Αν πράγματι κάτι τέτοιο έχουν στον νου τους ορισμένοι, τότε το έκτακτο συνέδριο θα εξελιχτεί σε αρένα, αντί για χώρο ζύμωσης και αντιπαράθεσης σε ιδέες και αρχές
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ η προκήρυξη του έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Το αίτημα άλλωστε είχε τεθεί σε ανύποπτο χρόνο από διάφορα στελέχη.
Οσοι εντάσσονται στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο υποδέχτηκαν με ανακούφιση αυτή την απόφαση. Είναι καιρός να ξεκαθαριστούν αρκετά, μα πάνω απ’ όλα το πολιτικό πλαίσιο που θα διέπουν το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής.
Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το ΚΙΝΑΛ η σύγχυση ήταν εμφανής στην πλειονότητα των στελεχών και των μελών. Αλλοι επέμεναν να ταυτίζουν το ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΝΑΛ, άλλοι διαχώριζαν το ΚΙΝΑΛ από το ΠΑΣΟΚ με πάθος μάλιστα και άλλοι το τελευταίο διάστημα ζητούσαν μετ’ επιτάσεως να «ξεκαθαριστούν οι λογαριασμοί» με το ΠΑΣΟΚ.
Αν πράγματι κάτι τέτοιο έχουν στον νου τους ορισμένοι, τότε το έκτακτο συνέδριο θα εξελιχτεί σε αρένα, αντί για χώρο ζύμωσης και αντιπαράθεσης πάνω σε ιδέες και αρχές για να βγει ένα πολιτικό πλαίσιο ιδεολογικό, πάνω στο οποίο θα δομήσει την πολιτική του στρατηγική ο συγκεκριμένος χώρος.
Η Φώφη Γεννηματά ακολούθησε άκριτα τις υποδείξεις συγκεκριμένων παραγόντων και παραμέρισε το ΠΑΣΟΚ, παραχωρώντας τη θέση σε ένα ΚΙΝΑΛ που όμως κατάφερε να δημιουργήσει ιδεολογικοπολιτική βάση και οργάνωση για αυτό και δεν έπεισε στις ευρωεκλογές, στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τελευταία στην εθνική αναμέτρηση του περασμένου Ιουλίου. Για αυτό και δεν πείθει ακόμη.
Και επιπροσθέτως έχει να αντιπαλέψει και τις προσωπικές στρατηγικές στελεχών. Η Φώφη προειδοποιεί ότι δεν θα ανεχθεί καμία προσωπική στρατηγική, την ώρα που οι μισοί συζητούν με τον Μητσοτάκη και οι άλλοι μισοί με τον Τσίπρα.
Οσοι αισθάνονται πάντα ΠΑΣΟΚ, ζητούν επιστροφή… στην έδρα ώστε να εκπροσωπηθεί αξιόπιστα ο χώρος με βάση την ιστορία και τα πολιτικά χαρακτηριστικά της 3ης του Σεπτέμβρη, όσοι δε πιστεύουν στο εγχείρημα του Κινήματος Αλλαγής ως μία νέα αρχή επιμένουν ότι κάτι καλό μπορεί να βγει. Ας καταθέσουν τις απόψεις τους λοιπόν και οι μεν και οι δε και ας αποφασίσουν δημοκρατικά τι είναι χρησιμότερο. Οχι με γνώμονα την προσωπική τους πολιτική επιβίωση, αλλά την ανάγκη της κοινωνίας να εκφράζεται μέσα από κόμματα που υπηρετούν με ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα τα συμφέροντα των πολιτών.
