Η σημερινή κινητοποίηση των δημοτικών υπαλλήλων που αποκλείουν επί τρίωρο, το μεσημέρι, το δημαρχιακό μέγαρο του Βόλου αποτελεί την πρώτη μιας σειράς δυναμικών αντιδράσεων που θα τους οδηγήσουν σε ευθεία σύγκρουση με την πολιτεία. Η σχεδιαζόμενη κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, που στην περίπτωση των εργαζόμενων στην καθαριότητα ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη, είναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της αγανάκτησης για έναν κλάδο ο οποίος βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα των μνημονιακών μέτρων, όσο ελάχιστοι στο δημόσιο τομέα τα τελευταία χρόνια. Συνεχείς περικοπές σε μισθούς, ανεξέλεγκτη μείωση του αριθμού του προσωπικού εξαιτίας των συνταξιοδοτήσεων και ταυτόχρονη υποβάθμιση του ρόλου των δήμων, συνολικά, μέσα από την υποχρηματοδότησή τους από το κράτος, συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό για τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Τα τελευταία χρόνια που η χώρα κινείται στο ρυθμό των μνημονίων, ο κορυφαίος θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης υποβαθμίστηκε σε τραγικό βαθμό. Πρώτα η περιστολή των δαπανών οδήγησε σε απαξίωση ολόκληρες υπηρεσίες που μέχρι πρότινος διαδραμάτιζαν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας των δημοτών. Στη συνέχεια ήρθαν οι αποφάσεις για απαγόρευση προσλήψεων μέχρι νεωτέρας, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση νευραλγικών τομέων των δήμων σε τέτοιο βαθμό ώστε υπηρεσίες όπως η καθαριότητα λειτουργούν σε οριακούς ρυθμούς και χάρις στις προσλήψεις συμβασιούχων, όπως οκταμηνίτες, διμηνίτες κ.λπ. Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί το αυτοδιοικητικό τερατούργημα του «Καλλικράτη» που ανέδειξε τα τεράστια προβλήματα των ανοργάνωτων και απροετοίμαστων δήμων της δεκαετίας του 1990. Από τη μια στιγμή στην άλλη οι νέοι δήμαρχοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια οδυνηρή πραγματικότητα, καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσουν αφενός τα οικονομικά αδιέξοδα που πρόεκυψαν από τη συνένωση μικρότερων ΟΤΑ και αφετέρου έπρεπε να αναζητήσουν μαγικές λύσεις ώστε να καλύψουν τις ανάγκες των νέων δήμων με το υπάρχον κουτσουρεμένο προσωπικό. Αυτό το προσωπικό, ιδίως σε υπηρεσίες μείζονος σημασίας όπως η καθαριότητα, δέχεται τα τελευταία χρόνια το ένα χτύπημα μετά το άλλο.
Η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της αγανάκτησης για τους εργαζόμενους των ΟΤΑ θα είναι η κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, σε έναν τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης όπου ήδη υπάρχουν τεράστια ζητήματα με την υγεία των υπαλλήλων και αρκετοί από αυτούς δεν προλαβαίνουν καν να πάρουν σύνταξη. Χωρίς δηλαδή να τεθεί σε εφαρμογή ο κατάπτυστος σχεδιασμός για κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων, πολλοί εργαζόμενοι στην καθαριότητα φεύγουν από την υπηρεσία τους όταν φτάνει η ώρα της συνταξιοδότησης είτε με σοβαρά προβλήματα υγείας, είτε κατευθείαν για το νεκροταφείο! Γίνεται λοιπόν αντιληπτό με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο γιατί αποτελεί αιτία πολέμου για τους δημοτικούς υπαλλήλους ο επίμαχος σχεδιασμός. Προκειμένου να αποτρέψουν την υλοποίησή του είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στα άκρα και αυτό μεταφράζεται σε δυναμικές κινητοποιήσεις που θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία τεράστιων προβλημάτων στην αποκομιδή των σκουπιδιών. Οι μεγάλες ελληνικές πόλεις, μεταξύ τους και ο Βόλος, έχουν ζήσει κατά το παρελθόν ανάλογες εφιαλτικές καταστάσεις με τους όγκους των σκουπιδιών να σωρεύονται τους δρόμους και τα πεζοδρόμια απειλώντας τη δημόσια υγεία. Αν δεν υποχωρήσει η κυβέρνηση αυτό το σκηνικό αναμένεται να επαναληφθεί το φετινό χειμώνα. Οι εργαζόμενοι στους δήμους δεν πρόκειται να υποχωρήσουν. Η δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών ώστε να πετύχει ο στόχος τους, χωρίς να στρέψουν τους πολίτες εναντίον τους, αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας για τους συνδικαλιστές που σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα του αγώνα.
