Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται στα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι εργατικές διαφορές. Από την αρχή του χρόνου και μέχρι σήμερα στην Επιθεώρηση Εργασίας Μαγνησίας έγιναν τουλάχιστον 200 εργατικές διαφορές. Λίγες από αυτές κατέληξαν ωστόσο στη Δικαιοσύνη. Ο εργαζόμενος θέλει πάντοτε -τουλάχιστον στις περισσότερες των περιπτώσεων- να βρεθεί λύση. Ο εργοδότης, να αποφύγει διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Μη καταβολή δεδουλευμένων, επιδομάτων, υπερωριών και μη χορήγηση αδειών αναφέρουν συνήθως στην Επιθεώρηση Εργασίας οι εργαζόμενοι. Μάλιστα, οι εργατικές διαφορές αυξάνονται κατά δεκάδες στο τέλος της τουριστικής σεζόν. Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί είναι εκείνοι που αναζητούν έστω και εποχιακή εργασία στα νησιά των Σποράδων. Δυστυχώς, όμως, με άλλους όρους και προϋποθέσεις πηγαίνουν εκεί, άλλους συναντούν στην πορεία.
Εντός δεκαπενθήμερου στην Επιθεώρηση Εργασίας προσκαλούνται οι εργοδότες και γίνεται τριμερής συνάντηση. Οι επιχειρηματίες εμφανίζονται πάντοτε στο τραπέζι του διαλόγου είτε οι ίδιοι, είτε οι νομικοί τους σύμβουλοι είτε και οι δύο. Δυστυχώς, στα χρόνια της οικονομικής ανέχειας, κάποιοι φαίνεται στην πορεία ότι ήθελαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους αλλά λόγω των δυσκολιών δεν τα κατάφεραν. Αμφότεροι (εργαζόμενος – εργοδότης) καλούνται σε επίλυση της διαφοράς.
Το 80% των υποθέσεων επιλύεται τελικά
Ενας μεγάλος αριθμός των εργατικών διαφορών επιλύεται στην τριμερή. Σε ποσοστό άνω του 50% φαίνεται ότι οι εργοδότες υποχωρούν και προτίθενται να αποκαταστήσουν τα προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πάνω από 80% υποθέσεις βρίσκεται τελικά λύση. Λίγοι είναι εκείνοι, όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, που είναι αδιάλλακτοι.
Ο φόβος ότι μπορεί η εργατική διαφορά να μετατραπεί σε διοικητικό ή ποινικό πρόστιμο φαίνεται ότι σωφρονίζει. Τα πρόστιμα που επιβάλλονται ξεκινούν από 1.500 ευρώ και αυξάνονται ανάλογα με την παράβαση. Οι εργοδότες υποχωρούν τελικά και καταβάλλουν προσπάθεια να βρεθεί η χρυσή τομή. Στο τραπέζι του διαλόγου όλοι θέλουν να βρεθεί λύση. Οι εργαζόμενοι που καταφεύγουν τελικά στη Δικαιοσύνη είναι λίγοι.
Κανένας δεν θέλει να προσφύγει στα δικαστήρια
Ζητούμενο της εργατικής διαφοράς είναι να ικανοποιηθούν οι διεκδικήσεις. Οι εργαζόμενοι θέλουν να πληρωθούν τα οφειλόμενα. Στην τριμερή δεν προσέρχονται με δικηγόρο. Η κατάθεση αγωγών για χρηματική ικανοποίηση απαιτεί έξοδα και η οικονομική κατάσταση δεν το επιτρέπει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 30% των εργαζομένων έχει δικηγόρο στην τριμερή. Συνήθως, αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει νομική υποστήριξη από σωματεία ή όταν η εργατική διαφορά αφορά πολλούς εργαζόμενους. Αν δεν ικανοποιεί η λύση που βρίσκεται, τότε οι εργαζόμενοι συμπληρώνουν υπεύθυνη δήλωση και η Επιθεώρηση Εργασίας Μαγνησίας στρέφεται νομικά κατά του εργοδότη για το ποινικό και όχι αστικό κομμάτι της υπόθεσης.
Εξάλλου, μεγάλη μείωση αριθμούν στα Δικαστήρια Βόλου οι αγωγές που αφορούν σε εργατικά θέματα στο Πρωτοδικείο Βόλου. Ο όγκος εργασίας έχει μειωθεί αισθητά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η μείωση φαίνεται ότι είναι θεαματική, καθώς οι αγωγές αριθμούν πλέον μετρημένες κάθε μήνα, όπως σχολιάστηκε.
Υψηλή παραβατικότητα
Πάντως, η παραβατικότητα όσον αφορά στην εργατική νομοθεσία είναι πολύ υψηλή. Τουλάχιστον όσον αφορά στα ωράρια, οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας είναι συνεχείς. Τα δηλωμένα ωράρια δεν τηρούνται. Η ανασφάλιστη εργασία απασχολεί σε πιο μικρό βαθμό.
Σε δύσκολους οικονομικούς καιρούς που η ανεργία καλπάζει, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη εργασιακή ανασφάλεια, με αποτέλεσμα ένας αξιοσημείωτος αριθμός εργαζομένων να μην καταφεύγει τελικά στην Επιθεώρηση Εργασίας και να υφίσταται εκπτώσεις στα εργασιακά του δικαιώματα.
Τα παραπάνω τονίζει ο πρόεδρος του ΕΚΒ, Θανάσης Παπαδημόπουλος, ο οποίος επισήμανε ότι όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια που έχουν ψηφιστεί στα χρόνια της κρίσης, έχουν δημιουργήσει ένα τελείως θολό, άδικο και εχθρικό περιβάλλον για τον εργαζόμενο.
Αυθαιρεσία και τρομοκρατία επικρατούν στους χώρους εργασίας, παρά το γεγονός ότι οι θέσεις εργασίας είναι λιγότερες σε σχέση με την προ κρίσης εποχή, τονίζει ο κ. Παπαδημόπουλος.
Αρκετοί εργαζόμενοι δεν καταφεύγουν τελικά ούτε και στην Επιθεώρηση Εργασίας. «Ο δρόμος που υπάρχει μέχρι να συζητηθεί μία εργατική διαφορά είναι μεγάλος. Εργαζόμενοι έρχονται στο ΕΚΒ για να ενημερωθούν για τα δικαιώματά τους. Σε αρκετές περιπτώσεις ωστόσο φαίνεται ότι υποχωρούν και δεν περνούν το κατώφλι της Επιθεώρησης Εργασίας» εξηγεί ο ίδιος.
Πάντως, μοναδικός τρόπος για την προστασία και τη διασφάλιση των εργατικών δικαιωμάτων είναι η συνδικαλιστική οργάνωση. Ο κ. Παπαδημόπουλος λέει ότι αν και είναι δύσκολο σε μικρούς χώρους εργασίας να αυξηθεί η συνδικαλιστική πυκνότητα, ωστόσο αυτός είναι ο δρόμος για να υπερασπιστεί κανείς τα δικαιώματά του.
Σχέσεις φιλίας, οι σχέσεις μεταξύ μικρομεσαίων – εργαζομένων
Ερωτηθείς σχετικώς με τις εργατικές διαφορές, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Εμπόρων Μαγνησίας τόνισε ότι σύμφωνα με έρευνα που έχει κάνει η Ομοσπονδία, το 70% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων επιθυμούν να διατηρήσουν το προσωπικό τους εν μέσω κρίσης, και αυτό γιατί χρειάζονται εξειδικευμένο και καινοτόμο προσωπικό.
«Υπάρχουν αυτή τη στιγμή μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες στηρίζουν το προσωπικό τους σε θέματα υγείας, ανεξάρτητα από το εάν είναι υποχρέωσή τους.
Οι σχέσεις τους με τους εργαζόμενους είναι φιλικές. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βρίσκονται σε τέτοιο καθεστώς (παραβίασης εργατικών δικαιωμάτων) είναι πολύ λίγες και νομίζω ότι αντιμετωπίζουν πραγματικό οικονομικό πρόβλημα, και δεν έχουν όντως να πληρώσουν» τόνισε ο ίδιος.
