Ως αβάσιμη απορρίφθηκε η μήνυση του πρώην Δημάρχου Σπ. Ράππου και της Δ.Ε.Υ.Α.ΑΛ., σε βάρος του εκδότη – δημοσιογράφου Γιώργου Τσιντσίνη, για τα όσα δημοσιοποίησε στις 6 Σεπτεμβρίου του 2005 για το «νερό – καρκίνο» που έπιναν οι Αλμυριώτες, του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κώστα Μπούρχα, που τότε ηγήθηκε ομάδας πολιτών και έκανε αιφνιδιαστικές δειγματοληψίες νερού, καθώς και του τότε Δημοτικού Συμβούλου και νυν Δημάρχου Βαγγέλη Χατζηκυριάκου, για όσα σχετικά κατήγγειλε σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Η με αριθμό 136/7-8-2006 απόφαση της Εισαγγελέως, που απορρίπτει τη μήνυση για δήθεν «συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου και διασπορά ψευδών ειδήσεων», στο σκεπτικό της -μεταξύ άλλων- επισημαίνει:
«Από τη διενεργηθείσα κατόπιν παραγγελίας μας προκαταρκτική εξέταση προέκυψε ότι μετά την δημοσιοποίηση του προβλήματος διενεργήθηκαν πλήθος αναλύσεων στο δίκτυο του πόσιμου νερού του Δήμου Αλμυρού από το εργαστήριο του Αλεξ. Γούναρη, αλλά και από τους αρμόδιους επόπτες δημόσιας υγείας της Δ/νσης Υγιεινής της Ν.Α.Μ., που συνεχίζουν τη δειγματοληψία μέχρι και σήμερα και από τις οποίες προκύπτει ότι αφ’ ενός σε πολλά σημεία του δικτύου το νερό δεν πληροί τις προϋποθέσεις που τάσσουν οι σχετικές υγειονομικές διατάξεις και αφ’ ετέρου ότι η ακαταλληλότητα του νερού είχε γνωστοποιηθεί και επισημανθεί από πολλού χρόνου στη ΔΕΥΑΑΛ, από τους επόπτες δημόσιας υγείας, οι οποίοι παρόλο που πρότειναν τις αρμόζουσες διαδικασίες για την απάλειψη του προβλήματος και την άμεση διακοπή της υδροδότησης στα επικίνδυνα σημεία, δεν εισακούστηκαν μέχρι και σήμερα.
Άλλωστε, κατά τη συνεδρίαση της 3ης-10-2005 του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αλμυρού και υπό την πίεση των αποκαλύψεων, ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΑΛ, παραδέχθηκε ενώπιον των μελών ότι ήταν ενήμεροι των προβλημάτων σχετικά με την ποσότητα και ποιότητα του νερού του δικτύου.
Από τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη αφ’ ενός σε βάρος των εγκαλουμένων για το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, καθόσον τα πραγματικά γεγονότα που δημοσιοποίησαν δεν ήσαν ψευδή, αλλά αληθή και επομένως πρέπει η κρινόμενη έγκληση κατά το σκέλος αυτό, να απορριφθεί ως προφανώς αβάσιμη στην ουσία της, κατά τις προβλέψεις του άρθρου 47 του Κ.Π.Δ.».
Στο αρχείο μήνυση του Σπ. Ράππου για το νερό Αλμυρού
