φοροδιαφυγής” δεν πρόκειται να δούμε ποτέ, όσες εναλλαγές εξουσίας και αν ζήσουμε. Και δυστυχώς, ως τώρα τουλάχιστον, τέτοιου είδους προβληματισμός δεν είδαμε να αναπτύσσεται στους κόλπους της κυβέρνησής σας. Βλέπουμε πάλι τις ίδιες συνταγές Παλιά μαντζούνια, με νέα ονόματα
Αν ο τίμιος βιοτέχνης υποκαμίσων ή υποδημάτων, που πληρώνει κανονικά και τους φόρους και τις εισφορές του, επιβαρυνθεί και άλλο, έχοντας απέναντι και τον “ξύπνιο” που κινείται με μαύρο χρήμα και μαύρη εργασία, θα οδηγηθεί στο κλείσιμο. Και τότε θα χάσετε ως κράτος και θα χάσουμε ως κοινωνία πολλά περισσότερα από όσα θα αποδώσουν οι μεγαλύτεροι φορολογικοί συντελεστές. Αυτή είναι εύκολη “λύση”. Αλλά δεν είναι λύση.
Πάλι τα ίδια “μαντζούνια”
