Από τα αίτια, που προκάλεσαν την πρώτη μεγάλη φωτιά το φετινό καλοκαίρι μεταξύ Γλυφάδας και Βούλας, από το μπαλάκι των ευθυνών, που ακολούθησε ως προς την απόδοση ευθυνών, καθώς και από τον τρόπο συντονισμού των δυνάμεων πυρόσβεσης προκύπτει το συμπέρασμα ότι στη χώρα μας ελάχιστα έχουν βελτιωθεί σχετικά με την αντιμετώπιση και κυρίως την πρόληψη των πυρκαγιών.
Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, με τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης να εντείνουν τον κίνδυνο πρόκλησης μεγάλων πυρκαγιών και να ενισχύουν το καταστροφικό τους έργο, ο κρατικός μηχανισμός και οι φορείς, που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σε συμβάντα πυρκαγιών, όπως ο ΔΕΔΔΗΕ, παραμένουν σε κατάσταση ανετοιμότητας και σύγχυσης μόλις ξεσπάσει φωτιά. Αντίθετα, διατηρούν σε επιφυλακή την επιχειρηματολογία τους, προκειμένου να απομακρύνουν τυχόν ευθύνες.
Οπως έγινε στη φωτιά το περασμένο Σάββατο, για την οποία υπάρχουν ακόμη και φωτογραφικά ντοκουμέντα, που αποδεικνύουν ότι το συμβάν άρχισε από τον υποσταθμό της ΔΕΗ στην Ανω Γλυφάδα, που περιμετρικά δεν είχε καθαριστεί από την πυκνή βλάστηση και τα ξερόχορτα, τα οποία λειτούργησαν σαν προσανάμματα και βοήθησαν στην ταχεία εξάπλωση του πύρινου μετώπου. Η πρώτη αντίδραση των υπευθύνων ήταν ότι δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη για την πυρκαγιά, που κατέκαψε σπίτια και αυτοκίνητα πολιτών, οι οποίοι είχαν την ατυχία να χτίσουν τις ιδιοκτησίες τους στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η διαδικασία αναζήτησης ευθυνών σε ανάλογες περιπτώσεις είναι άνευ ουσίας, καθώς το δημόσιο σύστημα λειτουργίας της χώρας είναι δομημένο με τέτοιον τρόπο, ώστε δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί άκρη, όταν εκδηλώνονται φωτιές ή άλλες φυσικές καταστροφές και οι ευθύνες του κρατικού μηχανισμού ή φορέων, που σχετίζονται με το κράτος, είναι δεδομένες.
Προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία το φετινό καλοκαίρι οι εκτιμήσεις των υπευθύνων του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας για τον κίνδυνο μεγάλων δασικών πυρκαγιών εξαιτίας των επιπτώσεων από τις δραματικές αλλαγές στις κλιματολογικές συνθήκες. Οι υπεύθυνοι προβαίνουν σε ανησυχητικές διαπιστώσεις, ωστόσο δεν βλέπουμε να υπάρχει η απαιτούμενη προετοιμασία, προκειμένου να αποτρέπονται οι φωτιές, αλλά και να αντιμετωπίζονται χωρίς να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, δίχως να καταστρέφονται περιούσιες και βέβαια χωρίς να αφανίζονται χιλιάδες στρέμματα πολύτιμων δασικών εκτάσεων.
Η περίπτωση των δασών της Μαγνησίας και των Β. Σποράδων είναι ενδεικτική των διαστάσεων του προβλήματος. Εφιαλτικές είναι οι εκτιμήσεις για το πόσο καταστροφική μπορεί να αποδειχθεί μια δασική πυρκαγιά, εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, ωστόσο τα κονδύλια για τον καθαρισμό των δασών από την πυκνή βλάστηση και τα σπασμένα δέντρα, που ενισχύουν την εξάπλωση της φωτιάς, είναι απειροελάχιστα. Τα δάση στο Πήλιο, την Οθρυ και τα νησιά των Β. Σποράδων θυμίζουν πραγματικές μπαρουταποθήκες, καθώς δεν έχουν καθαριστεί από την καύσιμη ύλη εδώ και χρόνια.
Μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ διαθέτουν οι δασικές υπηρεσίες της Μαγνησίας για τον καθαρισμό των δασών της περιοχής. Ούτε για να αρχίσουν τα συνεργεία δεν επαρκούν τα συγκεκριμένα κονδύλια. Επίσης και στο ζήτημα της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών οι πυροσβεστικές υπηρεσίες παραμένουν υποστελεχωμένες και με πεπαλαιωμένο εξοπλισμό Ακόμη χειρότερα είναι τα δεδομένα σε ό,τι αφορά στα εναέρια μέσα πυρόσβεσης…
