Κραυγή αγωνίας οικογενειών Βολιωτών: «Νιώθουμε αόρατοι πολίτες»
Σε «καραντίνα» για περισσότερους από δύο μήνες και χωρίς να υπάρχει καμία πρόβλεψη ή σχεδιασμός για το μέλλον βρίσκονται στη Μαγνησία περί τα 300 παιδιά με αναπηρίες. Ισάριθμες οικογένειες Βολιωτών καλούνται να σηκώσουν μόνοι τους το δυσβάστακτο «βάρος» που συνιστά η επί 24ωρου φροντίδα των παιδιών τους.
Από τις 11 Μαρτίου, στην περιοχή έχουν κλείσει όλες οι δομές στις οποίες φοιτούσαν παιδιά με αναπηρίες. Πρόκειται για τρία ειδικά δημοτικά σχολεία, το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Βόλου, το Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο και Λύκειο Βόλου αλλά και τα δύο Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με αναπηρίες (ΚΔΑΠμεΑ) που λειτουργούν σε Βόλο και Ν. Ιωνία.
Για τις συγκεκριμένες δομές στις οποίες φοιτούν περί τα 300 παιδιά με αναπηρίες δεν έχει ανακοινωθεί κανένας σχεδιασμός για την επαναλειτουργία τους. «Νιώθουμε αόρατοι πολίτες. Αυτή τη στιγμή δεκάδες γονείς είναι εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους, βγαίνοντας έξω μόνο για τα απαραίτητα προκειμένου να βρίσκονται επί 24ωρου κοντά στο παιδί τους. Η καθημερινότητα είναι δύσκολη και για τα ίδια τα παιδιά με αναπηρίες που έχουν χάσει πλέον το πρόγραμμά τους και έχει διαταραχθεί η ισορροπία τους. Κινδυνεύουν να χάσουν ό,τι έχουν κερδίσει για την κοινωνική τους ένταξη», αναφέρει η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με Αναπηρίες, Ράνια Καρανικόλα.
Όπως σημειώνει η ίδια «δεν έχουν όλα τα παιδιά με αναπηρίες υποκείμενα νοσήματα». «Θα έπρεπε να εξεταστεί το άνοιγμα των δομών κατά περίπτωση. Αυτή τη στιγμή τα παιδιά μας είναι αποκλεισμένα από παντού», επισημαίνει η κ. Καρανικόλα.
Για το μείζον ζήτημα παρεμβαίνει προς τον Πρωθυπουργό η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες η οποία μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι «ο παρατεταμένος εγκλεισμός (τόσο στις οικίες τους, όσο και στις δομές κλειστής περίθαλψης ή υποστηριζόμενης διαβίωσης, δημόσιες και ιδιωτικές), οδηγεί σε στιγματισμό και κοινωνικό αποκλεισμό, δεδομένου ότι μεταξύ των ατόμων με αναπηρία υπάρχουν και άτομα με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα, όπως ισχύει και για τον γενικό πληθυσμό (…). Πάνδημο αίτημα όλων των γονέων και των οικογενειών των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, είναι ο σχεδιασμός και η λήψη συνεκτικών μέτρων για την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα και των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και των γονέων και των οικογενειών τους».
ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
