Εφαρμόζει πρωτοποριακές τεχνικές στη σπονδυλική στήλη
Σπονδυλοδεσίες, δισκοκήλες, κατάγματα, επεμβάσεις ελάχιστης επεμβατικότητας… Ο Βολιώτης Ορθοπεδικός Χειρουργός, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Βασίλης Λυκομήτρος, κάνει θαύματα στη Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης. Με όπλο τη γνώση για όλες τις εξελίξεις στην Ορθοπεδική, δημιουργεί πρωτοποριακές χειρουργικές τεχνικές σπονδυλικής στήλης σε Ελλάδα και Ευρώπη και κυριολεκτικά σηκώνει ασθενείς από το κρεβάτι.
«Οι μύες είναι σαν ένας μεγάλος αγώνας κωπηλασίας», σημειώνει ως παλιός παγκόσμιος πρωταθλητής Κωπηλασίας του Ναυτικού Ομίλου Βόλου «Αργοναύτες». «Βλέπεις το πρόβλημα, μετά ξεκινάς έναν εξίσου μεγάλο έλεγχο για να συνειδητοποιήσεις την ουσία του, και αποφασίζεις την τεχνική, που θα ακολουθήσεις. Δεν υπάρχουν χρυσές λύσεις. Πρέπει να σκεφτείς ποια είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση για το συγκεκριμένο ασθενή» συμπληρώνει.
Ο κ. Λυκομήτρος είναι μοναδικός για πολλούς ασθενείς του για τη σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη. Αυτήν την περίοδο ασχολείται με περιστατικό Βολιώτη, που βρίσκεται τέσσερις μήνες στο κρεβάτι με κατάγματα στο ισχίο και τη λεκάνη. Ο ίδιος πρέπει να λύσει και το πρόβλημα το βασικό και τους τέσσερις μήνες …καθυστέρησης στην αντιμετώπιση.
«Ο κόσμος έχει -και έτσι πρέπει- απαίτηση η χειρουργική ορθοπεδική να έχει αποκατάσταση 100%. Όμως, καθοδηγείται λάθος. Είτε επειδή έχει μικρότερες προσδοκίες, είτε επειδή δεν κάνει έγκαιρα την επέμβαση, τα αποτελέσματα περιορίζονται. Αν αφήσεις ένα πρόβλημα δύο χρόνια, θα χρειαστείς διπλάσιο -τριπλάσιο χειρουργείο για σπονδυλοδεσία. Μπορείς όμως, να το προλάβεις ακόμη. Στα πέντε χρόνια, δεν μπορείς, αν θέλεις να δώσεις σωστό αποτέλεσμα» προσθέτει.
Πολλά από τα ορθοπεδικά προβλήματα είναι ζητήματα ζωής ή θανάτου. «Δεν δημιουργούν μόνο πόνο» ξεκαθαρίζει ο κ. Λυκομήτρος. «Αν καθηλωθεί κάποιος τέσσερις μήνες στο κρεβάτι, θα χαλάσει η αναπνοή, θα καταστραφεί το έντερο και το ζάχαρο… Αρχίζει μία κατηφόρα, όπου η μία επιπλοκή φέρνει την άλλη και τελικά ο ασθενής καταλήγει» προσθέτει.
Απέναντι στο φόβο του χειρουργείου, ο γιατρός οφείλει να αντιπαραβάλει τη γνώση. Όπως εξηγεί ο Ορθοπεδικός Χειρουργός, πρέπει πάντοτε να υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη ενημέρωση για το εάν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με ή χωρίς εγχείρηση. «Ο ασθενής είναι εκείνος, που θα κάνει την επιλογή. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει τα υπέρ και τα κατά. Εντούτοις, ορισμένοι παρουσιάζουν μόνο τη συντηρητική πλευρά με αγωγή, που διαρκεί μερικούς μήνες. Από ένα σημείο και μετά, τα προβλήματα λύνονται μόνο χειρουργικά» προσθέτει.
Εξάλλου, η ορθοπεδική χειρουργική γνωρίζει μεγάλη εξέλιξη από το 2000. Ο ίδιος τονίζει ότι «οι μέθοδοι είναι πολύ διαφορετικοί, όπως και η στρατηγική για το σχεδιασμό του επέμβασης. «Είναι υποχρέωση του γιατρού να παρουσιάζει και να κάνει τη συντηρητική αγωγή, αλλά είναι υποχρέωσή του και να ξεκαθαρίζει πότε πρέπει να γίνει χειρουργείο» συμπληρώνει.
Η επέμβαση αποτελεί το πρώτο στάδιο αντιμετώπισης του προβλήματος. «Το δεύτερο είναι η αποκατάσταση με φυσιοθεραπεία, που είναι εξίσου σημαντική για να επιτευχθεί το 100%» υπογραμμίζει ο κ. Λυκομήτρος και συμπεραίνει: «Εγώ παίρνω κάποιον ασθενή από το 50% και θα τον πάω μέχρι το 85% της θεραπείας. Το υπόλοιπο 15% θα το κάνει η αποκατάσταση με φυσιοθεραπεία».
Τα ορθοπεδικά προβλήματα δεν γνωρίζουν ηλικία. «Είναι υποχρέωση και της κοινωνίας και της οικογένειες να ωθεί νέους ανθρώπους να γυμνάζονται συστηματικά» λέει ο γιατρός. «Μπορούμε να χτίσουμε ένα γερό μυϊκό ιστό μέχρι τα 35 μας χρόνια. Αρα ό,τι κάνουμε στο Γυμνάσιο, το Λύκειο και λίγο μετά, θα μας ακολουθεί για όλη μας την υπόλοιπη ζωή. Χρειάζεται ένας συνολικός προγραμματισμός, με την έννοια ότι απαιτείται να παράγουμε σωστούς γυμναστές και να ελέγχουμε τα γυμναστήρια, αν κάνουν καλά τη δουλειά τους».
Υπάρχουν σημάδια που προμηνύουν προβλήματα; Ο κ. Λυκομήτρος απαντά «ότι υπάρχουν». «Το κακό με την ορθοπεδική και με τη νευρολογία της σπονδυλικής στήλης είναι ότι αυτά δεν μπορούν να λυθούν ή να αποφευχθούν, καθώς απαιτούν αλλαγές όχι μόνο στον τρόπο σκέψης, αλλά και στον τρόπο ζωής. Πολλοί δεν τις ακολουθούν, με αποτέλεσμα να χρειάζονται βαριές θεραπευτικές προσεγγίσεις», διευκρινίζει.
Στην παρουσίαση προβλημάτων παίζουν σημαντικό ρόλο οι ακροβατισμοί στο μπάσκετ ή στην άρση βαρών μετά από χρόνια απόχη από το γήπεδο ή το γυμναστήριο, αντίστοιχα. Ο Ορθοπεδικός Χειρουργός τονίζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι «οι αθλητές του Σαββατοκύριακου, έχουν μεγάλο κίνδυνο τραυματισμών και μάλιστα σοβαρών».
Σχετικά με το βομβαρδισμό πληροφοριών του ασθενούς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, ο ίδιος επισημαίνει ότι η παγκόσμια κοινότητα δίνει κατευθυντήριες οδηγίες. «Υπάρχουν αυτοί οι χρυσοί κανόνες που λένε ότι η βασική λύση είναι αυτή και κάποιος σαν εμένα μπορεί να πρεσβεύει ότι εγώ αυτό μπορώ να το βελτιώσω ή να παρουσιάσω μία καινούργια μέθοδο» καταλήγει.
Ο κ. Λυκομήτρος είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής «Επίδραση καλσιτονίνης στη Οστεοπόρωση», στο Εργαστήριο Μελέτης Οστεοπόρωσης Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ειδικεύτηκε στην Ορθοπεδική στην Πανεπιστημιακή Ορθοπεδική Κλινική και στο Νοσοκομείο ΚΑΤ. Το 1998 έλαβε Ευρωπαϊκή Υποτροφία Σπονδυλικής Στήλης. Από το 1999 έως το 2011 εξειδικεύτηκε στις Παθήσεις Σπονδυλικής Στήλης στο Manchester University. Έχει εκτεταμένη και πολυετή εμπειρία στη Διδασκαλία Φοιτητών Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Μάντσεστερ Αγγλίας.
Από το 2004 έως το 2005 διετέλεσε Διευθυντής στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Εργάστηκε στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης στη Διεύθυνση Υγιεινής του Υπουργείου Υγείας και στο Ιπποκράτειο Γ. Ν. Θεσσαλονίκης. Συνεργάζεται με τη Γενική Κλινική Euromedica.
Σήμερα εργάζεται στη Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης. Αποτελεί μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Παγκόσμιου Οργανισμού «Cleveland Clinic World Spinal Column Society» και άλλων Συμβουλίων πανευρωπαϊκών και πανελλαδικών Οργανισμών.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
