Αποτελεί κοινό τόπο σε όλες τις πλευρές ότι η τρέχουσα κρίση συνιστά μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει η χώρα μας, τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια.
Πρόκειται για μία οικονομική κρίση που ουσιαστικά προκάλεσε την κατάρρευση του μοντέλου ανάπτυξης έτσι όπως το ξέραμε μέχρι πρότινος, αλλά και μας υποχρέωσε να επαναπροσδιορίσουμε προτεραιότητες και ανάγκες ως απλοί άνθρωποι της εργασίας και του μόχθου, ως επαγγελματίες και έμποροι, ως μισθωτοί του δημοσίου.
Την ίδια στιγμή οι καθημερινές ανακοινώσεις της Κυβέρνησης, επιβεβαιώνουν ότι το Μνημόνιο, είναι το προϊόν ενός εξαιρετικά δυσάρεστου για τη χώρα μας συμβιβασμού, που ουσιαστικά καθορίζει εάν όχι αποκλειστικά σε πολύ μεγάλο βαθμό, τις βασικές πτυχές της οικονομικής πολιτικής που θα πρέπει να ακολουθηθεί τα επόμενα χρόνια.
Αυτό και μόνο αποτελεί τη «μέγγενη», τον ασφυκτικό κλοιό που έρχεται καθημερινά να «πνίξει» και να επιτείνει το κλίμα απαισιοδοξίας και απογοήτευσης στην αγορά αλλά και στα ελληνικά νοικοκυριά..
Σε συνδυασμό μάλιστα με τις πολλές μη αξιόπιστες προβλέψεις της τρόικας και της Κυβέρνησης, θεωρείται αβέβαιο όσο ποτέ το μέλλον.
Όπερ σημαίνει ότι επειγόντως θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις ουσιαστικές για την ανάπτυξη, το εμπόριο, τις επενδύσεις αλλά και την καθημερινότητα των συνταξιούχων, των μισθωτών, των ανέργων.
Λύσεις που να βασίζονται σε ρεαλιστικές μεν πολιτικές που ωστόσο θα μπορούν να εφαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα χωρίς κατ’ ανάγκη να σπιλώνονται κλάδοι και να βγαίνουν στη σέντρα οι εργαζόμενοι.
Οι δραματικές συνέπειες των μέτρων που ήδη εφαρμόζονται είναι γεγονός. Τις βιώνει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Και αυτοί που αντιδρούν στο μνημόνιο και αυτοί που υποστηρίζουν ότι ήταν μονόδρομος.
Μόλις χθες το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσαν στοιχεία που αποκαλύπτουν διπλασιασμό της «τρύπας» στα φορολογικά έσοδα μέσα σε μόλις έναν μήνα. Η ανακοίνωση δικαιολογεί την αδυναμία της κυβέρνησης να δεσμευθεί για διατήρηση του ΦΠΑ στο 11%, ενώ ανοίγει το δρόμο για λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων, εκτιμούν πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές.
Επιβεβαιώνεται δηλαδή η διαπίστωση πολλών ότι «ακόμη δεν έχουμε δει τον πάτο… του πηγαδιού» και ότι τα δύσκολα έπονται. Αυτό και μόνο ως κλίμα επιτείνει την ανασφάλεια και τον φόβο στους πολίτες. Φανταστείτε τι έχει να γίνει, αν κιόλας αρχίζει να εκφράζεται ως πραγματικότητα πλέον στην καθημερινότητα του κάθε νοικοκυριού.
Εξαρχής είχε τονιστεί ότι εάν παραμείνουν οι κυβερνώντες μόνο στον εισπρακτικό χαρακτήρα των μέτρων, τότε αργά ή γρήγορα μπορεί να μειώσουμε το έλλειμμα αλλά θα αυξηθεί το χρέος. Και με πτωχούς «νεοέλληνες» σίγουρα το μέλλον της χώρας θα παραμένει άδηλο και σκοτεινό.
