Τελικά μέχρι να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό, κανείς δεν μπορεί να νιώθει σίγουρος ότι βγαίνοντας στη σύνταξη, θα πληρώνεται κιόλας. Το κόψε – ράψε συνεχίζεται αμείωτα.
Έτσι όπως το πάνε το πράγμα στο τέλος θα μας πείσουν ότι πρέπει να πληρώνουμε και από πάνω για να συνταξιοδοτηθούμε. Το πράγμα μπερδεύτηκε πολύ. Και «φρόντισε» γι’ αυτό ο Υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ περιδιαβαίνοντας από παράθυρο σε παράθυρο και από πρωινάδικο σε πρωινάδικο εκφράζει κάθε φορά διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις για το Ασφαλιστικό.
Χθες ο κ. Λοβέρδος, καθώς και ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, τόνισαν με έμφαση ότι «εκτός από το μνημόνιο και όσα αυτό ορίζει, υπάρχει σε εξέλιξη και μια ευρύτερη συζήτηση για τις πολλές παραμέτρους του Ασφαλιστικού». Όσοι το άκουσαν, πάγωσαν. Και αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη «παραθυράκια» και διατάξεις που προφανώς είναι προς διαπραγμάτευση, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τις εκπλήξεις που μπορεί να μας επιφυλάσσουν ακόμη.
Βέβαια ο υπουργός Εργασίας επανέλαβε ότι στο μνημόνιο δεν περιλαμβάνεται συμφωνία για μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης της σύνταξης στο 48%, αλλά με όσα ανατρέπονται από το πρωί μέχρι το βράδυ πόσο ασφαλείς μπορούμε να νιώθουμε πλέον;
Εδώ μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει και ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί ποια θα είναι τα τελικά μέτρα που πρόκειται να επιβληθούν -ίσως και- από τις αρχές του 2011, ψάχνουμε ακόμη πώς θα βγάλουμε άκρη;
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση τελικά μεταθέτει την ανακοίνωση του τελικού κειμένου του ασφαλιστικού νομοσχεδίου για το τέλος του Ιουνίου.
Αυτό που κρατάμε πάντως είναι ότι στο πλαίσιο των επαφών που είχαν οι εμπειρογνώμονες με τους εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας, απαίτησαν από το 2015 να αλλάξει για όλους τους ασφαλισμένους σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία ο τρόπος υπολογισμού των συντάξεων.
Εάν τελικά ισχύσει αυτό, οδηγούμαστε σε συντάξεις ύψους 480 ευρώ. Σε επίπεδα… Βαλκανίων δηλαδή.
Μέσα σε όλα αυτά επίσης ανατρέπονται πλήρως και οι εργασιακές σχέσεις, καθώς αναμένεται να μειωθούν οι αποζημιώσεις για όλους όσοι απολύονται και να παρέχεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να τις καταβάλλουν σε περισσότερες της μίας δόσεις. Παράλληλα παραμένει άγνωστο τι θα λαμβάνει ο απολυμένος σε περίπτωση που η προηγούμενη εργασία του κλείσει ή ο εργοδότης αδυνατεί να πληρώσει.
Σε αυτό το κλίμα είναι δυνατόν να υπάρξει συνδικάτο, εργαζόμενος ή συνταξιούχος που να συναινέσει; Θέλουμε να πιστεύουμε όχι.
