Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, η κατάσταση επιδεινώθηκε, με τα κενά σε βασικές δομές του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας να διατηρούνται και να αυξάνονται.
Τα προβλήματα στη δημόσια υγεία μοιάζουν με τη Λερναία Υδρα. Η κεντρική διοίκηση προσπαθεί να επιλύσει ένα πρόβλημα και την ίδια στιγμή προκύπτουν πολλαπλάσια. Ειδικά στην πρωτοβάθμια φροντίδα και συγκεκριμένα στα Κέντρα Υγείας, η κατάσταση είναι απελπιστική, κυρίως σε ό,τι αφορά στη στελέχωση με προσωπικό. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο Κέντρα Υγείας στον νομό Μαγνησίας, που οι βάρδιες των οδηγών ασθενοφόρων δεν καλύπτονται ολόκληρο το 24ωρο, εξαιτίας της υποστελέχωσης. Στην Αργαλαστή και το Βελεστίνο οι ανάγκες του πληθυσμού δεν καλύπτονται, καθώς οι οδηγοί επαρκούν για τις δύο από τις τρεις βάρδιες του 24ώρου ή ακόμη και για τη μία από τις τρεις βάρδιες.
Αν σημειωθεί έκτακτο περιστατικό στο χρονικό διάστημα, που δεν υπάρχει οδηγός ασθενοφόρου, πρέπει είτε να διακομιστεί ο ασθενής με ιδιωτικό όχημα ή να ξεκινήσει από τον Βόλο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, προκειμένου να τον παραλάβει και να τον διακομίσει στο Νοσοκομείο. Στην περίπτωση του Δήμου Νοτίου Πηλίου, όπου οι αποστάσεις είναι τεράστιες, αν, για παράδειγμα, προκύψει έκτακτο περιστατικό στο απομακρυσμένο Τρίκερι και δεν καλύπτεται η βάρδια του οδηγού ασθενοφόρου στο Κ.Υ. Αργαλαστής, τότε πρέπει να ξεκινήσει από τον Βόλο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και να διανύσει απόσταση 80 χιλιομέτρων για να παραλάβει το περιστατικό και να το διακομίσει στον Βόλο!
Απίστευτες καταστάσεις, που θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και αποδυναμώνουν περαιτέρω το αίσθημα ασφάλειας, το οποίο πρέπει να έχουν οι πολίτες, που επιλέγουν να διαμένουν στον τόπο τους. Τα προβλήματα επαναλαμβάνονται τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς η πολιτεία να είναι σε θέση να δώσει λύσεις. Πριν τα μνημόνια καταγράφονταν επίσης σοβαρές ελλείψεις. Την τελευταία δεκαετία, ωστόσο, η κατάσταση επιδεινώθηκε, με τα κενά σε βασικές δομές του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας να διατηρούνται και να αυξάνονται.
Η περίπτωση των οδηγών ασθενοφόρων είναι ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος. Αντιμετωπίστηκαν σε μεγάλο βαθμό οι ελλείψεις σε οχήματα, εξαιτίας, κυρίως, των δωρεών από πλευράς ιδιωτικών φορέων, σε ό,τι, όμως, αφορά στο ζήτημα της επαρκούς στελέχωσης με το απαιτούμενο προσωπικό η κεντρική εξουσία αδυνατεί να δώσει λύσεις. Απλά ανακυκλώνεται το πρόβλημα και μεταφέρεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση.
Για τους κατοίκους των ορεινών και των απομακρυσμένων χωριών της ηπειρωτικής Ελλάδας, καθώς και για τους νησιώτες, τίποτα δεν αλλάζει. Ηταν και παραμένουν εκτεθειμένοι από πλευράς υγειονομικής κάλυψης. Οσες υποσχέσεις και αν έχουν εισπράξει όλα αυτά τα χρόνια από τους εκάστοτε κυβερνώντες, η δύσκολη πραγματικότητα, την οποία αντιμετωπίζουν, παραμένει ίδια και απαράλλακτη. Είναι σαν να τους αναγκάζει το κράτος να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να εγκατασταθούν στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου μπορεί να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες διακομιδής στο Νοσοκομείο με ασθενοφόρο, ωστόσο στη δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό παραμένουν εκρηκτικές…
