Στα εθνικά μας θέματα οι προκλήσεις αυξάνουν και κλιμακώνονται, οι αμφισβητήσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων διευρύνονται
Μπορεί η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης στην υπόθεση της πολυιδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο να έπληξε την εικόνα της ΝΔ και του πρωθυπουργού, ωστόσο το κυβερνών κόμμα εξακολουθεί να αποτελεί ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων. Η κυβέρνηση κυριαρχεί απόλυτα και επιβάλλει τη δική της ατζέντα. Ακόμη και αν επί της ουσίας δεν έχει υλοποιήσει κάποια μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή, διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων και ελέγχει τους κανόνες του παιχνιδιού. Ετσι διατηρεί τον έλεγχο του πολιτικού χρόνου και παρατείνει, εμμέσως, την περίοδο χάριτος, που απολαμβάνουν όλες οι νέες κυβερνήσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση το διάστημα αυτό συνεχίζει να υφίσταται, παρά το γεγονός ότι ζητήματα, όπως το προσφυγικό, η αστυνομική αυθαιρεσία και πρόσφατα η «φωτογραφική» τροπολογία υπέρ δύο ποδοσφαιρικών ΠΑΕ, που παραβίασαν το πιο σημαντικό άρθρο του κανονισμού διεξαγωγής του επαγγελματικού πρωταθλήματος, «πλήγωσαν» το προφίλ της κυβέρνησης και έδωσαν την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να της ασκήσει σκληρή κριτική και να οπλιστεί με τα επιχειρήματα, που έψαχνε από τον περασμένο Ιούλιο.
Από τότε τα αντίπαλα κόμματα αναζητούσαν τον αντιπολιτευτικό τους βηματισμό εντός και εκτός του κοινοβουλίου. Η εικόνα της κυβέρνησης ήταν σχεδόν αψεγάδιαστη και ο νομοθετικός της οίστρος, προκειμένου να περάσει από την εθνική αντιπροσωπεία μέτρα και αποφάσεις με βάση τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, προκάλεσαν σοβαρό πρόβλημα στην αντιπολίτευση και ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, που όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσε από τη μια να αρθρώσει αξιόπιστο και υπεύθυνο αντιπολιτευτικό λόγο και από την άλλη να διαχειριστεί τα ανοιχτά εσωκομματικά του ζητήματα.
Οι εξελίξεις στο ποδόσφαιρο προσέφεραν την ευκαιρία στην αντιπολίτευση να κατηγορήσει το κυβερνών κόμμα ότι υποχώρησε στον πρώτο εκβιασμό που δέχθηκε, προκειμένου να αποφύγει το όποιο πολιτικό κόστος. Ετσι, όμως, δίνει την εντύπωση ότι καλύπτει σκανδαλώδεις παραβιάσεις της νομοθεσίας, ενώ παράλληλα επιτείνει την ανυποληψία των θεσμών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ανέχτηκε τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ανάπτυξε τις προηγούμενες ημέρες πολύτιμο πολιτικό επιχείρημα και κατόρθωσε να «στριμώξει» την κυβέρνηση για πρώτη φορά από την ημέρα των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιουλίου.
Το πολιτικό σκηνικό, που έχει διαμορφωθεί, αναγκάζει την κυβέρνηση να ενεργοποιηθεί και να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας προωθώντας την υλοποίηση του προγραμματικού της σχεδιασμού. Το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα, η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, θέμα που αγγίζει άμεσα την καθημερινότητα των πολιτών, παραμένει υπό αμφισβήτηση. Οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης και η μείωση της ανεργίας, χωρίς παράλληλα να αυξάνονται οι ποιοτικές θέσεις εργασίας, δεν είναι σε καμία περίπτωση το πολιτικό αφήγημα, που επιθυμούσαν στη ΝΔ, όταν αναλάμβαναν τις τύχες της χώρας.
Βασικό τους προεκλογικό επιχείρημα ήταν το σχέδιό τους για τη δημιουργία πολλών και καλά αμειβόμενων νέων θέσεων εργασίας. Προς το παρόν αυτό δεν προκύπτει. Αντίθετα, το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας παραμένει μετέωρο και βασίζεται σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, σε κλάδους χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Οι επενδύσεις καρκινοβατούν, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει, ο κίνδυνος των «κόκκινων» δανείων παραμονεύει και οι ανησυχίες για νέα επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας εντείνουν τους φόβους για τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας.
Στα εθνικά μας θέματα οι προκλήσεις αυξάνουν και κλιμακώνονται, οι αμφισβητήσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων διευρύνονται, οι συμμαχίες των Τούρκων για τη διασφάλιση του ρόλου τους στη γεωπολιτική σκακιέρα της ΝΑ Μεσογείου, παρ’ ότι αγνοούν τη διεθνή νομιμότητα, έχουν προκαλέσει ντε φάκτο καταστάσεις σε βάρος της χώρας μας και της εξωτερικής πολιτικής, που ασκείται από τον υπουργό. Οι κατά καιρούς προειδοποιήσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, ότι δεν θα ανεχτούμε την παραβίαση των εθνικών μας συνόρων, αντιμετωπίζονται αδιάφορα από την τουρκική πλευρά, που μετά τα μαχητικά της αεροσκάφη στέλνει πλέον και τα ερευνητικά της πλοία να αλωνίζουν στην ευρύτερη περιοχή.
Στο προσφυγικό η έλλειψη προετοιμασίας και η πλήρης αποτυχία ως προς τη διαχείριση ζητήματος, που ντροπιάζει τη χώρα μας παγκοσμίως, δεν αμφισβητούνται από κανένα. Η κυβέρνηση, όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας, δεν διέθετε σχέδιο και δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές. Η κατάσταση στα νησιά επιδεινώθηκε, στην ενδοχώρα δεν υπάρχουν ακόμη οι κατάλληλες υποδομές, η ανθρωπιστική κρίση αυξάνει και η ελληνική κυβέρνηση αντελήφθη την ανάγκη επανασύστασης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, αφού πρώτα χάθηκε πολύτιμος χρόνος.
Θέμα, επίσης στο οποίο η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς, είναι αυτό της αστυνομικής βίας. Τα κρούσματα είναι επαναλαμβανόμενα και οι διαστάσεις του προβλήματος δεν μπορούν να καλυφτούν από τις σημαντικές επιτυχίες του τελευταίου διαστήματος στον τομέα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Μπορεί προς το παρόν η κυβέρνηση να έχει καταφέρει να αποφύγει μεγάλες κοινωνικές αντιπαραθέσεις, ακόμη και όταν πέρασε τον συνδικαλιστικό νόμο, με τον οποίο αδρανοποιείται επί της ουσίας το δικαίωμα στην απεργία, ωστόσο δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι οι νέοι δεν θα αντιδράσουν μαζικά και δυναμικά, αν συνεχιστεί η αστυνομική αυθαιρεσία.
Απέναντί της αυτή τη φορά η κυβέρνηση δεν έχει το απαξιωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, που δεν μπορεί να οργανώσει μια απεργία της προκοπής ενάντια στην ψήφιση νόμων, οι οποίοι αμφισβητούν το δικαίωμα στην απεργία. Απέναντί της έχει τη νεολαία και το φοιτητικό κίνημα, που δεν καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις και παραμένει σε αναβρασμό, εντός των τειχών της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Ο τελευταίος, όχι όμως λιγότερο ανησυχητικός, «πονοκέφαλος» για την κυβέρνηση δεν προέρχεται ούτε από την κοινωνία, ούτε από την αντιπολίτευση. Προέρχεται από τα σπλάχνα της «γαλάζιας» παράταξης και επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά. Ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει ο πιο δυνατός πολιτικός παίχτης στη σκακιέρα της συντηρητικής παράταξης και εξακολουθεί να αποτελεί τον πιο απρόβλεπτο παράγοντα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό αποδείχθηκε τόσο στην ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, όσο και στην ψήφιση της τροπολογίας υπέρ του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης.
Απαντες αναμένουν τώρα το τρίτο χτύπημα του πρώην πρωθυπουργού, που δεν έχει μάθει να σιωπά, όταν κάτι τον ενοχλεί. Το απέδειξε με δηλώσεις και συνεντεύξεις, αναφορικά με τα εθνικά μας θέματα, που αμφισβήτησε ανοιχτά την κυβερνητική στρατηγική της προσφυγής στη Χάγη για τα ελληνοτουρκικά, ενώ είχαν προηγηθεί προειδοποιητικές «βολές» στο ζήτημα του προσφυγικού και της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Αντώνης Σαμαράς διατηρεί σημαντικές δυνάμεις τόσο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, όσο και στην κομματική της δομή. Ισως η δική του στάση να αποτελέσει στο άμεσο μέλλον μεγαλύτερο «αγκάθι» από την αντίστοιχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που εξακολουθεί να θυμίζει περισσότερο κόμμα διαμαρτυρίας και όχι εξουσίας.
Τα πρώτα σύννεφα πάνω από την κυβέρνηση μαζεύτηκαν. Για τα περισσότερα οι ευθύνες της είναι αδιαμφισβήτητες. Ο μόνος τρόπος για να μη μετατραπούν σε πολιτική καταιγίδα είναι η επιτάχυνση του νομοθετικού της έργου και η αποφυγή «στραβοπατημάτων», τα οποία καλλιεργούν κλίμα έντονης αμφισβήτησης τόσο εκτός, όσο και εντός της ΝΔ.
