Το ότι απεφεύχθησαν επεισόδια και συμπλοκές σώμα με σώμα οφείλεται στους ψυχραιμότερους, μέσα στο γενικότερο πανδαιμόνιο.
Αντιμέτωποι με το «τέρας», το οποίο εξέθρεψαν, ήρθαν το βράδυ της περασμένης Δευτέρας τα στελέχη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, που βρέθηκαν στο Μεταξουργείο και αντί να παρακολουθήσουν την εκδήλωση για τα εργασιακά ζητήματα και τα θέματα της οικονομίας, παρακολούθησαν μια ακραία μορφή διαμαρτυρίας. Το «τέρας» δεν είναι προφανώς οι ακτιβιστές που τίναξαν στον αέρα μια κομματική εκδήλωση, αλλά η νοοτροπία που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια που προηγήθηκαν της δικής του ανόδου στα σαλόνια της εξουσίας.
Από το 2011 η εισβολή σε κομματικές εκδηλώσεις και η πρόκληση συνθηκών μπάχαλου που κανείς δεν μπορούσε να ακούσει κανέναν, ήταν κλασική τακτική των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος που πλέον αντιδρούν και δυσανασχετούν σε κάθε αντίστοιχη κινητοποίηση. Πολύ δε περισσότερο τώρα που πλησιάζουν εκλογές και επιδιώκουν με κάθε τρόπο την επαφή με τον κόσμο μήπως και αντιστρέψουν το βαρύ για την κυβέρνηση κλίμα.
Ολοι θυμούνται την «εφόρμηση» στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ το 2011 και το 2012 σε κομματικές εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στον Βόλο που τινάχθηκαν στον αέρα, επειδή έπρεπε να επικρατήσει η λογική της μπαχαλοποίησης του δημόσιου βίου και η φίμωση οποιασδήποτε αντίθετης φωνής.
Οι χαρακτηρισμοί περί «τραμπούκων, γκοτζαμάνηδων και φασιστών», που ακούστηκαν προχθές κατά των ακτιβιστών, είναι βαρύτατοι και φανερώνουν με τον πλέον εύγλωττο τρόπο την ενόχληση των κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που είδαν μια καλοστημένη κομματική εκδήλωση να μετατρέπεται σε αρένα και στο τέλος να μην ασχολείται κανείς με το αντικείμενό της και τις ομιλίες των δύο υφυπουργών.
Το ότι απεφεύχθησαν επεισόδια και συμπλοκές σώμα με σώμα οφείλεται στους ψυχραιμότερους, μέσα στο γενικότερο πανδαιμόνιο.
Τις επικοινωνιακές εντυπώσεις τις κερδίζει πάντα αυτός που κάνει περισσότερο θόρυβο. Το αν έχει δίκιο ή όχι ελάχιστα ενδιαφέρει. Η φασαρία και το κομφούζιο επισκιάζουν κάθε ψύχραιμη φωνή που υπερασπίζεται το αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να διαμαρτύρεται για πράγματα που τον ενοχλούν ή να ενημερώνεται για θέματα που τον ενδιαφέρουν.
Προχθές στο Μεταξουργείο επικράτησε ο παραλογισμός του «μπαχαλάκια» που ακόμη και όταν διαμαρτύρεται για σοβαρά προβλήματα χάνει το δίκιο του, επειδή λειτουργεί με αυθαίρετο τρόπο. Οι πρώτοι διδάξαντες αυτών των πρακτικών βρίσκονται πλέον απέναντι από τα κινήματα και μοιραία εισπράττουν τις συνέπειες των τακτικών που οι ίδιοι «λανσάρισαν» στη μνημονιακή Ελλάδα.
