Η επιχειρηματικότητα αναζητάει χώρο ανάπτυξης και το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, υποστελεχωμένο και σε καθεστώς υποχρηματοδότησης, δίνει τις ευκαιρίες σε ιδιώτες να εκμεταλλευτούν τη ζήτηση υπηρεσιών υγείας που προκαλεί η συνεχής απαξίωση του ΕΣΥ και ΠΕΔΥ.
Στη Σκιάθο, ένα μικρό Νοσοκομείο, με διάφορες ιατρικές ειδικότητες, εργαστήρια κ.α., λειτουργεί απέναντι από το σημείο όπου κατασκευάζεται το νέο Κέντρο Υγείας του νησιού, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως και στη Σκόπελο, η ιδιωτική πρωτοβουλία αναπτύσσει μονάδα υγείας για να καλύψει τα κενά που αφήνει πίσω του, καθώς διαλύεται, το ΕΣΥ.
Σε κάθε κενό του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, σε κάθε υποχώρηση από την παροχή υπηρεσιών υγείας, η ιδιωτική πρωτοβουλία εμφανίζεται με ισχυρή προοπτική και σύντομα καλύπτει το κενό που είχε προκληθεί.
Για παράδειγμα, στο Νοσοκομείο Βόλου, όσο λειτουργούσαν ασθενοφόρα με οδηγούς του Νοσοκομείου, τα ιδιωτικά ασθενοφόρα, ήταν σχεδόν αχρείαστα, ίσως και πολυτέλεια.
Σήμερα, το Νοσοκομείο Βόλου, όπως και όλα τα Νοσοκομεία, δεν διαθέτουν ασθενοφόρα, ενώ οι οδηγοί που υπήρχαν καλύπτουν πλέον άλλες ανάγκες. Τις διακομιδές έχει αναλάβει το ΕΚΑΒ, το οποίο με 5-6 διαθέσιμα οχήματα, αδυνατεί να πραγματοποιεί και διακομιδές εκτός νομού και να καλύπτει εξιτήρια και να μεταφέρει ασθενείς από τα σπίτια τους στο Νοσοκομείο για επανεξέταση και να καλύπτει έκτακτα περιστατικά κ.λπ.
Τη λύση δίνουν, και σε αυτό το κενό, ιδιωτικές εταιρείες με σύγχρονα ασθενοφόρα, αρκετά εκ των οποίων σταθμεύουν πέριξ του Νοσοκομείου.
Ποιος θα φανταζόταν ότι οι χωραφάδες στο Μεζούρλο, στον κάμπο όπου χτίστηκε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, θα μοσχοπωλούσαν τα σιτοχώραφα ως πανάκριβα οικόπεδα για να κατασκευαστεί, απέναντι από το ομαδικό περιφερειακό νοσοκομείο, ένα μικροβιολογικό εργαστήριο που κάνει «χρυσές δουλειές».
Η απουσία διοίκησης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο που είχε ως συνέπεια τη μη λήψη αποφάσεων για προμήθειες υλικών όπως αντιδραστήρια για αιματολογικές εξετάσεις, η υποχρηματοδότηση του Δημόσιου Νοσοκομείου κ.α., προκάλεσαν ένα μεγάλο κενό, καθώς πολλοί ασθενείς που μεταβαίνουν στο Πανεπιστημιακό από όλη την κεντρική Ελλάδα, δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από αυτό.
Αποτέλεσμα; Ασθενείς να πηγαινοέρχονται πεζοί μεταξύ Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και ιδιωτικού μικροβιολογικού εργαστηρίου που λειτουργεί απέναντι από την κεντρική είσοδο, μεταφέροντας στα χέρια φιαλίδια με αίμα, ουροσυλλέκτες, εξετάσεις κ.λπ.
Την ίδια ώρα, στον Αλμυρό, στο Βελεστίνο, στο Πήλιο, συμπράξεις ιδιωτών ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, δημιουργούν πολυιατρεία, τα οποία αναπτύσσονται και αυξάνονται όσο το Δημόσιο Σύστημα αποσύρεται από την παροχή υπηρεσιών και απομένει ως μια διοικητική δομή διεκπεραίωσης γραφειοκρατικών διαδικασιών, έκδοσης βεβαιώσεων κ.λπ.
Η αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών υγείας και η αδυναμία του ΕΣΥ να ανταποκριθεί στην αποστολή του για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας δωρεάν σε όλους, ενισχύει τη θέση των ιδιωτών στο χώρο και την ταξική διάσταση του προβλήματος με την ολοένα μεγαλύτερη επιβάρυνση των οικογενειακών προϋπολογισμών με δαπάνες υγείας.
