Η χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας μιας χούφτας συνταξιούχων έξω από το παράρτημα του ΠΕΔΥ Βόλου έρχεται να αναδείξει για άλλη μια φορά τα τεράστια αδιέξοδα στο χώρο της δημόσιας υγείας καθώς επίσης και το γεγονός ότι πέρα από μια μικρή μερίδα πολιτών, οι οποίοι αγωνίζονται με τον δικό τους τρόπο, όλοι οι υπόλοιποι έχουν κλειστεί στο καβούκι τους και περιμένουν να γίνει κάποιο θαύμα. Οι συνταξιούχοι δεν θα μπορούσαν να επιλέξουν πιο κατάλληλο χρονικό σημείο προκειμένου να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας για τις εκρηκτικές ελλείψεις σε προσωπικό και αναλώσιμα στους δύο βασικούς φορείς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας, το ΠΕΔΥ και το νοσοκομείο του Βόλου, όπου έρχεται χιονοστιβάδα λουκέτων σε κλινικές και τμήματα από τη νέα χρονιά αν στο μεταξύ δεν ανανεωθούν οι συμβάσεις των 23 επικουρικών γιατρών που μετά την 1η Ιανουαρίου του 2016 θα αρχίσουν να εγκαταλείπουν το «Αχιλλοπούλειο». Στο ΠΕΔΥ του Βόλου τα προβλήματα είναι γνωστά πλην όμως παραμένουν μη αντιμετωπίσιμα, ακόμη και αυτά που αφορούν σε ελλείψεις αναλώσιμων υλικών, όπως συμβαίνει στα οδοντιατρεία του ΠΕΔΥ όπου δεν υπάρχουν υλικά ούτε για σφραγίσματα!
Θα έλεγε κανείς πως το δημόσιο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας στον τόπο μας έχει αφεθεί στη μοίρα του προκειμένου να απαξιωθεί σταδιακά και στο τέλος να αντικατασταθεί από τους ιδιώτες, οι οποίοι θα βρουν έτοιμες υποδομές και εξαθλιωμένους πολίτες. Αυτό θα μπορούσαμε να το υποθέσουμε αν στο τιμόνι της χώρας δεν βρισκόταν εδώ και δέκα μήνες μια αριστερή κυβέρνηση που έκανε προεκλογική της σημαία δύο φορές, την προάσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του κράτους και την προστασία των αδύναμων οικονομικά ομάδων του πληθυσμού. Ε, λοιπόν στο ΠΕΔΥ και το νοσοκομείο προσέρχονται καθημερινά αυτοί οι ακριβώς οι άνθρωποι. Όσοι δηλαδή δεν έχουν ούτε κατά διάνοια την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν κάποιον ιδιώτη γιατρό και να γίνουν καλά. Στο ΠΕΔΥ και το νοσοκομείο καταφεύγουν αναζητώντας ιατρική περίθαλψη όσοι έχουν εξαθλιωθεί από τους φόρους και τις περικοπές μισθών και συντάξεων. Στη δημόσια υγεία προσβλέπουν για τη διαφύλαξη του πολυτιμότερου αγαθού όσοι βρίσκονται σε δεινή οικονομική και κοινωνική θέση. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε την απογοήτευση και την απελπισία τους κάθε φορά που φεύγουν από τα ιατρεία του ΠΕΔΥ άπραγοι καθώς πότε δεν υπάρχει γιατρός, πότε δεν υπάρχουν τα απαραίτητα αναλώσιμα υλικά. Κάθε φορά που προσέρχονται στα επείγοντα του νοσοκομείου ή στα εξωτερικά ιατρεία και διαπιστώνουν ότι οι ουρές των ασθενών μεγαλώνουν καθώς δεν υπάρχει το απαιτούμενο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, επιβεβαιώνεται ο χειρότερος φόβος τους, ότι δηλαδή με την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας η καθημερινότητά τους όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά χειροτέρεψε.
Γι αυτό λοιπόν οι διαμαρτυρίες των συνταξιούχων που παρά την ηλικία τους διατηρούν την αγωνιστική τους διάθεση, πρέπει να αποτελέσουν φωτεινό παράδειγμα τόσο για τους υπερήλικες που έχουν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια αντίστασης και απλά υπολογίζουν κάθε μήνα τις αλλεπάλληλες περικοπές στις συντάξεις τους, όσο και για τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι καλούνται σε λίγες μέρες να αποδείξουν ότι είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν δυναμικά στην καταιγίδα των αντιλαϊκών αποφάσεων. Οσοι τις λαμβάνουν είπαν αισχρά ψέματα πριν αναλάβουν την εξουσία και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα για το λαό είτε προκαλούν με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, είτε συνεχίζουν να κοροϊδεύουν για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης την οποία στηρίζουν.
