Της Μαίρης Παπαδημητρίου
Η προσδοκία, το όνειρο, οι εφιαλτικές ώρες, η κάθε στιγμή του εικοσιτετραώρου που βιώσαμε, ανήκουν στο παρελθόν. Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά, λέει το πρωτοχρονιάτικο άσμα, ήρθε ο νέος με τα δώρα και την άνοιξη μέσα στο καταχείμωνο, με τη γιατρειά του εμβολίου. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ αντηχεί από άκρη σε άκρη, από κάθε γωνιά του πλανήτη μας, γιατί η διαφορά της ώρας, ως γνωστόν, αρχίζει από την εβδόμη (7) απογευματινή, φτάνει στην Ελλαδίτσα μας τα μεσάνυχτα και ο ύμνος των καθολικών, των διαμαρτυρομένων και κάθε είδους ανθρώπων με το ευλαβικό «Αγια Νύχτα σε προσμένουν» στην Ευρώπη με μια ώρα, στη Γηραιά Αλβιόνα με δύο ώρες.
Τώρα το να κάνουμε αναδρομή ιστορική και να αναφερθούμε στην Αρχαία Ελλάδα την κοιτίδα του πολιτισμού και στην υπόλοιπη Ευρώπη μέχρι την Κίνα κι αυτή κοιτίδα του πολιτισμού μέχρι τον Κολόμβο που δημιούργησε, ανακάλυψε την Αμερική, όλος ο πλανήτης έψαλλε τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα έστω και μέσω ψηφιακής μορφής, τα ακούσαμε με αγαλλίαση και γονυπετήσαμε στον Κύριο ευχαριστώντας που βγήκαμε αλώβητοι από αυτήν την λαίλαπα.
Κι εδώ από τα βάθη της καρδιάς μας, οι απόμαχοι της ζωής που ο Θεός μας αξίωσε να φθάσουμε στην Εθνική μας Επέτειο, τα διακόσια χρόνια λευτεριάς από τον τουρκικό ζυγό με τα κρυφά σχολειά με τα αλυχτίσματα των σκύλων στα χωριά και τους γενναίους προγόνους μας που ύψωσαν ανάστημα στους τούρκους, και πηδούσαν πλαγιά σε πλαγιά κρατώντας το λάβαρο της λευτεριάς. Αυτή η παρένθεση την αφιερώνουμε στην νεολαία για να γνωρίσει το ποιόν των τούρκων γειτόνων μας. Αυτή την πολυπόθητη λευτεριά την κερδίσαμε με το σπαθί μας, στην κυριολεξία, αυτή η αναδρομή είναι αιτία εορτασμού το 1821. Εστω παρέα με τον αδυσώπητο κορονοϊό, που με την βοήθεια των εμβολίων θα βγούμε από τα λαγούμια της απομόνωσης, θα βγούμε νικητές και πιο μυαλωμένοι, μικροί και μεγάλοι.
Εδώ θα ανοίξω (κατά τα ειωθότα) μια παρένθεση ότι νικητές βγήκαν, εξαιρούνται οι γιατροί και οι νοσηλευτές, βγήκαν εκείνοι που είχαν υπομονή, επιμονή και πίστη και δεν κατέφευγαν σε πάρτι, κορονοπάρτι στην ουσία, ούτε κυκλοφορούσαμε προκλητικά χωρίς μάσκα, χωρίς καμία προφύλαξη. Σ’ αυτό το σημείο σπεύδω να συμφωνήσω ότι ο καθένας έχει την άποψή του, υποστηρίζει το δίκιο του. Η ελευθερία του σύγχρονου ανθρώπου, εκείνου που έχει αξιοπρέπεια, φθάνει μέχρι τα σύνορα του συνανθρώπου του, χωρίς να κινδυνεύσει ο άλλος από την πανδημία, λόγω της λαθεμένης άποψής του.
Ομολογώ ότι απευθύνομαι και συγχαίρω τους συνανθρώπους μας που κράτησαν την αξιοπρέπειά τους, που αντιμετώπισαν ήρεμα την επίπλαστη ελευθερία και την απαράδεκτη ανεμελιά, ορισμένοι, για να κάνουν το κέφι τους, χωρίς λογική υπόσταση κυκλοφορούσαν καταπατώντας κάθε προφύλαξη. Τους απολαύσαμε όλους αυτούς τους αντιεξουσιαστές, που δεν έριχναν, έστω και τυπικά, στους βασανιζόμενους συνανθρώπους τους που ήταν διασωληνωμένοι ή έχαναν τη μάχη της ζωής τους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πίστευαν ότι υπάρχει πανδημία. Όταν δεν επικρατεί η λογική δεν υπάρχουν όρια και περιθώρια στην αχαλίνωτη στάση των αντιφρονούντων.
Δεν είμαστε καθόλου της άποψης να επιβάλλουμε τις απόψεις μας. Η λογική όμως πρέπει να πρυτανεύει. Η τρίτη ηλικία έχει το προνόμιο της εμπειρίας που δεν συγκρίνεται με όλες τις επιστημονικές γνώσεις. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος» έλεγε ο Σωκράτης. Αρχή που πιστεύω ακράδαντα, η ζωή όλο και μας μαθαίνει κάτι όσο διαρκεί. Η απάντηση στους προκλητικά αντίθετους με τη λογική, η μόνη λύση είναι να τους γυρίσουμε την πλάτη, να τους απαξιώσουμε. Ας μείνουν με τα κορονοπάρτι και τις συναθροίσεις στις πλατείες και τα πάρκα, τόσο τους φτάνει, τόσο κάνουν.
Εκείνο που πρέπει ν’ αντιληφθούν τα νέα παιδιά και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, με αρχή φαλάκρας, αντιδραστικοί και όχι μόνον, ποια θα’ ναι η ζωή μας μελλοντικά. Μπορεί ν’ αποφεύγαμε, τυχεροί και γνωστικοί θα συμπλήρωνα, την πανδημία αλλά η ζωή μας θ’ αλλάξει σίγουρα και ποια κατεύθυνση θ’ ακολουθήσει. Κύριος οίδε!!!
Πάντως ένα είναι το γεγονός ότι γλυτώσαμε την ζωή μας, το πολυτιμότερο αγαθό που δεν εξαγοράζεται ούτε με τα πλούτη, ούτε με την πρόκληση.
Ας επικρατήσει μια δυνατή ιαχή. Χρόνια πολλά, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ 2021.
