Eνα ζωντανό μάθημα ιστορίας αποτέλεσε η χθεσινή επετειακή εκδήλωση ενόψει του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου, που διοργάνωσαν από κοινού τα 3ο Γυμνάσιο και 3ο Γενικό Λύκειο Βόλου, σε συνεργασία με το Σύλλογο Μακεδόνων Βόλου, «Ο Μέγας Αλέξανδρος». Στο επίκεντρο βρέθηκαν τα γεγονότα στο οχυρό του Ρούπελ, μία λαμπρή σελίδα της ελληνικής ιστορίας, που όμως δεν περιλαμβάνεται στα σχολικά βιβλία ιστορίας…
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο οχυρό παρουσίασε ο απόστρατος αξιωματικός με βαθμό αντισυνταγματάρχη, Ηλίας Κοτρίδης, ο οποίος έχει ασχοληθεί με την ιστορία των οχυρών, κυρίως όμως με την ιστορία του οχυρού Ρούπελ.
Ένα οχυρό, που όπως ανέφερε ο ίδιος μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, έχει να διδάξει «την ανδρεία του Ελληνα στρατιώτη απέναντι σε κάθε αυταρχικό ή φασιστικό στοιχείο που θέλει να καταλάβει ή να προκαλέσει ζημιά στη χώρα μας, τον άδολο πατριωτισμό, την αγάπη προς τα σύνορα της πατρίδας, την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, προς τον συμπολεμιστή αλλά ακόμη και προς τον αντίπαλο».
Το οχυρό στις Σέρρες επισκέφθηκαν προσφάτως μαθητές του 3ου Γυμνασίου Βόλου, που περπάτησαν στα χνάρια των ηρώων του ’40. Ενας από αυτούς, ο Ρομανός Λουδοβίκος που αν και μαθητής της α’ τάξης του 3ου Λυκείου Βόλου, συμμετείχε στην εκδρομή για να δει από κοντά το Ρούπελ, την ιστορία του οποίου έχει μελετήσει.
«Είχα την τιμή να βρεθώ στο ιστορικό και για μένα ιερό μέρος. Αυτή η τοποθεσία κάθε φορά με συγκινεί. Μόνο το άκουσμα της ονομασίας. Πόσο μάλλον όταν σκέφτομαι τι συνέβη εκεί. Είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της ιστορίας μας. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου μπαίνοντας στο Ρούπελ. Προσωπικά δάκρυσα. Είναι κάτι που κάθε Έλληνας θα πρέπει να ζήσει, όταν θα έχει την ωριμότητα, γιατί πολλά παιδιά φέρθηκαν με ασέβεια για το χώρο, δεν κατάλαβαν που βρίσκονταν, δεν είχαν συνείδηση ότι στο ίδιο σημείο πριν από 75 χρόνια βρίσκονταν εκείνοι οι άνθρωποι, οι ήρωες που προσεύχονταν για να πάνε καλά στη μάχη αλλά και έδιναν τη μάχη, για να συνεχίσει να είναι η χώρα ελεύθερη. Ηταν κάτι συγκλονιστικό», ανέφερε ο Ρομανός Λουδοβίκος.
Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση αναλήφθηκε από τη φιλόλογο του 3ου Γυμνασίου Βόλου, Σοφία Κανταράκη. «Εχω ζήσει το Ρούπελ από κοντά καθώς ήταν ο σύζυγός μου διοικητής εκεί και ζούσα ακόμη και με τα παιδιά μου μέσα στο Ρούπελ, όταν ήταν μωρά το 1998 – 2000. Εχω προσωπικά βιώματα. Το συγκεκριμένο μέρος πιστεύω ότι αποτελεί ένα μνημείο ηρωισμού και αυτοθυσίας, αλλά και αυταπάρνησης αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι υπάρχουν διαχρονικά μέσω αυτής της λάμψης που εκπέμπουν για τον ηρωισμό τους. Αυτό ήθελα να περάσω στους μαθητές, γιατί δεν γνώριζαν τίποτα για το Ρούπελ, ούτε τα σχολικά βιβλία αναφέρουν κάτι σχετικό, οπότε το θεώρησα μια πολύ καλή ευκαιρία να παρουσιάσω το οχυρό, την κατασκευή, την ιστορία όπως διαδραματίστηκε εκείνες τις ημέρες γιατί αποτελεί το προανάκρουσμα αυτών που θα ακολουθούσαν από την γερμανική κατοχή. Και επίσης είναι ένα εμβληματικό πολεμικό μνημείο, το οποίο τονίζει τον ηρωισμό των Ελλήνων. Όταν αναγκάστηκαν από το διοικητή τους να παραδοθούν, ο Δουράτος απάντησε ότι τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται. Δεν είχαν όμως άλλη επιλογή. Βγήκαν έξω με το χαμόγελο στα χείλη, δίνοντας το καλύτερο παράδειγμα στους Γερμανούς που τους επικρότησαν και υπάρχει έγγραφο που αναφέρει την τιμητική προσφορά τους στην Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι 300 του Λεωνίδα, σε μια νεότερη έκδοση», ανέφερε η κ. Κανταράκη.
Για μία λαμπρή σελίδα της ιστορίας μας, για την οποία όμως δεν υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο στα σχολικά βιβλία ιστορίας, έκανε λόγο από την πλευρά της η φιλόλογος στο 3ο Γενικό Λύκειο Βόλου, κ. Γεωργία Παπαργύρη, τονίζοντας ότι η κάλυψη αυτού του ιστορικού κενού είναι στο χέρι των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Στο δέος που ένιωσαν τα μέλη του Συλλόγου Μακεδόνων Βόλου με την επίσκεψή τους στο οχυρό Ρούπελ, αναφέρθηκε και η πρόεδρος Βασιλική Σοκολάκη υπογραμμίζοντας την ανάγκη να διδαχθούν οι νεότεροι τις αξίες και τα ιδανικά των ηρώων του Ρούπελ.
