Τους διαδρόμους και τις πολυθρόνες, που το βράδυ λειτουργούν ως κρεβάτια στις αίθουσες αναμονής στο Νοσοκομείο Βόλου, έχουν κάνει σπίτι τους το τελευταίο διάστημα τρεις άστεγοι, δύο άνδρες και μία γυναίκα.
Αντί να βγάλουν τη νύχτα στους κρύους και αφιλόξενους δρόμους της πόλης, πηγαίνουν στο Νοσοκομείο και κοιμούνται όπου βρουν, με τη «σιωπηλή» ανοχή των γιατρών, των εργαζομένων και της Διοίκησης.
Οι δύο άνδρες μέσης ηλικίας κατάγονται από τον Βόλο, και για προσωπικούς λόγους έχουν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους, ενώ η γυναίκα σύμφωνα με πληροφορίες κατάγεται από πόλη της Βορείου Ελλάδας. Το τελευταίο διάστημα έχει θεαθεί στο Νοσοκομείο τουλάχιστον τρεις φορές να κοιμάται στα παγκάκια που υπάρχουν στο προαύλιο.
Πριν από δέκα ημέρες άλλα δύο άτομα είχαν βρει «στέγη» στο Αχιλλοπούλειο, μετά από συντονισμένες ωστόσο προσπάθειες της Κοινωνικής Υπηρεσίας με τον Δ. Βόλου βρέθηκαν δομές στις οποίες οι άστεγοι προωθήθηκαν ώστε να ανακουφιστούν.
Η νέα «φουρνιά» είναι πλέον γνώριμες φυσιογνωμίες για προσωπικό και συνοδούς ασθενών. Μπαίνουν αθόρυβα, με σκυφτό κεφάλι. Δεν ενοχλούν κανέναν. Βρίσκουν μια θέση στις πολυθρόνες του διαδρόμου και ξαπλώνουν για να κοιμηθούν ανενόχλητοι. Η αίθουσα αναμονής στο Ακτινολογικό και στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών καθώς και ο διάδρομος αναμονής στην Παλιά Πτέρυγα του Νοσοκομείου Βόλου, είναι τα σημεία που βρίσκουν «καταφύγιο» κάθε βράδυ μέχρι και τις 6 το πρωί. «Μετά φεύγω γιατί αρχίζει η κίνηση, κόσμος πάει και έρχεται, δεν θέλω να ενοχλώ» θα πει ο 55χρονος Μάριος Λ. στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Λιγομίλητος ο ίδιος, δεν ήθελε να μιλήσει για την προσωπική του ιστορία όταν ενημερώθηκε ότι θέλουμε να κάνουμε ρεπορτάζ για να καταγράψουμε το πρόβλημά του. Αρκέστηκε ωστόσο να πει, πως αν βρεθεί χώρος για να φιλοξενηθεί, θα αποδεχτεί με ευχαρίστηση τη νέα του «στέγη».
«Το προσωπικό όσο μπορεί τους βοηθάει, δίνοντάς τους και φαγητό, και περνούν συνήθως το βράδυ σε έναν διάδρομο ή μια καρέκλα. Και η διοίκηση από την πλευρά της δείχνει σιωπηλή ανοχή. Είναι άκακοι άνθρωποι. Δεν δημιουργούν προβλήματα» αναφέρει από την πλευρά της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η Ε.Τ., συνοδός ασθενή της Β΄ Παθολογικής, που κάθε μέρα όλη την προηγούμενη εβδομάδα από το υστέρημά της, κερνούσε τον πρωινό καφέ στον 55χρονο.
«Η παρουσία αστέγων στους διαδρόμους του νοσοκομείου είναι ένα καθημερινό και γνώριμο φαινόμενο για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Κοιμούνται στις καρέκλες των χώρων αναμονής. Τα περιστατικά αυτά προέκυψαν με μεγαλύτερη ένταση τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης», σημείωσε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, υπάλληλος του ενός από τα τρία κυλικεία που λειτουργούν στο Νοσοκομείο Βόλου και ο οποίος στη βραδινή βάρδια έρχεται συχνά σε επαφή μαζί τους.
Η σύνθεση των αστέγων
Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι άστεγοι και αναξιοπαθούντες αναζητούν προσωρινή στέγη σε διάφορα σημεία του νοσοκομείου, ειδικά τον χειμώνα που οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες.
Στην πλειονότητά τους είναι άνθρωποι φιλήσυχοι, οι οποίοι το μόνο που επιδιώκουν είναι να ζεσταθούν και να κοιμηθούν σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον από τα παγκάκια και το πεζοδρόμιο.
Όπως εξηγούσαν στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ υπηρεσιακοί παράγοντες της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Αχιλλοπούλειου, ορισμένοι είναι άστεγοι από άποψη. Παρότι ο δήμος σε συνεννόηση με το νοσοκομείο τους προσεγγίζει για να τους προσφέρει στέγη ή βοήθεια, την αρνούνται ευγενικά. Υπάρχει επίσης η κατηγορία των αστέγων που λόγω οικονομικών προβλημάτων βρίσκονται στον δρόμο. Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται προσπάθεια να εξασφαλιστεί στέγη, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, καθώς δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες κρατικές δομές.
Μία τρίτη κατηγορία είναι εκείνων που θα μπορούσαν να στεγαστούν, για παράδειγμα στον Ξενώνα του Δήμου Βόλου, όμως αρνούνται πεισματικά να το κάνουν, καθώς οι κανονισμοί και οι όροι λειτουργίας δομών σαν τον Ξενώνα, λειτουργούν σε ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες.
Να σημειωθεί πάντως, ότι για το φαινόμενο των αστέγων, αν και εμφανίζεται από το `90 και μετά, ποτέ δεν έχει γίνει από την Πολιτεία μια συστηματική καταγραφή, ώστε να μπορεί κανείς να συγκρίνει ποιοτικά χαρακτηριστικά, και κατά πόσο έχει οξυνθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης.
ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
