Η κορυφαία ερμηνεύτρια μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη σύγχρονη Ελλάδα, με αφορμή την σημερινή της συναυλία στον Βόλο
Συνέντευξη στη ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Η φωνή της μαγεύει τα πλήθη και σε κάθε της εμφάνιση υπενθυμίζει ότι υπάρχει αισιοδοξία, απαριθμώντας με τον πιο μελωδικό τρόπο τους λόγους. Η σύγχρονη «Μαρίκα Νίνου», όπως την έχουν χαρακτηρίσει, πέρα από το σπάνιο μέταλλο της φωνής της διαθέτει ευαισθησίες, πολιτική άποψη και σκέψη. Με αφορμή την σημερινή της σύμπραξη αλληλεγγύης στις 9.30 το βράδυ με την ορχήστρα και χορωδία «Ιωνία» στο Θερινό Θέατρο Βόλου, αναφέρεται στη σύγχρονη Ελλάδα και επισημαίνει ότι το τραγούδι είναι διαχρονικά η φωνή των Ελλήνων και ταυτόχρονα το παράθυρο στην ελπίδα για το μέλλον.
-Εκφραση του ερμηνευτή και φωνή του λαού το τραγούδι, ειδικά σε καιρούς κρίσης, όπως οι συγκεκριμένοι που διανύουμε;
Αυτό είναι το τραγούδι, αυτό κάνει το τραγούδι όσα χρόνια γνωρίζω τον εαυτό μου και ακούω μουσική. Αυτό είναι το διαδραστικό, υπέροχο που καταφέρνει το τραγούδι. Μπορεί να μετατρέπει τους ανθρώπους σε κάτι πιο δυνατό. Ενας κανονικός άνθρωπος μέσα στην καθημερινότητα με το τραγούδι νιώθει Αγιος. Νιώθει καθαγιασμένος δηλαδή. Νιώθει πολύ πιο δυνατός, νιώθει πολύ πιο πολιτικοποιημένος, νιώθει πολύ ερωτευμένος, όλα είναι δηλαδή στον υπερθετικό βαθμό.
-Πέρα από τον ψυχαγωγικό και τον κοινωνικό του χαρακτήρα, εκφράζει ταυτόχρονα πολιτικούς προβληματισμούς;
Στην Ελλάδα των δεκαετιών ’60 και ‘70, πριν τη χούντα, μετά τη χούντα, το πολιτικό τραγούδι κατάφερε πολλά με αρχηγό τον Μίκη Θεοδωράκη με τον «Αξιον Εστί», με τους μεγάλους μας ποιητές. Μαζί με αυτούς και πάρα πολλοί συνθέτες που, μέχρι τη δεκαετία του ‘80, που έγραφαν κοινωνικοπολιτικά υπέροχα τραγούδια βασισμένα και στους μεγάλους μας ποιητές, έκαναν μια μεγάλη επανάσταση. Ο παππούς μου ήταν τσαγκάρης στη Νάουσα και τραγουδούσε το «Αξιον Εστί». Ενας άνθρωπος που δεν είχε πάει μέχρι τη δευτέρα Δημοτικού, τραγουδούσε τα λόγια του Ελύτη.
-Πολυσήμαντος στην ευρύτερή του έννοια ο ρόλος του τραγουδιού, που στην προκειμένη περίπτωση αγκαλιάζει ένα σχολείο, το Ειδικό Σχολείο Αγριάς, σε μια συναυλία αγάπης με πρέσβειρα εσάς και την «Ιωνία»…
Οπουδήποτε υπάρχουν παιδιά που καταπιάνονται με όργανα, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι δίπλα τους για μια συναυλία. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι μαζί τους. Είμαι κοντά τους γιατί είναι πραγματικά πολύ σπουδαίοι μουσικοί. Εχουν τσαγανό, έχουν και ταλέντο, αλλά και όραμα. Είναι από τις πιο σημαντικές ορχήστρες που έχουμε στην Ελλάδα. Νιώθω ότι καλά κάνουν οι άνθρωποι και χρησιμοποιούν τη μουσική για να δώσουν μια χείρα βοηθείας όποια και αν είναι αυτή, σε έναν τόσο σημαντικό σκοπό. Να μπει λίγο φως σε αυτή τη σκοτεινιά και με το τραγούδι γίνεται.
-Τι θα ακούσουμε στην αυριανή συναυλία, που γίνεται για καλό σκοπό;
Θα ακούσουμε ένα πρόγραμμα πιο εξειδικευμένο, γιατί πρέπει να παίξουν τα παιδιά κομμάτια από το ρεπερτόριό μου, αλλά και από τα αγαπημένα μου τραγούδια που αφορούν είτε στην παράδοση, είτε στο λαϊκό μας τραγούδι, είτε το έντεχνο. Περιλαμβάνει τραγούδια έτσι κι αλλιώς αγαπημένα μου, αλλά και δικό μου ρεπερτόριο. Χαίρομαι για άλλη μια φορά που με προτιμά αυτή η υπέροχη, μοναδική ορχήστρα.
-Η αυριανή σας σύμπραξη με παιδιά, την ορχήστρα και τη χορωδία «Ιωνία», για καλό σκοπό αποτελεί παράλληλα δυνατό μήνυμα ελπίδας για την κοινωνία, την Ελλάδα γενικότερα;
Αυτό πραγματικά σας το υπογράφω, ότι υπάρχει ευαισθησία και αλληλεγγύη. Τα τελευταία χρόνια της μεγάλης κρίσης αυτό που είδα ήταν αλληλεγγύη. Η βοήθεια, η ελπίδα πραγματικά αναπτερώνεται με οποιουσδήποτε τρόπους είτε αυτό είναι στη μεγάλη κρίση κάνοντας συναυλία με είδη πρώτης ανάγκης, είτε είναι για οικονομικούς λόγους, για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν πληγεί. Αυτό το βλέπουμε συνέχεια. Υπάρχει λοιπόν αλληλεγγύη. Οι Ελληνες βοηθούν τον συνάνθρωπό τους όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη βοήθειας και πόσο μάλιστα τώρα που πρόκειται για παιδιά.
-Τι είναι αυτό που σας πονά περισσότερο ως άνθρωπο, απ’ όσα βλέπετε γύρω σας;
Οτι δεν έχουμε καμία ελπίδα, αυτό με πονά. Ισως επειδή έχω γυρίσει πάρα πολύ παντού σε όλο τον κόσμο κάνοντας περιοδείες, βλέπω ότι εμείς είμαστε η «τελευταία τρύπα του ζουρνά». Είμαστε πιόνια ανθρώπων της ευρωπαϊκής ζώνης, δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο από όλα αυτά που συμβαίνουν και πολύ λυπάμαι που βλέπω αντιπαραθέσεις, κακίες. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη πια σε κανέναν, αλλά και πώς να έχουμε όταν ξέρουμε ότι αυτοί που κάνουν κουμάντο δεν είμαστε εμείς. Είναι κάποιοι άλλοι.
-Τι χρειάζεται αυτή η χώρα για να ανασάνει, να ξεφύγει από τα γρανάζια της ύφεσης και να προχωρήσει με ταχύ βήμα στο μέλλον;
Πιστεύω ότι έχουν γίνει τρομακτικά λάθη στο παρελθόν, τα οποία τώρα τα πληρώνει και ο λαός. Εχουν γίνει τρομακτικά λάθη για τα οποία ευθύνεται και ο λαός. Αλλά ο λαός πηγαίνει όπου του πουν. Ειδικά οι Ελληνες έχουν περάσει πολλές καταιγίδες και είχαν πραγματικά πολύ μεγάλη θέληση να πιστέψουν και πίστεψαν και στον ένα και στον άλλο όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά νομίζω ότι ασελγήσαμε ως λαός και αυτό νομίζω ότι πληρώνουμε τώρα.
-Ποιο τραγούδι από όσα έχετε ερμηνεύσει μέχρι σήμερα αποτυπώνει τελικά την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα ως χώρα;
Πολλά τραγούδια νομίζω θα μπορούσαν να μιλήσουν για τη σύγχρονη Ελλάδα, με το κομμάτι της ξενιτιάς, με το «Τζιβαέρι» με τα παιδιά που έχουν φύγει στο εξωτερικό και πολλά ακόμη τραγούδια.
