ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Positive Mindset=Απεριόριστες Δυνατότητες -«Οι μαθητές φέτος θα χάσουν τη χρονιά!»

positive-mindsetαπεριόριστες-δυνατότητες-οι-μαθ-514697

Της Αποστολίας Ραφαέλας Πασσιά, Καθηγήτριας Αγγλικών

Μία άποψη που ταλαιπώρησε και δίχασε αρκετά τη χρονιά που μας πέρασε. Είμαι σχεδόν πεπεισμένη πως ο κάθε αναγνώστης, ειδικά όντας γονέας, έχει βιώσει στο «πετσί» του αυτή την «απειλή», κάνοντάς τον -δικαίως σε πολλές των περιπτώσεων- να αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του τρόπου εκπαίδευσης που μας επέβαλε η πανδημία. Δεν ήταν λίγες οι φορές μάλιστα που και οι ίδιοι κλήθηκαν να πάρουν θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία!

Αναμφισβήτητα η ζώνη άνεσης όλων μας υπέστη μία τεράστια, άνευ προηγουμένου διεύρυνση. Ας ρίξουμε όμως μία ματιά στα αποτελέσματα, ξεκινώντας με τους πρωταγωνιστές, που δεν είναι άλλοι από τα ίδια τα παιδιά.

  • Έγιναν αποδέκτες και συμμετέχοντες της τηλεκπαίδευσης, σε ένα κράτος το οποίο ανέκαθεν υποστήριζε αποκλειστικά την δια ζώσης εκπαίδευση σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες, άρα και μη έχοντας ολοκληρωτικά μεριμνήσει για έναν διαφορετικό τρόπο εκπαίδευσης.
  • Απέκτησαν μία καινούρια υποχρέωση – ικανότητα, η οποία δεν είναι άλλη από το να είναι κανείς εξοικειωμένος με την τεχνολογία, το διαδίκτυο και άλλα μέσα (digitalliteracy), που θεωρείται μία από τις απαραίτητες και κορυφαίες ικανότητες του 21ου αιώνα.
  • Συνειδητοποίησαν τη σημασία της συνεργασίας και της συνεργατικότητας (teamwork) την οποία κλήθηκαν να επιδιώξουν ως απαραίτητο συστατικό για την επίτευξη του τελικού στόχου, προάγοντας την ωριμότητά τους ως μέλη μίας ομάδας.
  • Αύξησαν την αυτοπειθαρχία, την αυτονομία όσον αφορά στην ολοκλήρωση των υποχρεώσεών τους, καθώς και τη συνέπειά τους.
  • Απέκτησαν και εξάσκησαν την κατανόηση, ενώ άρχισαν να σκέφτονται με τρόπο προσανατολισμένο στις δυνατότητες επίλυσης προβλημάτων.
  • Βίωσαν την σημασία της ισότητας καθώς και της αλληλοβοήθειας του κάθε μέλους που συμμετέχει σε μία ομάδα.
  • Συνειδητοποίησαν σε βάθος ποια θα είναι η ουσιαστική απώλεια που θα υποστούν οι ίδιοι, σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των μαθητικών τους υποχρεώσεων.
  • Τέλος, σαφώς αυξήθηκε η αυτογνωσία τους.

Απάντησα καθόλου στο ερώτημα για το αν τελικά χάθηκε μία χρονιά;

Συνεχίζοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στους εκπαιδευτικούς.

Κληθήκαμε να κάνουμε πράγματα που δεν είχαμε ξανακάνει, να εργαστούμε σε συνθήκες που δεν είχαμε ξαναεργαστεί, να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που δεν είχαμε ξαναντιμετωπίσει, να διαχειριστούμε νέα θέματα που μπορούν μόνο να προκύψουν σε μία νέου τύπου «τάξη». Μάθαμε! Αυτό όμως που μας βοήθησε να μάθουμε πιστεύετε πως ήταν η αναγκαστική τηλεργασία την οποία μας επέβαλλε η κυβέρνηση και το υγειονομικό σύστημα; Λάθος!

Προσωπικά, αυτό που με «έμαθε» είναι η άκριτη αποδοχή της καινούριας πρόκλησης που εμφανίστηκε όσον αφορά στην διατέλεση της δουλειάς μου! Εδώ, προτού σχολιαστεί το «άκριτη», θα ήθελα να σας προλάβω. Ειπώθηκε με βάση ότι σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να κρίνουμε ως πρώτη αντίδραση απέναντι στο διαφορετικό και το καινούριο. Φανταστείτε η πρώτη μας αντίδραση να ήταν κάπως έτσι: «οκει, ας δω τι μπορώ να κάνω εγώ με αυτό!» Δεν θα μας έδινε περισσότερες λύσεις αυτό το σκεπτικό, παρά προβλήματα; Δεν θα αφαιρούσε από την υστερία που φέρει η όλη κατάσταση, και δεν θα προσέθετε σε ανυπομονησία να δούμε τις δημιουργικές μας ιδέες να υλοποιούνται; Και τέλος, δεν θα έκανε τη δουλειά μας λίγο πιο ενδιαφέρουσα;

Έχοντας υιοθετήσει λοιπόν αυτό το σκεπτικό, ήρθαμε στην ευχάριστη και πολύ ενδιαφέρουσα θέση να ανακαλύψουμε νέους τρόπους, νέα μέσα και εργαλεία. Μας κατέστησε ακόμη ικανούς να φτάσουμε ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν εφικτό να λάβουν το πολύτιμο δώρο της εκπαίδευσης. Μας δίδαξε και μας επιβεβαίωσε πως η ουσιαστική εκπαίδευση επιτυγχάνεται όταν και τα δύο συμβαλλόμενα μέρη μιας οθόνης έχουν τον ίδιο ειλικρινή ζήλο να επιτευχθεί. Μα, το πιο σημαντικό, μας χάρισε ευγνωμοσύνη προς τους μαθητές μας, οι οποίοι μας αντάμειψαν με την όρεξη, τη θέληση, το ζήλο, τη συνέπεια, το σεβασμό, την κατανόηση και την εκτίμηση που λάβαμε μέσα από αυτή την αμφίδρομη προσπάθεια που καταβλήθηκε. Εάν δεν ήταν εκείνοι, δεν θα είχαμε δει ούτε γνωρίσει από πρώτο χέρι τις ανεξάντλητες δυνατότητες.

Ποιος λοιπόν βγαίνει νικητής μέσα από την όλη αλλαγή που βιώσαμε στη χρονιά που μας πέρασε; Η απάντηση νομίζω παραμένει η ίδια όπως και σε κάθε αλλαγή που βιώνουμε μέσα στο σύγχρονο περιβάλλον στο οποίο ζούμε… και βρίσκεται σε μία λέξη: Προσαρμοστικότητα.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου