Αναγκαία η αφύπνιση, με όπλο την εκπαίδευση, για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, τονίζει ο καθηγητής, ιστορικός και συγγραφέας, για να μην ξαναζήσει η ανθρωπότητα παρόμοια θηριωδία
«Αν ξεχάσουμε την ιστορία, κανείς δεν μας εγγυάται ότι δεν θα ξαναζήσουμε ίδιες καταστάσεις. Η άγνοια φέρνει προκατάληψη, φέρνει πόλεμο. Και το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας είναι η εκπαίδευση. Πρέπει να βοηθήσουμε τους εκπαιδευτικούς για να μάθουν στα παιδιά μας τι ήταν το Ολοκαύτωμα, ώστε να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Η αφύπνιση αρχίζει τώρα στην Ελλάδα. Και είναι σημαντικό οι μαθητές να διδαχθούν. Αλλωστε, η ακροδεξιά και τα νεοναζιστικά κινήματα δεν έχουν εξαφανιστεί. Οφείλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας».
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Την αγωνία του για τη μεταλαμπάδευση στις νεότερες γενιές της ιστορίας και της μνήμης για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, εκφράζει ο καθηγητής, ιστορικός και συγγραφέας, Αναστάσιος Καράμπαμπας, με αφορμή τις σημερινές εκδηλώσεις μνήμης που πραγματοποιεί η Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου για την «Εθνική Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος». Στην εκδήλωση κεντρικός ομιλητής θα είναι ο ίδιος ο κ. Καράμπαμπας, συγγραφέας του βιβλίου «Στα ίχνη των Εβραίων της Ελλάδας», μέσα από τις σελίδες του οποίου καταγράφεται η παρουσία των Ελλήνων Εβραίων στον ελλαδικό χώρο από την αρχαιότητα έως και τις μέρες μας.
Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, ο κ. Καράμπαμπας αναφέρθηκε στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν από 80 χρόνια, μεταξύ 1941 και 1944, οπότε και περίπου έξι εκατομμύρια Εβραίοι και ενάμιση εκατομμύριο παιδιά θανατώθηκαν σε όλη την Ευρώπη.
«Ο αριθμός είναι συγκλονιστικός μιλάμε για πληθυσμό, όσο δύο φορές η Αθήνα. Από αυτούς τα τρία εκατομμύρια θανατώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους αερίων, οι υπόλοιποι πέθαναν από τις κακουχίες που έζησαν σε όλη την Ευρώπη», αναφέρει.
Ο κ. Καράμπαμπας εστίασε στους ήρωες, όπως χαρακτήρισε, τους ανθρώπους που προσπάθησαν να κρύψουν και να φυγαδεύσουν τους Εβραίους, θέτοντας σε κίνδυνο τη δική τους ζωή. «Ο Βόλος βοήθησε τους περισσότερους Εβραίους. Πριν το Ολοκαύτωμα, στην πόλη ζούσαν 882 Εβραίοι. Από αυτούς οι 155 εκτοπίστηκαν στο Αουσβιτς. Οι περισσότεροι διέφυγαν στο Πήλιο με τη βοήθεια του τότε διευθυντή της αστυνομίας, του δημάρχου, του Μητροπολίτη Ιωακείμ αλλά και του Γερμανού Πρόξενου στον Βόλο, κάτι που αποτελεί μοναδικό φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη. Ενας άνθρωπος του Γ’ Ράιχ, να βοηθά ή να παροτρύνει ανθρώπους να φύγουν για να γλιτώσουν», σημειώνει.
Ο καθηγητής εξηγεί ότι το ναζιστικό καθεστώς δεν έδρασε μόνο του. «Ογδόντα χρόνια μετά οφείλουμε να δούμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Υπήρξαν άνθρωποι που βοήθησαν τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί δεν ήταν μόνοι τους. Είχαν τη βοήθεια δωσίλογων, οι οποίοι καταπάτησαν σπίτια, καταστήματα, ολόκληρες περιουσίες των Εβραίων. Και δεν θα μάθουμε ποτέ πόσοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και πόσα πήραν. Γνωρίζουμε μεταξύ άλλων για παράδειγμα, ότι στη Θεσσαλονίκη, καταπατήθηκαν 2.300 επιχειρήσεις Εβραίων», αναφέρει ο καθηγητής.
Επέστρεψαν αλλά η κοινωνία έκλεισε τα μάτια
«Από τους Εβραίους που κατάφεραν να επιστρέψουν από τα ναζιστικά στρατόπεδα ελάχιστοι μπόρεσαν να βρουν τις περιουσίες τους», προσθέτει, εστιάζει όμως στην αντίδραση των τοπικών κοινωνιών. «Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν 60.000 έως 65.000 Εβραίοι. Από αυτούς κατάφεραν να επιστρέψουν 2.000. Επέστρεψαν με το τραύμα, ζυγίζοντας 20- 30 κιλά, έχοντας χάσει τις οικογένειές τους και με την κοινωνία να… κλείνει τα μάτια. Μετά τον πόλεμο η Ελλάδα μπήκε σε πολιτική και οικονομική αστάθεια και αυτή η συνθήκη σε συνδυασμό και με τον αντισημιτισμό που επικρατούσε σε όλη την Ευρώπη ανάγκασε τους Εβραίους της Ελλάδας να φύγουν προς την Αμερική, τη δυτική Ευρώπη, το Ισραήλ», αναφέρει.
«Από την Ελλάδα εκτοπίστηκε το 90% της κοινότητας των Εβραίων και αυτό είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη. Οι 8.000 περίπου κρύφτηκαν στα βουνά και στα χωριά και κυρίως στο Πήλιο και στην περιοχή της Θεσσαλίας, όπου αναπτύχθηκε ισχυρό αντιστασιακό κίνημα. Οι 2.000 κατάφεραν να επιστρέψουν. Από τους 10.000 λοιπόν που βρέθηκαν στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο, οι μισοί έφυγαν λόγω της κατάστασης που αντιμετώπισαν. Απέμειναν μόνο 4.500- 5.000 Εβραίοι, όσοι περίπου δηλαδή ζουν και σήμερα στην χώρα. Αυτό που επιχειρείται σήμερα από την Ισραηλιτική Κοινότητα είναι να αναπτυχθούν δράσεις και να βοηθηθούν οι εκπαιδευτικοί να μάθουν στα παιδιά μας για το Ολοκαύτωμα και να μην ξαναζήσουμε τέτοιες καταστάσεις. Η παιδεία είναι το όπλο μας», καταλήγει ο καθηγητής και συγγραφέας.
