Αυτός που με τέτοιο φριχτό τρόπο αφαίρεσε τη ζωή της τριανταδυάχρονης Ζωής στην Ξάνθη, αφού πρώτα τη βίασε, ήταν όπως μας ανακοίνωσαν «σεσημασμένος». Στα 27 του χρόνια είχε προλάβει να επιδοθεί και σε βιασμό -ίσως και βιασμούς- και σε εμπορία ναρκωτικών. Και όμως κυκλοφορούσε ελεύθερος. Και δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Χιλιάδες τέτοιοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Έτοιμοι και ικανοί να διαπράξουν οποιοδήποτε έγκλημα.
Την αλήθεια αυτή τη γνωρίζουν πολύ καλά οι απλοί άνθρωποι. Διό και προσπαθούν να οργανώσουν την άμυνά τους όπως-όπως. Με χαρακτηριστικότερο δείγμα τα σιδηρόφρακτα παράθυρα κυρίως των ισογείων, αλλά και άλλων ορόφων, που πληθαίνουν καθημερινά. Χθες έβλεπα, σε ένα υπερυψωμένο ισόγειο, στη γειτονιά μου, να τοποθετούν κάγκελα όχι μόνο στα παράθυρα αλλά και στην πόρτα του μικρού εξώστη. Μετατρέποντας έτσι το διαμέρισμα σε μικρή φυλακή πολυτελείας. Εκεί μας κατάντησαν.
Διαβάζω στο διαδίκτυο τα οργισμένα μηνύματα διαφόρων για το αποτρόπαιο έγκλημα της Ξάνθης. Όπου καθένας «απονέμει δικαιοσύνη» κατά του δολοφόνου, με τον δικό του τρόπο σκέψης. Αλλά φταίει μόνον αυτός, ο φυσικός δράστης του εγκλήματος, για το αποτρόπαιο φονικό; Δεν υπάρχουν δικαστικοί και αστυνομικοί που είναι στην πραγματικότητα ηθικοί αυτουργοί για τούτο το έγκλημα;
Πότε πρόλαβε να εκτίσει τις προηγούμενες ποινές του για όσα ήδη είχε διαπράξει, ώστε στα 27 του χρόνια να κυκλοφορεί ελεύθερος; Ποιος του μετρίασε τις ποινές; Ποιος νόμος του επέτρεψε, είτε στο όνομα της αποσυμφόρησης των φυλακών, είτε από μια στρεβλή αντίληψη ήπιας σωφρονιστικής πολιτικής, να έχει την άνεση να επιτίθεται στην κόρη οποιουδήποτε. επειδή «την έβαλε στο μάτι» γιατί «την γούσταρε», όπως δήλωσε στην προανάκριση για την δυστυχή Ζωή;
Το θέμα δεν είναι να επανέλθει η θανατική ποινή, όπως ζητούν οργισμένοι πολλοί από όσους στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα στις διάφορες ιστοσελίδες. Αλλα εκείνοι που καταδικάζονται να εκτίουν πραγματι τις ποινές τους. Όχι από εκδικητικότητα της κοινωνίας. Αλλά από προληπτικότητα για την προστασία της. Διότι καταντήσαμε να ακούμε για κάποιον ότι καταδικάζεται σε ισόβια και με διάφορα τεχνάσματα σε επτά με δέκα χρόνια να κυκλοφορεί ελεύθερος.
Ελεύθεροι οι εγκληματίες, έγκλειστοι σε σιδηρόφρακτα σπίτια οι τρομοκρατημένοι νοικοκυραίοι. Προς δόξαν των πολιτικών που κατά καιρούς επινοούν διάφορα «παράθυρα» εξόδου δολοφόνων, βιαστών και εμπόρων αργού θανάτου από τις φυλακές.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
