Σε πόλη – βαρόμετρο για την εφαρμογή ή όχι του αντικαπνιστικού νόμου, έχει μετατραπεί ο Βόλος μετά και το τελευταίο επεισόδιο στο σήριαλ της κόντρας της υφυπουργού Υγείας με τους καταστηματάρχες εστίασης. Τα όσα διαδραματίστηκαν χθες τόσο στο πολιτικό γραφείο της υφυπουργού, όσο και στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, αποτυπώνουν ανάγλυφα το εκρηκτικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική απόφαση για την εφαρμογή ενός νόμου, ο οποίος προστατεύει μεν τη δημόσια υγεία, πλήττει δε τον κλάδο των ιδιοκτητών επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Οι τελευταίοι δίνουν, όπως λένε, έναν αγώνα επιβίωσης ενάντια στον αντικαπνιστικό νόμο ο οποίος έχει ελαχιστοποιήσει την κίνηση στα καταστήματα τους, ωστόσο αυτός ο αγώνας είναι διχασμένος από τη στιγμή που υπάρχουν δύο σύλλογοι για την εκπροσώπηση επαγγελματιών του ίδιου ακριβώς αντικειμένου. Η μόνη διαφορά είναι πως ο ένας σύλλογος, με τον οποίο συναντήθηκε η υφυπουργός αντιμετωπίζει τον αντικαπνιστικό νόμο με μεγαλύτερη διαλλακτικότητα και δέχεται την εφαρμογή του αν τροποποιηθεί η διάταξη ως προς την επιβολή προστίμων στους θαμώνες, που επιμένουν να καπνίζουν παρά τις συστάσεις των καταστηματαρχών. Ο άλλος σύλλογος, με τον οποίο η κα Μακρή δεν συναντήθηκε καθώς δεν αναγνωρίζει τη νομική του υπόσταση αλλά και γιατί, όπως κατήγγειλε, στενός της συνεργάτης έγινε αποδέκτης απειλών για εις βάρος της επεισόδιο αν έδινε το παρόν χθες στο Επιμελητήριο, απορρίπτει το νόμο στο σύνολο του και ζητά το διαχωρισμό των επιχειρήσεων εστίασης σε καπνιζόντων και μη, με τη χορήγηση φορολογικών κινήτρων στις δεύτερες. Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι έχει διαμορφωθεί ένα εκρηκτικό κλίμα σύγχυσης, έντασης και αντιπαραθέσεων, με τη μια πλευρά να επιχειρεί να εφαρμόσει μια κυβερνητική απόφαση και την άλλη, που είναι χωρισμένη στα δύο, να προσπαθεί να προασπίσει τα συμφέροντα της. Αυτό, έως ένα βαθμό, είναι θεμιτό και όταν πρόκειται για τη διατήρηση θέσεων εργασίας και την προστασία της απασχόλησης σε μια πόλη με ποσοστά ανεργίας άνω του 30%, τότε οι όποιοι χειρισμοί πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, καθώς πρόκειται για μια έκρυθμη κατάσταση, δύο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται η απειλή της απόλυσης και των λουκέτων για να μπλοκαριστεί ένας νόμος που προασπίζει τη δημόσια υγεία και διαφυλάττει τους πολίτες από την υπ΄ αριθμόν ένα αιτία πρόκλησης καρκίνου του πνεύμονα. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, καθώς πρόκειται για μια έκρυθμη κατάσταση, δύο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα. Ή η υφυπουργός σιωπηρά, θα πάρει πίσω το μέτρο και θα εφαρμόσει την τακτική των προκατόχων της, οι οποίοι μπροστά στο πολιτικό κόστος μετέτρεψαν σε καπνό τις βαρύγδουπες υποσχέσεις τους για την κατά γράμμα εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, ή θα υποχωρήσουν οι καταστηματάρχες εστίασης, αποδεχόμενοι το ρόλο της πολιτείας να νομοθετεί για το συμφέρον της πλειοψηφίας των πολιτών και όχι υπέρ συγκεκριμένων συντεχνιών. Όμως για να γίνει το δεύτερο πρέπει οι εκλεκτικοί μηχανισμοί να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο ότι ο νόμος εφαρμόζεται παντού με τη ίδια ένταση και πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο υπαναχώρησης στην υλοποίηση ενός σχεδιασμού, που έχει εφαρμοστεί εδώ και χρόνια ακόμη και σε χώρες λιγότερο αναπτυγμένες από την Ελλάδα.
