Την οργή, την αγανάκτηση, την ταλαιπωρία και την οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, προκαλεί μια ακόμη κυβερνητική απόφαση με καθαρά φοροεισπρακτικό χαρακτήρα. Τα όσα διαδραματίζονται στα ιδιωτικά και δημόσια Κέντρα Τεχνικού Ελέγχου τις τελευταίες ημέρες, πιστεύουμε ότι δεν έχουν προηγούμενο. Χιλιάδες οδηγοί δικύκλων κάθε ηλικίας, συνωστίζονται στα ΚΤΕΟ και περιμένουν για ατέλειωτες ώρες προκειμένου να περάσει το όχημα τους από τεχνικό έλεγχο. Και αυτό πρέπει να γίνει εντός λίγων ημέρων, διαφορετικά τους περιμένει πρόστιμο και βέβαια υπάρχει και η απειλή του τροχονομικού ελέγχου όπου εκεί τα πράγματα αγριεύουν καθώς η συγκεκριμένη παράβαση προβλέπει «καμπάνα» ύψους 400 ευρώ. Όσο δηλαδή και ένας μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Ξαφνικά το ελληνικό δημόσιο ενδιαφέρθηκε για τη ασφάλεια των δικύκλων που κυκλοφορούν στη χώρα μας και αναγκάζει τους κατόχους τους να τα περάσουν από ΚΤΕΟ με την ανάλογη βέβαια οικονομική επιβάρυνση. Το ποσό που εισπράττεται από κάθε δίκυκλο άνω των 50 κυβικών είναι 20 ευρώ και αν ο τεχνικός έλεγχος γίνει εκπρόθεσμα, ο οδηγός πληρώνει πρόστιμο ύψους 40 ευρώ. Υπολογίστε πρόχειρα πόσοι δεν θα προλάβουν για ευνόητους λόγους, να περάσουν εγκαίρως τα μηχανάκια τους από ΚΤΕΟ και θα επιβαρυνθούν στη συνέχεια με το σχετικό παράβολο. Το ποσό που θα εισπράξει στο τέλος το κράτος, κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο είναι. Στη Μαγνησία, περισσότερα από 20.000 δίκυκλα πρέπει να περάσουν από ΚΤΕΟ μέσα σε λίγες μόλις ημέρες. Πράγμα αδύνατο ακόμη και αν λειτουργούν τα κέντρα τεχνικού ελέγχου ολόκληρο το 24ωρο.
Το αδηφάγο, αφερέγγυο και σπάταλο ελληνικό δημόσιο, όπως εκφράζεται από κάποιους ακριβοπληρωμένους φωστήρες, βρήκε για άλλη μια φορά ένα πανέξυπνο κόλπο για να γεμίσει τα μονίμως άδεια ταμεία του. Η συνήθης και πάνω από όλα, σίγουρη και αποτελεσματική μέθοδος για την εισροή χρημάτων, δηλαδή η επιβολή φόρων και χαρατσιών ακόμη και όταν δεν το προβλέπει το Σύνταγμα, εφαρμόζεται και στη συγκεκριμένη
περίπτωση δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Τα μόνιμα υποζύγια της περίφημης διαδικασίας δημοσιονομικής προσαρμογής, οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, καλούνται και αυτή τη φορά να επωμιστούν τις συνέπειες μιας απόφασης που ουδέποτε είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν. Άραγε, τώρα έπιασαν το ελληνικό δημόσιο, οι ευαισθησίες για τα ζητήματα ασφάλειας των δικύκλων; Τόσα χρόνια γιατί δεν είχε επιβληθεί ο συγκεκριμένος τεχνικός έλεγχος; Η απάντηση είναι προφανής και αυτονόητη από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους γραφειοκράτες. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εφαρμογή αποφάσεων για την είσπραξη ακόμη περισσότερων φόρων. Πώς θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στον κατακλυσμό των χαρατσιών οι στρατιές των ανέργων, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα ή όσοι είδαν το μισθό τους να κουρεύεται σύριζα;
Ένας ηλικιωμένος δικυκλιστής που περίμενε χθες υπομονετικά τη σειρά του για να περάσει το όχημα του από τεχνικό έλεγχο μας είπε το εξής: «το κράτος συνεχίζει να ζητά ακόμη περισσότερα από ανθρώπους που έχουν φτάσει στο απόλυτο αδιέξοδο. Κάποτε θα φαγωθεί το κρέας και θα μείνει μόνο το κόκαλο», συμπλήρωσε αναστενάζοντας από απελπισία και αγωνία για το μέλλον των νέων αυτού του δύσμοιρου τόπου!
