Του Φώτη Λαμπρινίδη, μέλους Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η εμφάνιση του Νίκου Παπαπέτρου στα δημοτικά πράγματα ήταν αναμενόμενη: κουβέντες ξεκάθαρες στην ουσία των προβλημάτων που απασχολούν τους Βολιωτες, τα επιχειρήματα του ατράνταχτα, οι λύσεις και η μέθοδος που προτείνει με την κοινωνία συμμέτοχη και για την κοινωνία, ολοφάνερα.
Το ίδιο προβλέψιμη ήταν –δυστυχώς για τους οπαδούς της– η αντίδραση της Δημοτικής Αρχής: «πολιτικός νάνος», «αχυράνθρωπος», «πολιτικό νούμερο». Η καθεστωτική δηλαδή ενόχληση μιας καλοβολεμένης ομάδας που αυταπατάται ότι τα πράγματα βρίσκονται κάπου εκεί, στο 2014, για να «πετά την μπάλα στην εξέδρα» και να περιφέρει την πολιτική αλητεία ως προσόν, σήμερα.
Αυτή η μουχλιασμενη ρητορική δεν είναι όμως, το πρόβλημα της βολιώτικης κοινωνίας. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για κείνους που τους στηρίζουν, εμφανείς και αφανείς. Είναι πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους τοπικούς υφυπουργούς του, οι οποίοι εκτίθενται μαζί τους συναποτελωντας ένα σύστημα διαπλοκής, πέρα ακόμη και από την Νέα Δημοκρατία. Είναι σύστημα οριζόντιας διαπλοκής και είναι αισιόδοξο το γεγονός ότι, σε όλους τους πολιτικούς χώρους έχει ξεκινήσει το ξερίζωμά του.
Η απερχόμενη Δημοτική νομενκλατούρα και ο επικεφαλής της βρίσκονται σε θλιβερή θέση, γι’αυτό και οι σπασμωδικές αντιδράσεις τους. Θα συρθούν όμως και θα απολογηθούν για την χαμένη δεκαετία του Βόλου και την κοινωνική αδιαφορία τους. Κακώς υποκρίνονται γελοιοποιουμενοι: δεν είναι δικαίωμα τους οι απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα της διαχείρισης τους, ο απολογισμός επί της ουσίας για τις –ποικίλες– ευθύνες τους.
Είναι υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία και θα την αναλάβουν θέλουν δε θέλουν. Και να γνωρίζουν ότι η κοινωνία δεν εκφράζεται ούτε εκπροσωπείται από τα δικά τους Μέσα και τα παπαγαλάκια-υπαλλήλους.
Θα απολογηθούν στους Βολιώτες για τα «φιλάκια» στην ΕΡΓΗΛ που κόστισαν 12εκατ. ευρώ στους πολίτες, για την «επένδυση» του LNG που θα μετατρέψει τον Βόλο σε περιοχή αποφυγής. Ακόμη και για τα πεταμένα λεφτά στα λαμπάκια και τα λουλουδάκια των ατελείωτων προμηθειών και προμηθευτών. Ναι, την ίδια ώρα που, στις γειτονιές της πόλης και στα παρατημένα σχολεία πέφτουν τα ταβάνια στα κεφάλια των μικρών παιδιών.
