Προχθές το απόγευμα άνοιξε ο δρόμος, που σκεπαζόταν από χιόνι ύψους ενός μέτρου – Μέχρι το τελευταίο σπίτι έφθασαν εκχιονιστικά ολοκληρώνοντας το έργο
Χθες το πρωί, μετά από τέσσερις ολόκληρες ημέρες κατάφερε να βγει από το σπίτι του στον ακριτικό οικισμό Λουμπάρδα, πάνω από τον οικισμό Φυτόκο, ο Αντώνης Μαντζιούρας, κάτοικος της περιοχής. Ο οικισμός παρέμεινε αποκλεισμένος κάτω από ένα μέτρο χιόνι από την περασμένη Κυριακή οπότε και η «Μήδεια» χτύπησε… τον Δήμο Βόλου με χιονοπτώσεις ακόμη και στο κέντρο της πόλης.
Αποχιονιστικό μηχάνημα κατάφερε να φθάσει προχθές το απόγευμα και στο τελευταίο σπίτι στον οικισμό και να ανοίξει τον δρόμο… επικοινωνίας της ακριτικής συνοικίας με την υπόλοιπη πόλη.
Σπίτια της περιοχής επί τέσσερις ημέρες ήταν αποκλεισμένα. «Είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Ούτε το 1987 δεν μείναμε τόσες ημέρες αποκλεισμένοι. Ηρθε χθες (σ.σ. προχθές) ένα μηχάνημα, με έναν ήρεμο χειριστή ο οποίος σε λιγότερο από μία ώρα κατάφερε να μας ανοίξει τον δρόμο. Του είπα χίλια ευχαριστώ και τον κάλεσα να τον κεράσω καφέ», αναφέρει ο κ. Μαντζιούρας που μαζί με τη σύζυγό του ζουν στο τελευταίο σπίτι στο πιο ψηλό σημείο του οικισμού.
«Είμαι 67 χρόνων. Αν μας τύχαινε κάτι; Θα πεθαίναμε; Δεν υπήρχε δρόμος πρόσβασης. Σε κάποια σημεία του οικισμού, τα ανεμοσούρια έφθαναν στα 2,5 μέτρα ύψος», μιλά για τον τετραήμερο αποκλεισμό του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ο κ. Μαντζιούρας.
Οσο περνούσαν τα 24ωρα και μηχανήματα δεν εμφανίζονταν ο κ. Μαντζιούρας ανησυχούσε. «Είμαι Αργιθεάτης. Γεννήθηκα μέσα στα χιόνια και στα ζώα. Δεν είμαι σοκαλατόπαιδο. Αλλά νιώσαμε εντελώς μόνοι εδώ πάνω», διαμαρτυρήθηκε. Μάλιστα ο ίδιος πολλές φορές διαμαρτυρήθηκε για τον αποκλεισμό και τηλεφωνικώς στο γραφείο Δημάρχου.
«Από την περασμένη Παρασκευή, είχα φροντίσει για τις προμήθειες. Είχα και για μένα και τη σύζυγο φαγητό και για τα ζώα, δέκα κατσίκες που έχω για να παίρνω το γαλατάκι μου και το τυράκι μου. Είχα κάνει το κουμάντο μου. Αλλά οι μέρες περνούσαν και μηχάνημα δεν εμφανιζόταν. Άλλες φορές έρχονται από την πρώτη μέρα», ανέφερε ο κ. Μαντζιούρας.
Ο ίδιος εξέφρασε την ανησυχία του και για τους άλλους κατοίκους της περιοχής. «Πιο κάτω από μένα ζει ένα ζευγάρι με ένα μωράκι πέντε ημερών. Και λίγο πιο κάτω ένας μοναχικός που είναι και καρδιοπαθής. Αν χρειαζόμασταν κάτι τι θα συνέβαινε;», αναρωτιέται.
