Reuters: Ο Θεοδωράκης καβάλησε το κύμα ενάντια στο κατεστημένο
Το ρεύμα στο «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη «φουσκώνει», παίρνοντας μαζί του ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές, σχολιάζει σε άρθρο του το πρακτορείο Reuters, με τον τίτλο «Τηλεοπτικός δημοσιογράφος που έγινε πολιτικός καβαλάει το αντικαθεστωτικό κύμα».
Το άρθρο του Reuters αναφέρει ότι ο Θεοδωράκης, ποντάροντας στη δυσαρέσκεια των Ελλήνων για το πολιτικό κατεστημένο, απηύθυνε κάλεσμα για ένα γνήσιο, νεολαιίστικο κίνημα που θα λύσει τα προβλήματα της χώρας και κέρδισε γρήγορα οπαδούς τόσο από την αριστερά, όσο και από τη δεξιά.
Το βέβαιο είναι, όπως τονίζεται στο άρθρο, ότι έχει γίνει το αντικείμενο συζήτησης σε ό,τι αφορά τις νέες δυνάμεις στο ταραγμένο πολιτικό σκηνικό.
Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στις δημοσκοπήσεις που φέρουν το «Ποτάμι» να συγκεντρώνει σχεδόν 6% των ψήφων, μόλις τρεις εβδομάδες μετά τη γέννησή του, περνώντας μπροστά από άλλα μεγάλα κόμματα της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ενόψει μάλιστα των ευρωεκλογών του Μαΐου.
Σημειώνεται, δε, ότι η ενδεχόμενη άνοδος του νέου κόμματος, εφόσον αυτή αποτυπωθεί στα αποτελέσματα των εκλογών, θα προκαλέσει εύλογο προβληματισμό στα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, μετρώντας τα ποσοστά των ψηφοφόρων που φέρεται να έχει υφαρπάξει το «Ποτάμι» από το ένα και το άλλο κόμμα αντίστοιχα.
«Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει λόγος να λές αν είσαι με την αριστερά ή με τη δεξιά» δηλώνει ο Σταύρος Θεοδωράκης, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο και συμπληρώνει πως «όταν υπάρχει τόσα πολλά προβλήματα, όταν νιώθεις ότι το καράβι βουλιάζει, τότε δεν ρωτάς αν υπάρχει ένας καλός αριστερός ή δεξιός μηχανικός, ρωτάς μόνον αν υπάρχει καλός μηχανικός».
Guardian: Η λέξη στα χείλη όλων στην Ελλάδα είναι «Ποτάμι» – Οι θεωρίες συνωμοσίας και το λούστρο που του λείπει
Από τη λεπτομερή περιγραφή των γραφείων -στον πρώτο όροφο μιας οικογενειακής πολυκατοικίας στην Αθήνα- μέχρι τον τρόπο που κινείται και συστήνεται, αλλά και τις πρώτες θέσεις του κόμματος που διακρίνονται, το εκτενές κείμενο στο site του Guardian συστήνει στο διεθνές κοινό το Ποτάμι, αλλά και τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Το κείμενο εκκινεί με τη φράση «Η λέξη στα χείλη όλων στην Ελλάδα είναι “Ποτάμι”». Η συνάντηση έγινε στα γραφεία του Ποταμιού γράφει ο δημοσιογράφος -εννοώντας μάλλον τα γραφεία του protagon- σημειώνοντας ότι ο αρχηγός του κόμματος επιμένει στον ενικό και στο Σταύρος. Του ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει δώσει καμία συνέντευξη ως τώρα σε κάποιο μέσο συγκεκριμένα. Περηφανεύεται που δεν έχει μια συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική βάση «ο καθένας φορά τα κομματικά γυαλιά του και βλέπει τον κόσμο, κόκκινο ή μπλε ή πράσινο… Ακόμη και ο τρόπος που κάθονται οι βουλευτές στη βουλή είναι χαζός – σε ομάδες ανάλογα με το κόμμα. Γιατί να μην κάθονται δίπλα σε έναν πολιτικά αντίθετο βουλευτή ώστε να συζητάνε τα θέματα και να προσπαθεί ο ένας να πείσει τον άλλο προκειμένου να βρεθεί κοινό έδαφος;»
Στην ερώτηση γιατί δεν κατεβαίνει το ποτάμι και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, η απάντηση είναι «Τι ξέρω για τοπικά θέματα, ας πούμε στην Κρήτη, προκειμένου να προσπαθήσω να επιβάλω μια συνολική εθνική στρατηγική;» Γιατί λοιπόν ξεκίνησε με τις Ευρωκλογές; «Επειδή είναι φτηνό» απάντησε χαμογελώντας στον συνεργάτη του Guardian, ο οποίος κάνει λόγο για την την «αφοπλιστική ειλικρίνεια» του συνομιλητή του.
Αναφέρεται πως το μότο του Ποταμιού είναι «πολιτικοί για όλους» και το σχόλιο του συντάκτη «Παρά τους πολιτικούς περιορισμούς -και ίσως την έλλειψη λούστρου- αυτού που κάνει, το σημαντικό είναι ότι το κάνει. Σε έναν κόσμο φαινομενικά γεμάτο με πολίτες που είναι είτε απαθείς είτε παθητικοί αποδέκτες της κυβερνητικής πολτικής, η ενεργή ιδιοκτησία της μοίρας ατόμου και χώρας πρέπει να ενθαρρύνονται. Σίγουρα θα δεχθεί πυρά τους επόμενους μήνες. Αντιπροσωπεύει μια σοβαρή απειλή για το σύστημα (στάτους κβο)».
Στον επίλογο γίνεται αναφορά και στις θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το ποιοί βρίσκονται πίσω από το Ποτάμι, ποιος το χρηματοδοτεί, ποια συμφέροντα εκπροσωπεί. «Οι πολιτικοί παράγοντες και αναλυτές είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν οποιαδήποτε πιθανότητα, εκτός από μία», καταλήγει το άρθρο.« Οτι κάποιοι με ευρεία αποδοχή θα μπορούσαν να αποφασίσουν ότι δεν είναι ευτυχείς με αυτά που τους προσφέρονται και να αποφασίσουν να φτιάξουν κάτι δικό τους. Και ότι αυτό θα μπορούσε να είναι επιτυχημένο. Αυτή η απλή εξήγηση είναι πολιτικά η πιο επικίνδυνα εκρηκτική και αισιόδοξη.
iefimerida.gr/Reuters
