Η γνωστή συγγραφέας μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για το καινούργιο της βιβλίο «Ενας αφηρημένος άντρας»
Συνέντευξη στην ΕΛΕΝΑ ΝΤΑΒΛΑΜΑΝΟΥ, εκπαιδευτικό – συγγραφέα
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημα της πολυγραφότατης και αγαπημένης συγγραφέως Μάρως Βαμβουνάκη, με τον τίτλο «Ενας αφηρημένος άντρας» από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Η συγγραφέας για μια ακόμη φορά προσεγγίζει την ανθρώπινη ψυχή με ιδιαίτερη κατανόηση και αγάπη, μέσα από ένα έξοχο μυθιστόρημα πολλών διαστάσεων.Οδηγεί τον αναγνώστη σε καταστάσεις, που μπορούν να συμβούν στον καθένα, αλλά είναι ιδιαίτερα σκληρές με εξοντωτικά αδιέξοδα. Τον οδηγεί, όμως, και στο φως. Κρατά για το τέλος τη λύτρωση, καθώς η Μάρω Βαμβουνάκη έχει πάντα τη δική της, συγχωρητική ματιά στον έρωτα. Στον κυριακάτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η όμορφη συζήτησή μας.
Τι είναι αυτό, που δίνει το έναυσμα στον συγγραφέα να γράψει βιβλίο και τι ήταν αυτό, που ώθησε εσάς να γράψετε το τελευταίο σας μυθιστόρημα;
Δεν μπορώ να πω γενικά, αλλά για μένα. Ο καθένας έχει τις δικές του κινητήριες συγκινήσεις. Στη δική μου περίπτωση δεν προηγείται καμιά δική μου κίνηση. Η ιστορία είναι σαν από έξω μου, να τριγυρνά και να με γυρεύει. Μια μέρα, με μια μικρή δήθεν αφορμή, μια περιπέτεια, ένας χαρακτήρας κυρίως εμφανίζεται στην πόρτα του μυαλού μου και μου ζητεί να διηγηθώ γι΄ αυτό. Υποκύπτω και το γράφω στο κεφάλι μου για καιρό μετά. Συνυπάρχουμε. Παράξενο και μαγικό!
Τι σηματοδοτούν για ένα παιδί οι λάθος γονείς; Οι κακοί γονείς;
Σηματοδοτούν την κόλαση και τον παράδεισό του. Τον ισόβιο ίσως αγώνα να αρέσει στους άλλους ή να απελευθερωθεί. Να χτίζει εντυπώσεις και να ξεπουλά την αλήθεια του. Να παραδοθεί ή να επαναστατήσει. Οχι μονάχα στους ίδιους τους γονείς, αλλά και σε άλλους με τον καιρό. Μήτρα ζωής ή θανάτου, αλήθειας ή ψεύδους, δηλαδή το μοιραίο τρίγωνο της οικογένειας.
Μπορεί ένα παιδί κακών γονιών να έχει καλή και ευτυχισμένη ζωή;
Φυσικά και μπορεί. Καμιά φορά μάλιστα ένα παιδί με ψυχή, ακριβώς για να αποζημιώσει τον εαυτό του από μια παλιά φρίκη, θα κάνει βήματα και άθλους, που ποτέ διαφορετικά δεν θα έκανε. Ο,τι και να μας συμβαίνει είναι δοκιμασία, κίνητρο. Είμαστε φοβερά εξοπλισμένοι οι άνθρωποι να ξεπερνάμε τη μίζερη μοίρα μας.
Αν η ηρωίδα σας δεν είχε αυτά τα άσχημα παιδικά χρόνια, ενδεχομένως να μη ζούσε και αυτό τον αδιέξοδο, καταστροφικό έρωτα;
Ποιος ξέρει για το μυστήριο των ερωτικών συναντήσεων! Σίγουρα όμως αυτό το ερωτεύσιμο κορίτσι που είναι σήμερα, έχει να κάνει με το καταπληγωμένο παιδί που υπήρξε. Είμαστε μια αλληλουχία προσώπων απ’ την αρχή. Το ένα γεννά το άλλο.
Χρεώνεται αμαρτίες ο μεγάλος έρωτας ή είναι αθώος σαν ανεύθυνος;
Νομίζω ότι είναι ανεύθυνος, όπως οι αρχαίοι αυτοκράτορες. Εξάλλου, ως τυφλός, δεν ξέρει τι του γίνεται και πού πάει. Ο ζωτικός πόθος τον κρατά από το χέρι και τον οδηγεί προς την αναγκαία ένωση. Φτάσει δεν φτάσει.
Αλήθεια, γιατί ενώ η ηρωίδα του βιβλίου είναι γυναίκα, εντούτοις χαρίζετε τον τίτλο σε εκείνον; Ενας αφηρημένος άντρας…
Ε, γιατί όχι; Για αυτόν τον άντρα πήγε στον Αδη και ξαναγύρισε. Δεν του αξίζει ένας τίτλος;
Σε συνέντευξή σας έχετε αναφέρει πως «οι άνθρωποι, περισσότερο και από το να αγαπηθούν, λαχταρούν να αγαπήσουν». Εσείς, κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, θεωρείτε ότι περισσότερο έχετε αγαπηθεί ή αγαπήσει;
Τολμώ να νομίζω πως αγαπήθηκα αρκετά. Δεν το λέω με καμάρι, αλλά και σαν τύψη. Θα έπρεπε να έχω αγαπήσει περισσότερο… Είχα και έχω εγωισμό, παλεύω.
«Η αγάπη η πραγματική είναι αναμφισβήτητη». Σε εποχή που όλα αμφισβητούνται, υπάρχουν αναμφισβήτητες αγάπες;
Υπάρχουν αναμφισβήτητες αγάπες. Συμβαίνουν και το βλέπεις με τα μέσα μάτια σου, με το μέσα δέρμα σου. Μπορείς να πεις ότι δεν πιστεύεις στην καταιγίδα που πέφτει; Οι ιδέες είναι αμφισβητήσιμες, τα μεγάλα συναισθήματα είναι αλλιώς.
Τι απαιτούν και οι μεγάλοι έρωτες και οι αληθινές φιλίες, που δεν το επιτρέπει η σημερινή εποχή;
Οσο χειρότερη μια εποχή, τόσο πιο αναγκαίες οι γνήσιες φιλίες. Πώς θα ζήσουμε, πώς θα κολυμπήσουμε να περάσουμε στην άλλη όχθη; Θέλει δουλειά και κυρίως ειλικρίνεια. Η έλλειψη ειλικρίνειας χαλά τις φιλίες
Είστε άνθρωπος βαθιά σκεπτόμενος και ευαισθητοποιημένος. Από πού αντλείτε έμπνευση και δύναμη για τη ζωή;
Από την ίδια τη ζωή κουράζομαι και πάλι δυναμώνω. Από τον Θεό που είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Οπως όλοι μας όσοι θέλουμε να το χαρούμε το μερτικό μας στον εδώ κόσμο.
Εχετε αναφέρει πως «είναι πάρα πολλοί εκείνοι που λένε προσευχές, όμως λίγοι προσεύχονται, οι περισσότεροι ζητιανεύουν». Ποια είναι η δική σας σχέση με τον Θεό;
Επίμονη. Παλιότερα πιο αγωνιώδης, σήμερα πιο ήρεμη, προς το παρόν.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Ενα βιβλίο στο είδος του Παλιάτσου και της Ανιμα, που έχω σχεδόν τελειώσει και το ξαναπερνώ. Πάνω σε ερωτήματα και ευρήματα για τα ψυχολογικά μας και πνευματικά μας παθήματα, για τους εγωπαθείς μας μπελάδες. Είδος που πολύ μ΄ αρέσει να δουλεύω.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς κυρία Βαμβουνάκη και σας εύχομαι πάντα επιτυχίες και καλές γιορτές!
Πολύ σας ευχαριστώ κυρία Νταβλαμάνου για τις ζεστές και ξεχωριστά ανθρώπινες ερωτήσεις σας. Από τις πιο καλές που μου έχουν κάνει. Να είστε πάντα έτσι γλυκά ανήσυχη και να χαρείτε τις γιορτές!
