Τα οφέλη και οι κίνδυνοι των παιχνιδιών, στον πραγματικό και τον εικονικό κόσμο, αναπτύχθηκαν στη διάρκεια της διαδικτυακής ομιλίας που διοργάνωσε το Ελληνογαλλικό Σχολείο Βόλου «Αγιος Ιωσήφ». Σε ομιλία που πραγματοποιήθηκε από τη Σοφία Παπαγιαννοπούλου, διαδικτυακά, την περασμένη Δευτέρα 4 Απριλίου, παρουσιάστηκε το θέμα «Παιχνίδι στον πραγματικό και εικονικό κόσμο – οφέλη και κίνδυνοι για την ψυχική υγεία του παιδιού».
«Το παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό στη ζωή του παιδιού, αποτελεί µία φυσική αυθόρμητη συμπεριφορά. Είναι ένας από τους τρόπους που τα παιδί μαθαίνει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του και εξερευνά το περιβάλλον του. Το ομαδικό και το ατομικό παιχνίδι προσφέρει ευχαρίστηση στο παιδί και αποτελεί την αρχή με την οποία μαθαίνει να ακολουθεί κανόνες» υπογράμμισε η ομιλήτρια.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας παρουσιάστηκαν τα οφέλη του παιχνιδιού στη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς για τα παιδιά είναι η «δουλειά» τους να παίζουν, αφού με αυτό επιτυγχάνεται η κατανόηση σημαντικών εννοιών της επιστήμης και η ανάπτυξη της σκέψης και της γλώσσας. Με το παιχνίδι το παιδί δρα πάνω στην πραγματικότητα, αποκτά εμπειρίες τις οποίες επεξεργάζεται και κάνει μέρος του εαυτού του.
Παίζοντας μαθαίνει να εκφράζει τις επιθυμίες του, να ελέγχει την επιθετική του διάθεση, μειώνει την ένταση, το άγχος, την αγωνία του, μπορεί να ενισχύσει τις φιλίες και να απολαύσει την παρέα των συνομηλίκων του.
Το ψηφιακό παιχνίδι έχει δομημένο περιβάλλον, προσφέρει ευχαρίστηση και διασκέδαση, δημιουργεί ένταση και ενεργό απασχόληση, δίνει τη δυνατότητα στους παίκτες να αλληλεπιδρούν να προσαρμόζονται, να βιώνουν καταστάσεις νίκης και αυτοπεποίθηση. Το ψηφιακό παιχνίδι μέσα από τις μορφές του, παιχνίδια δράσης, στρατηγικής, προσομοίωσης, ανεβάζει την αδρεναλίνη, παρουσιάζει προβλήματα που το παιδί καλείται να επιλύσει, επιστρατεύοντας τη δημιουργικότητά του και προκαλεί πλήθος συναισθημάτων, καθώς είναι διαφορετικά τα σενάρια που παρέχει.
Εντονος προβληματισμός αναπτύσσεται, στο μεταξύ, σχετικά με την εξάρτηση των παιδιών με το βίαιο ψηφιακό παιχνίδι και τη βίαιη συμπεριφορά που μπορεί να προκαλέσει. Σύμφωνα με μελέτες υπάρχουν άλλοι παράγοντες, οι οποίοι συντελούν στην τελική υιοθέτηση ή αποφυγή τέτοιων βίαιων συμπεριφορών όπως: ο παρορμητικός χαρακτήρας., η έλλειψη ισχυρών κοινωνικών δεσμών, η συστηματική χρήση και κατάχρηση του «προνομίου της οθόνης» από πολύ μικρή ηλικία αλλά και το παιχνίδι χωρίς οριοθέτηση και επίβλεψη από τους γονείς.
«Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τεθούν όρια από τους γονείς στο παιδί τους, τα οποία είναι αιτιολογημένα, μεταφέρονται στο παιδί με κατανόηση των αναγκών που αυτό έχει με συζήτηση, επικοινωνία, σαφήνεια χωρίς συγκρούσεις. Ιδιαίτερα σημαντική για την κατανόηση και την αποδοχή των ορίων είναι η διάθεση από την πλευρά του γονέα να γνωρίσει το ψηφιακό παιχνίδι που απορροφά την προσοχή του παιδιού του, ώστε να υπάρξει αλληλεπίδραση και συνεννόηση. Το παιδί σταδιακά κατανοεί ότι τα όρια το βοηθούν, το προστατεύουν και το βοηθούν να αναπτυχθεί ομαλά» επεσήμανε η κ. Παπαγιαννοπούλου.
Παράλληλα παρουσίασε τις συμπεριφορές που υποδεικνύουν ότι το παιδί έχει εθιστεί στο διαδίκτυο και πρέπει να κινητοποιήσουν τον γονέα, όπως η συνεχής ενασχόληση με το διαδίκτυο, η απώλεια της αίσθησης αλλά και της διαχείρισης του χρόνου, η πτώση της απόδοσής του στο Σχολείο, η παραμέληση της προσωπικής του υγιεινής, η διαταραχή του προγράμματος ύπνου, η απώλεια της κοινωνικότητάς τού κλπ.
Κατόπιν της συζήτησης που ακολούθησε ανάμεσα στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς που παρακολούθησαν την εισήγηση και την ομιλήτρια αναδείχθηκε η σημασία του ρόλου του γονέα, ο οποίος είναι κοντά στο παιδί του, παρακολουθεί τις δραστηριότητές του, συναισθάνεται τις αλλαγές που βιώνει, αντιλαμβάνεται την αλλαγή της καθημερινότητάς του και δεν ξεχνά ότι ο ίδιος αποτελεί το σημαντικό παράδειγμα για την διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού του.
