Αν ήμουν ένας από αυτούς τους τρομοκράτες ή «επαναστάτες» του γλυκού νερού που επιτέθηκαν με σφαίρες στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας ή στον ανελκυστήρα της οικίας Κεδίκογλου και παρακολουθούσα τις αντιδράσεις και τους κυματισμούς που προκαλεί στο πολιτικό σύστημα η δράση μου, θα κρατούσα την κοιλιά μου από τα γέλια. Θα ήμουν ευτυχής διότι θα είχα επιτύχει να τους απορυθμίσω, να τους τρελάνω, όλους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Να τους κάνω να μην ξέρουν τι λένε και τι κάνουν.
Επειδή όμως δεν είμαι τρομοκράτης αλλά ένας απλός πολίτης που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και περιμένει από την πολιτική του ηγεσία να τα αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, χωρίς εξάρσεις πανικού και χωρίς γελοίες προσπάθειες κομματικής εκμετάλλευσης, όχι μόνο δεν μπορώ να γελάσω, αλλά εξοργίζομαι και θλίβομαι από τον ορυμαγδό των ηλιθιοτήτων που εμφανίζονται ως δήθεν «πολιτικές αντιδράσεις».
Λες και συναγωνίζονται ποιος θα πει τη μεγαλύτερη βλακεία. Από τη μια η κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία που πασκίζουν καλά και σώνει να χρεώσουν στην αξιωματική αντιπολίτευση ότι υποθάλπει τους τρομοκράτες. Και από την άλλη ο εκ των κορυφαίων του ΣΥΡΙΖΑ, παλιός μου συναγωνιστής, στα χρόνια της ΕΔΑ, Μανόλης Γλέζος, που ανακαλύπτει πίσω από τους κουμπουράδες της Λεωφόρου Συγγρού τους… παρακρατικούς της Δεξιάς. Στο τέλος θα πιστέψω ότι κάποιοι σατανικοί μηχανισμοί είτε μας ραντίζουν με σταγονίδια ηλιθιότητας, είτε ρίχνουν υγρά αποβλάκωσης στο νερό που σερβίρει το καφενείο του βουλευτηρίου.
Στο τέλος το μόνο που καταφέρνουν είναι να λειτουργούν ως… διαφημιστές της τρομοκρατίας, την ίδια ώρα που υποτίθεται ότι την εξορκίζουν, την καταδικάζουν. Να προσπαθούν παντοιοτρόπως να της εκδώσουν… πιστοποιητικό νομιμότητας, συνδέοντας την, μέσω συνωμοσιολογίας στερούμενης λογικών ειρμών, με νόμιμους πολιτικούς σχηματισμούς.
Άνθρωποι, δεν αφήνετε τα μεγάλα, ξύλινα και κούφια λόγια; Η κατάσταση, είναι τέτοια που ασφαλώς ευνοεί τις πιο ακραίες μορφές αντίδρασης. Ακραίες όσο και αναποτελεσματικές για την κοινωνία. Με μοναδικό ορατό αποτέλεσμα τις πράγματι… τρομοκρατημένες αντιδράσεις μιας μη ψύχραιμης πολιτικής ηγεσίας. Που σίγουρα βοηθούν τους τρομοκράτες να το… διασκεδάζουν καθώς παρακολουθούν τι έχουν καταφέρει.
