Η αγαπημένη συγγραφέας ξεφυλλίζει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ το βιβλίο της «Καλύτερα δεν γίνεται;»
Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ, εκπαιδευτικό – συγγραφέα
Οι εκδόσεις Υδροπλάνο έχουν κάνει ιδιαίτερα δυναμική εμφάνιση στον χώρο της λογοτεχνίας, παρουσιάζοντας εμπνευσμένα και καλογραμμένα βιβλία για ενήλικες, αλλά και για παιδιά. Την παρθενική τους εμφάνιση εδώ, στη στήλη του κυριακάτικου ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, κάνουν με την τρυφερή, ευαίσθητη και γεμάτη μεγάλες αλήθειες ιστορία της γνωστής και αγαπημένης συγγραφέως Γεωργίας Δεμίρη με τον τίτλο «Καλύτερα δεν γίνεται;».
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σας «Καλύτερα δεν γίνεται;» από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Πείτε μας λίγα λόγια για την ιστορία.
Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της Σαββίνας, μιας νεαρής νοσηλεύτριας, που εργάζεται σε ογκολογική κλινική μεγάλου νοσοκομείου. Η ηρωίδα εκτός από τις ανησυχίες και τα συνηθισμένα προβλήματα που έχουν οι συνομήλικοί της, αλλά και τα άσχημα βιώματα που κουβαλά από την παιδική της ηλικία, έρχεται καθημερινά σε επαφή με την αρρώστια καιτο θάνατο. Αυτό αναπόφευκτα την επηρεάζει και την ωθεί να ψάχνει για απαντήσεις σε μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, τις οποίες πολλές φορές αναζητά με ανορθόδοξο τρόπο για αυτό και μπλέκει σε διάφορες, απίθανες περιπέτειες. Παράλληλα, όπως κάθε νέα κοπέλα, αναζητά και τον έρωτα και τελικά τον βρίσκει στο πρόσωπο ενός γοητευτικού γιατρού. Επιτέλους, είναι ευτυχισμένη και κάνει όνειρα για το μέλλον, μέχρι που όλα ανατρέπονται. Τότε η Σαββίνα περνά στην αντίπερα όχθη και από νοσηλεύτρια γίνεται ασθενής, ενώ καλείται να δώσει τη μεγαλύτερη μάχη και να παλέψει για την ίδια της τη ζωή.
Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσής σας;
Η αδελφή μου, που είναι ογκολόγος παθολόγος, διευθύντρια της Β’ Παθολογικής του Αγίου Σάββα και η γενναία μάχη που δίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στο πλευρό των συνανθρώπων μας που πάσχουν από καρκίνο. Μέσα από συζητήσεις μαζί της αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο όπου η νόσος αυτή θ’ αναφέρεται ανοιχτά με το όνομά της με σκοπό να δείξω ότι πλέον δεν είναι η «επάρατος», ούτε ισοδυναμεί με το θάνατο. Κι ότι χάρη στις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις ο καρκίνος θεωρείται πλέον μια χρόνια ασθένεια, μια ασθένεια με την οποία οι ασθενείς μαθαίνουν να ζουν και να την παλεύουν παλικαρίσια σαν γνήσιοι survivors, διεκδικώντας μακροημέρευση, ποιότητα στην καθημερινότητά τους και το δικαίωμα στην ευτυχία.
Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Μου άρεσε από πολύ μικρή το διάβασμα, ήταν η αγαπημένη μου διαφυγή. Αργότερα στο λύκειο οι φιλόλογοι διάβαζαν τις εκθέσεις μου στην τάξη κι επέμεναν ότι έπρεπε να γράψω κάποια μέρα κι από ότι φαίνεται αυτό μου είχε εντυπωθεί στο μυαλό.
Πώς επιλέχτηκε ο τίτλος του βιβλίου;
Υπάρχει μια σκηνή στην ομότιτλη ταινία που ο Melvin Udall (Τζακ Νίκολσον) έχει πάει να δει τον ψυχοθεραπευτή του και όταν βγαίνει στην αίθουσα αναμονής απευθύνεται στους υπόλοιπους ασθενείς κι αναρωτιέται: «Κι αν δεν γίνεται καλύτερα από αυτό;» Από εκεί εμπνεύστηκα τον τίτλο γιατί και η ηρωίδα του βιβλίου απευθύνει την ίδια ερώτηση στο σύμπαν και στο Θεό. «Καλύτερα δεν γίνεται;» ρωτάει, αλλά απάντηση δεν παίρνει.
Υπάρχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία στο βιβλίο σας ή πρόκειται καθαρά για μυθοπλασία;
Πάντα υπάρχουν και αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά και στοιχεία ανθρώπων του περίγυρου μου και φυσικά και μυθοπλασία, είναι ένας συνδυασμός.
Από την ηρωίδα της ιστορίας, τη Σαββίνα, που είναι νοσηλεύτρια σε ογκολογική κλινική, θίγετε ένα πολύ σοβαρό και ευαίσθητο θέμα, αυτό της ασθένειας των ανθρώπων με καρκίνο. Μιλήστε μας λίγο για αυτό.
Ο καρκίνος απασχολεί ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα ο καρκίνος του μαστού είναι κάτι που αφορά όλες τις γυναίκες. Κάθε χρόνο στη χώρα μας εμφανίζονται 6.000 νέα περιστατικά, ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 1.600.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται με καρκίνο μαστού ετησίως. Παρόλα αυτά αποτελεί ακόμη ταμπού, ενώ είναι μια μορφή καρκίνου που μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί αν διαγνωστεί έγκαιρα. Όπως ανέφερα και παραπάνω σκοπός μου μέσα απ’ αυτό το βιβλίο ήταν να τονίσω ότι δεν είναι πλέον η επάρατος, ότι μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά για αυτό όπως και για τις άλλες ασθένειες και ότι η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία σώζει ζωές. Νομίζω ότι παρότι είναι ένα «δύσκολο» θέμα το βιβλίο μου διακατέχεται από αισιοδοξία και θετικά μηνύματα.
Πού αφιερώνετε το βιβλίο;
Στην αδελφή μου φυσικά πρώτα και κύρια, αλλά και σε όλους τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες των δημόσιων νοσοκομείων, αυτούς τους αφανείς ήρωες που προσφέρουν τόσα πολλά στους νοσηλευόμενους και κυρίως στοργή και συμπαράσταση σε μια περίοδο της ζωής τους που το έχουν τόσο ανάγκη.
Μεροληπτείτε απέναντι στους ήρωές σας; Τους κατευθύνετε ή σας κατευθύνουν;
Πότε τους κατευθύνω πότε με κατευθύνουν εκείνοι, ανάλογα τον ήρωα. Ναι, φυσικά μεροληπτώ γιατί τους νοιώθω λίγο δικούς μου ανθρώπους για αυτό και τους δείχνω κατανόηση ακόμη κι όταν δεν είναι τόσο «σωστοί».
Τελικά «γίνεται καλύτερα» ή το happyend υπάρχει μόνο στα παραμύθια;
Γίνεται καλύτερα, ή τουλάχιστον για αυτό παλεύουμε, όλοι έτσι δεν είναι; Αλλά ακόμη κι όταν μας έρχονται δυσκολίες, αναποδιές, σοβαρά προβλήματα, όλα αυτά που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, εμείς οφείλουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε γιατί η παρουσία μας στη γη είναι σύντομη και η ζωή είναι μία και πολύτιμη.
Ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Υπάρχουν διάφορες ιδέες στο μυαλό μου, αλλά υπάρχει και η ιδέα να ξεκουραστώ λίγο και να μην γράψω κάτι για το επόμενο διάστημα, δεν έχω αποφασίσει ακόμη.
Σας ευχαριστώ θερμά και εύχομαι πάντα επιτυχίες!
