Του Καπουρνιώτη Μιχάλη του Ζήση, Αντιδημάρχου Περιφερειακών Ενοτήτων, Καθηγητή Φυσικής Αγωγής, εκ νέου υποψηφίου δημοτικού συμβούλου με τη «Νέα Εποχή – Νέα Δυναμική»
Αποτελεί κοινό τόπο να επιχειρηματολογήσει κανείς για την αξία της άθλησης. Από το «mens sana in corpore sano» (=νους υγιής εν σώματι υγιεί) του Ιουβενάλη, μέχρι το “citius, altius, fortius”(=πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά) του Πιέρ Ντε Κουμπερτέν, κι από τα «άθλα επί Πατρόκλω» της Ιλιάδας, μέχρι τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η άθληση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της ψυχοδυναμικής ανάπτυξης του νέου ανθρώπου.
Η αλήθεια αυτή είναι σήμερα ιδιαιτέρως επίκαιρη, σε μια εποχή που έχουν εξαφανιστεί οι αλάνες, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος, αλλά και ασφάλεια για ελεύθερο αθλητικό παιχνίδι στις γειτονιές.
Σήμερα η καθημερινότητα ενός παιδιού, την οποία επιβάλλει το σύγχρονο μοντέλο ζωής, είναι άκρως αντίθετη από τη καθημερινότητα που ζήσαμε εμείς ως γονείς ή και παππούδες.
Σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο, σπίτι, ύπνος.
Το παιδί από πολύ νωρίς μπαίνει στα γρανάζια της πανομοιότυπης καθημερινότητας και έτσι η κάθε τύπου αγωγή περνά σε δεύτερη μοίρα. Από μικρό υιοθετεί το πρότυπο της καθιστικής ζωής, αφιερώνοντας πολλές ώρες μπροστά σε μια οθόνη.
Σαν επακόλουθο έρχεται η υποβάθμιση της φυσικής κατάστασης και της υγείας του, καθώς η παχυσαρκία και τα προβλήματα της εξωτερικής εμφάνισης μεγεθύνονται.
Σιγά – σιγά χάνεται το αίσθημα της αυτοπεποίθησης, η καθημερινότητα γίνεται ανούσια, φτωχή και μίζερη. Αναζητείται η επιβεβαίωση κυρίως στη διασκέδαση που είναι στη μόδα.
Απευθύνομαι στους γονείς: «Γονείς, ανοίξτε ένα τεράστιο, φωτεινό παράθυρο διαφυγής από τα παραπάνω, στα παιδιά σας, με τον αθλητισμό!!!!!».
Η άθληση αποτελεί μια ευχάριστη δραστηριότητα και μια πολύτιμη εμπειρία για το παιδί σας. Ειδικά τα ομαδικά αθλήματα δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση και να συνηθίσουν σ’ έναν τρόπο ζωής και άσκησης για όλη τους τη ζωή. Η άθληση ξεκινά από την μικρή ηλικία σαν παιχνίδι. Το παιδί κοινωνικοποιείται, είναι χαρούμενο, νιώθει δημιουργικό.
Όσο μεγαλώνει δέχεται επιδράσεις στο χαρακτήρα του. Αναπτύσσει το αίσθημα της συνεργασίας, μαθαίνει να σέβεται το συμπαίχτη και τον αντίπαλό του. Υιοθετεί την άμιλλα, χαίρεται στη χαρά της νίκης, αλλά αποδέχεται και την ήττα. Κατανοεί ότι πρέπει συνεχώς να βελτιώνεται. Αντιλαμβάνεται σιγάσιγά ότι οι αξίες κατακτώνται με υπομονή και επιμονή.
Αρχίζει να θέτει στόχους και να προσπαθεί να τους κατακτήσει. Με τη συμμετοχή στα αθλήματα το παιδί γίνεται μέλος μιας ομάδας, μαθαίνει να επικοινωνεί, να συμμετέχει σε μια κοινή προσπάθεια προς έναν κοινό στόχο, κάνει φίλους και συνεργάζεται μαζί τους.
Παράλληλα, ο αθλητισμός μειώνει τον κίνδυνο για προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, οι καρδιαγγειακές νόσοι, ο σακχαρώδης διαβήτης, και βοηθά στην απόκτηση υγιεινών συνηθειών. Άλλωστε οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την άσκηση ως τον υπ’ αριθμό ένα σύμμαχο στη βελτίωση τόσο της ποιότητας όσο και της διάρκειας της ζωής όλων μας.
Φυσικά, όταν λένε άσκηση δεν αναφέρονται στον αγωνιστικό αθλητισμό (επαγγελματικό πρωταθλητισμό), αλλά σε άσκηση που μπορεί να κάνει ο καθένας, χωρίς τις περισσότερες φορές να απαιτείται ειδικός χώρος Εδώ, λοιπόν, εστιάζεται ρόλος του κάθε γονέα. Σημαντική είναι η επιλογή του κατάλληλου αθλήματος, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις δεξιότητες του παιδιού. Οι γονείς οφείλουν να μιλήσουν με τα παιδιά τους για τα οφέλη του αθλητισμού, να τους προσφέρουν εναλλακτικές επιλογές άθλησης, να τα ενθαρρύνουν για τη συμμετοχή τους αρχικά σε ομαδικά αθλήματα, να παρακολουθούν και να σχολιάζουν τις δραστηριότητές τους και το κυριότερο να αθλούνται μαζί τους.
Σημαντικό είναι να διατηρούν ρεαλιστικές προσδοκίες για την εξέλιξη και τις επιδόσεις του παιδιού, να αποφεύγουν την υπερβολική πίεση, να τα επαινούν για τη προσπάθεια και να τα ενθαρρύνουν σε περίπτωση αποτυχίας.
Αλλά χρειάζεται και προσοχή στην επιλογή του` αθλήματος. Πολλές φορές πιεστικοί γονείς μπορεί να μετατρέψουν τη χαρά του μικρού αθλητή σε απογοήτευση, όταν το παιδί πειστεί να ακολουθήσει κάτι που δεν του ταιριάζει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αποδίδει καλά, μπορεί να επηρεαστεί η αυτοεκτίμησή του και τελικά να παύσει να ασχολείται με τον αθλητισμό.
Γι΄ αυτό γι΄ ακόμη μια φορά προτρέπουμε τους γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αγαπήσουν τον αθλητισμό, αρχικά σαν παιχνίδι. Να πούνε ένα μεγάλο ΝΑΙ στη σωματική δραστηριότητα, χωρίς όμως υπερβολές, για χαρούμενα και υγιή παιδιά.
Γιατί ο νεαρός αθλητής, για να παραφράσουμε ελαφρώς τον μεγάλο Εμίλ Ζάτοπεκ «τρέχει με την ελπίδα στην καρδιά και τα όνειρα στο κεφάλι του».
