Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει και ποιους αφορά αυτό που ακούγεται όλο και συχνότερα τις τελευταίες μέρες ότι «τα δύσκολα τελειώνουν». Αυτό που ξέρω και που καθημερινά βλέπω είναι ανθρώπους φτωχότερους να μην ξέρουν πώς θα πορευτούν και πολύ περισσότερο από ποτέ απογοητευμένους, διότι δεν βλέπουν διέξοδο και σωτηρία στα λόγια συμπαράστασης και ανακούφισης που άλλοι εκφράζουν.
Οι εργαζόμενοι είμαστε όλοι «εν δυνάμει άνεργοι», οι άνεργοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, οι επαγγελματίες φυτοζωούν, οι συνταξιούχοι βλέπουν τη σύνταξη να εξανεμίζεται εξαιτίας των συνεχών περικοπών και η υγεία καρκινοβατεί.
Και αυτό το τελευταίο δεν είναι διόλου τυχαίο, εάν λάβει κανείς υπόψη όλα αυτά τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα όσον αφορά στις συνέπειες της κρίσης. Μια χωρίς προηγούμενο ανθρωπιστική κρίση αποτυπώνεται από την καθημερινή λειτουργία των νοσοκομείων, όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα χθες το ΕΘΝΟΣ, που επισημαίνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις δεν υπάρχουν χρήματα ούτε και για τη σίτιση των ασθενών. Σε άλλες περιπτώσεις, οικονομικά εξαθλιωμένοι ασθενείς δεν παίρνουν όλα τα φάρμακά τους, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να τα πληρώσουν όλα. Εντατικές μονάδες κλείνουν εξαιτίας των ελλείψεων προσωπικού, ενώ καταργούνται για οικονομικούς λόγους κρίσιμες για τη ζωή ασθενών μονάδες.
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι απλή παράθεση ποσοστών, αλλά καταγραφή που έγινε και παρουσιάστηκε από τους πρόεδρους των ομοσπονδιών νοσοκομειακών γιατρών (ΟΕΝΓΕ) και εργαζομένων στα νοσοκομεία Δημήτρη Βαρνάβα και Σταύρο Κουτσιουμπέλη (ΠΟΕΔΗΝ) με αφορμή τη σημερινή πανυγειονομική 24ωρη απεργία.
«Με επισκέφθηκε μία 57χρονη γυναίκα με γλαύκωμα. Από την εξέταση διαπίστωσα μια ραγδαία επιδείνωση και τη ρώτησα γιατί δεν παίρνει τα φάρμακά της. Μου απάντησε ότι ακολουθεί παράλληλα θεραπεία για την πίεση, στην οποία είναι συνεπής».
Η γυναίκα αιτιολόγησε την ενέργειά της, αναφέροντας στον γιατρό πως έχει δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να μην πάρει τα φάρμακα για την πίεση και να πάθει αύριο εγκεφαλικό. Η δεύτερη, να μην πάρει τα φάρμακα για το γλαύκωμα και να τυφλωθεί σε τρία χρόνια» ήταν το περιστατικό που αφηγήθηκε ο κ. Βαρνάβας, ενώ ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρθηκε στην αγωνία καρκινοπαθών σε όλη τη χώρα που ψάχνουν τρόπους για να εξασφαλίσουν τη θεραπεία τους σε μία εποχή που τα φάρμακα είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα και πολλές φορές οι ασθενείς ψάχνουν τρόπους για να τα εξασφαλίσουν και μένουν με άδεια χέρια, αφού το δημόσιο σύστημα Υγείας εδώ και καιρό έχει πλέον σηκώσει τα χέρια ψηλά και οι πάσχοντες βρίσκονται σε απόγνωση.
Και όσο τα νοσοκομεία θα βιώνουν αυτή την οικονομική ασφυξία, με τη χρηματοδότησή τους να μειώνεται συνεχώς (2,2 δισ. το 2012 και 1,95 δισ. ευρώ το 2013) τόσο η κατάσταση θα χειροτερεύει ακόμη και για το αγαθό της υγείας. Για ποιες καλύτερες μέρες λοιπόν που θα έρθουν να μιλάμε;
