Χρησιμοποίησε κάθε κινηματογραφικό τρικ (μοίρασμα της δράσης με χωρισμό της οθόνης στα δύο, τεχνική jump cut και υπερέκθεση του φιλμ στο μοντάζ) που ήταν στη διάθεση των σκηνοθετών της εποχής του (1929) και έδωσε στον κόσμο το ριζοσπαστικής αισθητικής ντοκιμαντέρ «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή».
Για όλα αυτά το φιλμ του ρώσου σκηνοθέτη, θεωρητικού του κινηματογράφου και μοντέρ Τζίγκα Βερτόφ (κατά κόσμον Ντένις Αρκαντίεβιτς Κάουφμαν), με μοντέρ τη σύζυγό του Ελισαβέτα Σβίλοβα, αναδείχθηκε ως το κορυφαίο ντοκιμαντέρ όλων των εποχών, σύμφωνα με ψηφοφορία που έκαναν 200 κριτικοί και 100 άνθρωποι του σινεμά ανάμεσα σε 1.000 ταινίες. «Τα καρέ του Βερτόφ συνθέτουν ένα συγκλονιστικό, ιμπρεσιονιστικό, δυναμικό πορτρέτο της Σοβιετικής Ενωσης που μόλις εκβιομηχανιζόταν» σημείωσε ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Κρόου.
Τη δεκάδα συμπληρώνουν μερικά από τα σπουδαιότερα δείγματα τεκμηρίωσης όπως τα «Shoah» του Κλοντ Λανζμάν (για το Ολοκαύτωμα), «Νύχτα και καταχνιά» του Αλέν Ρενέ, «Don’t Look Back» του Ντ.Α. Πενεμπέικερ, «Les Glaneurs et la Glaneuse» της Ανιές Βαρντά.
tanea.gr
