Του Θωμά Κακαδιάρη, μοτοσυκλετιστή
Δεν υπάρχει περίπτωση να οδηγείς μοτοποδήλατο ή μοτοσυκλέτα στους ελληνικούς δρόμους και να μη γνωρίζεις από προσωπική εμπειρία τι σημαίνει… ολίσθηση, κοινώς γλίστρημα! Θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι οι εργολάβοι δημοσίων έργων μάς φροντίζουν και μας προφυλάσσουν από… τα εγκαύματα τριβής σε περίπτωση πτώσης, αλλά μάλλον ο μειωμένος συντελεστής τριβής είναι αποτέλεσμα χαμηλής ποιότητας και φθαρμένων οδοστρωμάτων. Στο συνέδριο της Οδικής Ομοσπονδίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Τ.Π.), του Ελληνικού Ινστιτούτου Συγκοινωνιολόγων (Σ.Ε.Σ.) και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.), με θέμα «Τρέχουσες εξελίξεις στην οδική ασφάλεια, εξοπλισμός και υποδομές» (αμφιθέατρο Νέου Μουσείου Ακρόπολης – 12/13 Φεβρουαρίου 2015) επισημαίνεται ότι αν ο συντελεστής ολίσθησης/τριβής ανέβαινε από το 0,35 στο 0,60 τα τροχαία ατυχήματα θα μειώνονταν θεαματικά, ακόμη και κατά 65%!
Είτε το θέλουμε, είτε όχι χωρίς ασφαλείς υποδομές δεν έχουμε θετικά αποτελέσματα για την οδική ασφάλεια, έστω και αν τα οχήματα γίνονται ασφαλέστερα.
Η ολίσθηση μπορεί να αποβεί μοιραία για τον μοτοσυκλετιστή. Στους ελληνικούς δρόμους η ολίσθηση είναι παρούσα κάθε στιγμή και οι μοτοσυκλετιστές το γνωρίζουν καλά από την εμπειρία τους, αντιθέτως οι οδηγοί των Ι.Χ. αυτοκινήτων συνήθως εκπλήσσονται σε καταστάσεις πανικού (βίαιο φρενάρισμα, αποφυγή εμποδίου κ.λπ.) όταν παρουσιάζεται η ολίσθηση. Δεν αρκεί μόνο η Τροχαία να υπενθυμίζει στους οδηγούς ότι σε περίπτωση βροχής μειώνουμε την ταχύτητα κίνησης. Το ορθό θα ήταν να υπενθυμίζει και στους αρμόδιους ότι οι σωστές κλίσεις των οδοστρωμάτων, τα καθαρά ρείθρα, η απομάκρυνση των φερτών υλών από το οδόστρωμα και το ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ οδόστρωμα, μειώνουν τους κινδύνους οδήγησης στη βροχή. Εύκολα φορτώνουμε τις ευθύνες στους οδηγούς, αλλά τα στοιχεία του συνεδρίου άλλα λένε!
Το οδικό δίκτυο Πηλίου αποτελεί τυπικό παράδειγμα περιστασιακής συντήρησης όσον αφορά στα έργα υποδομής (στηθαία, οδοστρώματα, ρείθρα) και στην κάθετη/οριζόντια διαγράμμιση. Οπως διαπιστώθηκε στο προαναφερόμενο συνέδριο, οι διαγραμμίσεις που τοποθετεί το ελληνικό κράτος κοστίζουν περίπου 3,80 ευρώ το μέτρο και έχουν ελάχιστη διάρκεια, ενώ οι καλές – αντιολισθητικές διαγραμμίσεις κοστίζουν 18 ευρώ το μέτρο, αλλά παρέχουν ασφάλεια και διαρκούν έως και 4 χρόνια. Φυσικά το ελληνικό κράτος τοποθετεί/επιλέγει σταθερά τις… πρώτες.
Η οριζόντια σήμανση πρακτικά δεν υπάρχει, επειδή αλλού είναι σβησμένη, αλλού ασαφής και αλλού ξέχασαν να τη… «ζωγραφίσουν»! Ειδικά στο ορεινό δίκτυο, η οριζόντια σήμανση τόσο των ορίων του δρόμου, όσο και η σήμανση του άξονα του δρόμου, εκτός της πληροφορίας που παρέχει στους οδηγούς για την ασφαλή καθημερινή, συνηθισμένη μετακίνησή τους παίζει κι ένα πολύ σοβαρό ρόλο όταν δυσκολεύουν οι συνθήκες ορατότητας! Συνήθως δίνουμε ελάχιστη σημασία στην οριζόντια διαγράμμιση μέχρι να βρεθούμε μπροστά σε πυκνή ομίχλη.
Η οριζόντια σήμανση με οποιανδήποτε μορφή της αποτελεί σοβαρότατο στοιχείο του οδικού περιβάλλοντος. Μπορεί να είναι διαγραμμίσεις κατά μήκος (όπως τα όρια της οδού και η σήμανση του άξονα της οδού) ή διαγραμμίσεις κατά πλάτος (όπως οι διαβάσεις πεζών). Φυσικά υπάρχουν και οι ειδικές σημάνσεις (όπως η ένδειξη STOP επί του οδοστρώματος κ.λπ.).
Σε περιπτώσεις όπως αυτή του οδικού δικτύου του Πηλίου, όπου απαιτείται ευκρίνεια της διαγράμμισης κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, ο μόνος τρόπος βελτίωσης είναι η εφαρμογή κατάλληλων υλικών, δηλ. ανάγλυφες διαγραμμίσεις, οι οποίες δεν παρουσιάζουν επίπεδη επιφάνεια, αλλά έχουν ανάγλυφη υφή, ώστε σε περίπτωση βροχής να εξέχουν από το στρώμα του νερού και έτσι να είναι ευδιάκριτες από τους οδηγούς. Η ευκρίνειά τους κατά τη νύχτα, σε βρεγμένο οδόστρωμα, είναι η καλύτερη δυνατή από εκείνη των συμβατικών, επίπεδων διαγραμμίσεων. Επιπλέον, οι κραδασμοί που προκαλούνται κατά τη διέλευση των τροχών ενός οχήματος πάνω από τις εξάρσεις των ανάγλυφων διαγραμμίσεων αποτελούν μία ακουστική και μηχανική βοήθεια στον οδηγό, όταν το όχημα παρεκκλίνει από την πορεία του. Αυτό βοηθά στον περιορισμό των οδηγών στο δικό τους ρεύμα κίνησης! Στο Πήλιο, πολύ συχνά, αποφεύγονται την τελευταία στιγμή πλαγιομετωπικές συγκρούσεις, αφού αρκετοί οδηγοί «μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα» για να «κόψουν» τις στροφές. Οι κραδασμοί θα υπενθύμιζαν την υποχρέωσή τους να μείνουν στο δικό τους ρεύμα!
Πόσο τελικά κοστίζει η ανθρώπινη ζωή και γιατί κάθε φορά το κόστος των υλικών και των σωστών υποδομών μας αποτρέπει να το θυμηθούμε; Πώς θα υποστηριχθούν η ζωή των μόνιμων κατοίκων στην περιφέρεια και η τουριστική δραστηριότητα που τόσο συχνά την θυμόμαστε όταν μιλάμε για ανάπτυξη; Πώς περιμένουμε τους επισκέπτες της περιοχής μας να έρθουν, βέβαιοι ότι το οδικό δίκτυο θα είναι πάντα στη διάθεσή τους και δεν θα ακυρώνουν τις κρατήσεις τους, όταν τα καιρικά φαινόμενα γίνονται ανησυχητικά;
Ας το σκεφτούν οι αρμόδιοι και ας τους το υπενθυμίσουν οι πολίτες που περιμένουν από αυτούς να κάνουν απλώς τη δουλειά τους!
