Στο πένθος βύθισε την οικογένεια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το άκουσμα του θανάτου του Νίκου Παπανίκου- μέλους ΕΕΔΙΠ (Ειδικό Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό), ο οποίος έφυγε σε ηλικία μόλις 56 ετών, νικημένος από την επάρατο νόσο.
Ο Νίκος Παπανίκος, γνωστός για την πλούσια εκπαιδευτική και ερευνητική του δραστηριότητα, έδινε μάχη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ενάντια στην επάρατο νόσο. Είχε κάνει μάλιστα δύο χειρουργικές επεμβάσεις και παρά την εξαντλητική φαρμακευτική θεραπεία που έπαιρνε συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του στο Εργαστήριο Γεωργικής Υδραυλικής του Τμήματος Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής.
Δεν έλειψε ούτε από τους φθινοπωρινούς αγώνες που έδιναν οι διοικητικοί υπάλληλοι ενάντια στις διαθεσιμότητες και παρόλο που το μέτρο δεν άγγιζε τη δική του κατηγορία εργαζομένων, συμμετείχε ενεργά, εμψυχώνοντας τους συναδέλφους του.
Ωστόσο τις τελευταίες 20 ημέρες περίπου, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Αδυνατούσε να κουνήσει τα άκρα του, πολλές φορές δεν αναγνώριζε οικεία πρόσωπα. Άφησε την τελευταία του πνοή χθες, στη μία το μεσημέρι, στο σπίτι του, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του, αλλά και τους συναδέλφους του στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Στο πλευρό του στην άνιση μάχη με την επάρατο νόσο, εκτός από τη σύζυγο και το γιο του, ήταν η κόρη του, τελειόφοιτη γιατρός, που μάλιστα αρνήθηκε το διορισμό της προκειμένου να είναι στο πλευρό του πατέρα της και να του προσφέρει τη βοήθειά της.
Ο θάνατός του συγκλόνισε την οικογένεια του Π.Θ. Στενοί συνεργάτες του μιλούν για το μεράκι που είχε για τη Λίμνη Κάρλα για την οποία μάλιστα είχε κάνει διατριβή, αλλά και για το πλούσιο ερευνητικό του έργο το οποίο δημοσίευε.
Για το θάνατό του, το τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος, εξέδωσε ψήφισμα. «Το τμήμα τιμά τη μνήμη του αγαπημένου συναδέλφου Νίκου Παπανίκου, που υπήρξε υπόδειγμα θάρρους, αξιοπρέπειας, εργατικότητας και συναδελφικής αλληλεγγύης. Ο Νίκος Παπανίκος υπηρέτησε το Τμήμα επί πολλά χρόνια με περισσή αφοσίωση και η προσφορά του στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα του Τμήματος είναι ανεκτίμητη, όπως και το ήθος του, η ευγένεια του χαρακτήρα του και το αίσθημα δικαίου που τον χαρακτήριζαν. Ήρεμος, χαμηλών τόνων, αλλά συνάμα αγωνιστής και οραματιστής, πάντα πάσχιζε για το καλό των συναδέλφων του μέσα από τη θέση του Προέδρου του Συλλόγου του, του μέλους των Γενικών Συνελεύσεων και των Επιτροπών όπου συμμετείχε και ήταν στο πλευρό τους αλληλέγγυος μέχρι πολύ πρόσφατα, παραμερίζοντας το προσωπικό του πρόβλημα υγείας.
Εκφράζουμε τη βαθιά οδύνη μας για την απώλεια του Νίκου, ο οποίος θα ζει πάντα στη μνήμη μας», αναφέρεται στο ψήφισμα του τμήματος.
Η κηδεία του εγινε σήμερα, από τον Ι.Ν. Αναλήψεως Βόλου, στις 11 το πρωί.
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
