Του Κωνσταντίνου Σουλιώτη, επ. λυκειάρχη
Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι η νέα δόξα της Ελλάδας, αφού το έθνος μας με τις μικρές στρατιωτικές του δυνάμεις και τα φτωχά εξοπλιστικά του μέσα κατόρθωσε να συντρίψει κυριολεκτικά τις μεγάλες και πανίσχυρες ιταλικές ένοπλες δυνάμεις. Οι λόγοι της λαμπρής αυτής νίκης της Ελλάδας κατά της φασιστικής Ιταλίας των 8.000.000 λογχών είναι πολλοί, σπουδαιότεροι των οποίων είναι η φιλοπατρία των Ελλήνων, το πνεύμα αυτοθυσίας τους, το δίκαιο του αγώνα τους, η ενότητα και η σύμπνοια λαού, πολιτικής, στρατιωτικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας της χώρας και η πίστη της στο Θεό και την Παναγία, την Υπέρμαχο Στρατηγό.
Όλα αυτά γιγάντωσαν την ελληνική ψυχή και στην ιταμή απαίτηση του φασισμού απάντησε με ένα ηχηρό ΟΧΙ, που έκανε όλη την ανθρωπότητα να μείνει άναυδη, αφού ισχυρά κράτη της Ευρώπης υπέκυψαν το ένα κατόπιν του άλλου σε διάστημά ολίγων μηνών η και ημερών.
Η Ιταλία ακολουθούσε μια αλλοπρόσαλλη στάση και συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα. Στις 15 Δεκεμβρίου 1939 ο Μουσολίνι απηύθυνε στον Ιω. Μεταξά καθησυχαστικό, αλλά ύποπτο διάβημα, σύμφωνα με το όποιο η Ιταλία δεν προτίθεται να αναλάβει στρατιωτικές πρωτοβουλίες εναντίον της Ελλάδας και για να πειστεί η Ελλάδα για.. τα αγνά ιταλικά αισθήματα διαβεβαιώνει ότι θα οπισθοχωρήσουν τα ιταλικά στρατεύματα είκοσι χιλιόμετρα από τα σύνορα. Οι ιταλικές αυτές «διαβεβαιώσεις» ανετράπησαν με το συγκλονιστικό γεγονός του τορπιλισμού από ιταλικό υποβρύχιο του ελληνικού καταδρομικού «Έλλη», που εκτελούσε το καθιερωμένο ετήσιο εθνικό προσκύνημα στη χάρη της Παναγίας της Τήνου. Ο ανίερος αυτός τορπιλισμός μαρτυρεί αδίστακτη φασιστική ενέργεια, πού είχε σκοπό να τρομοκρατήσει την Ελλάδα. Μετά τον τορπιλισμό του καταδρομικού μας ο παγκόσμιος τύπος μιλούσε για θρασύ ιταλικό έγκλημα, το όποιο στιγμάτισε κατά το μελανότερο τρόπο τον «μεγάλο» μας γείτονα, ενώ όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία προέβλεπαν σύντομη εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο. Πράγματι, στις 15 Οκτωβρίου 1940 σε σύσκεψη στο Παλάτσο Βενέτσια με πολιτικούς και στρατιωτικούς συνεργάτες του ο Μουσολίνι, χωρίς να ενημερώσει τον Χίτλερ, ανακοίνωσε την απόφασή του για εισβολή στην Ελλάδα από την Αλβανία.
Το πρωί της 27ης Οκτωβρίου το Ιταλικό πρακτορείο «Στέφανι» μετέδωσε την ψευδή πληροφορία από τα Τίρανα άτι επεισόδια και συμπλοκές έλαβαν χώρα στα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Η ιταλική υποκρισία ξεσκεπάζεται, όταν στις 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου ο πρεσβευτής της Ιταλίας Γκράτσι υπέβαλε στον Έλληνα Πρωθυπουργό τελεσιγραφική διακοίνωση, που με ψευδή και απατηλά επιχειρήματα για δήθεν ελληνικές προκλήσεις, ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση «…όπως δώση αυθωρεί εις τας στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς, ίνα η κατοχή αύτη-ωρισμένων σημείων του ελληνικού εδάφους-γίνη κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήσει αντίστασιν, η αντίστασις αύτη θα καμφθή διά των όπλων και η ελληνική κυβέρνησις θα φέρη τας ευθύνας αι οποίαι ήθελον προκύψει εκ τούτου». Χαρακτηριστικό της ανειλικρίνειας των Ιταλών είναι ότι η επαίσχυντη φασιστική ενέργεια εκδηλώθηκε μισή ώρα πριν εκπνεύσει η διορία του τελεσιγράφου, πού όριζε την 6η πρωινή της 28ης Οκτωβρίου ως ώρα επίθεσης.
Ο διοικητής της VIII μεραρχίας στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, μόλις πληροφορήθηκε από τον αντισυνταγματάρχη Κορόζη (στις 4 π.μ.) για το ιταλικό τελεσίγραφο και την αρνητική απάντηση του έλληνα Πρωθυπουργού, γνωστοποίησε την ίδια στιγμή τα συμβάντα στους διοικητές των μονάδων του, προτρέποντάς τους να αμυνθούν «… μετά λύσσης κατά του ύπουλου και άνανδρου επιδρομέως, όστις θέλει να εισέλθη εις το Ιερόν της πατρίδος μας έδαφος» και τους συνιστά: «αναμνησθήτε των ενδόξων παραδόσεών μας. Δείξατε εις αυτόν ότι δυνάμεθα να του δώσαμεν την αυτήν απάντησιν, ην έδωσαν και οι πρόγονοί μας εις τους Πέρσας επιδρομείς» και εύχεται «Ο Θεός ας ευλογήση τα όπλα μας και ας βοηθήση τον τίμιον αγώνα μας, διότι θα πολεμήσωμεν υπέρ βωμών και εστιών και υπέρ της τιμής και της ελευθερίας της πατρίδος μας…». Και ο πόλεμος αρχίζει νικηφόρος «με το χαμόγελο στα χείλη» των φαντάρων μας και με τη βοήθεια του Θεού και της «’Υπερμάχου Στρατηγού», της Παναγίας μας.
