Λιγότερες από 500 κοινωνικές επιχειρήσεις είναι σήμερα σε λειτουργία στην Ελλάδα. Η οικονομική κρίση φαίνεται να ανέκοψε το «ρεύμα» της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, μολονότι θα μπορούσε να αποτελέσει λύση απέναντι στην κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ήδη προετοιμάζει στο πλαίσιο χρηματοδοτούμενου προγράμματος μέσα του Erasmus +, υλικό για μαθήματα κοινωνικής επιχειρηματικότητας που μπορούν να ενσωματωθούν και να εμπλουτίσουν το πρόγραμμα σπουδών του, αλλά και τα αντίστοιχα προγράμματα σπουδών σε πανεπιστήμια της Ευρώπης.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν χθες σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Τμήμα Χωροταξίας του Π.Θ., για την παρουσίαση του προγράμματος Best, «Επιχειρηματική Εκπαίδευση και Βιώσιμη Ανάπτυξη». Το Π.Θ. συμμετέχει στο πρόγραμμα τα δυόμισι τελευταία χρόνια, μαζί με δέκα ακόμη εταίρους από την Ευρώπη, και στόχος σύμφωνα με τον καθηγητή του ιδρύματος και συντονιστή του έργου για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Παντελή Σκάγιαννη, είναι η σύνδεση του κοινωνικού και του περιβαλλοντικού χώρου με την εκπαίδευση, υπό το πρίσμα της επιχειρηματικότητας. «Πρόκειται για ένα σύνθετο και πρωτότυπο πρόγραμμα, μέσα από το οποίο επιχειρούμε μεταξύ άλλων να αναπτύξουμε καινοτόμα προγράμματα σπουδών και προγράμματα μαθημάτων», ανέφερε οκ. Σκάγιαννης.
Όπως επεσήμανε ο ίδιος, «η εκπαίδευση οφείλει να λαμβάνει υπόψη της την επιχειρηματικότητα και να προετοιμάζει ανθρώπους να μπορούν να βγουν στην αγορά εργασίας και να δουλέψουν σε επιχειρηματικό επίπεδο. Παράλληλα με την πραγματική και ουσιαστική δουλειά που γίνεται στα πανεπιστήμια με τη μετάδοση της επιστήμης, πρέπει να δείχνουμε και προς αυτή την κατεύθυνση για να ανατραπούν τα δυσμενή δεδομένα στη χώρα μας. Πρέπει να βοηθάμε τα νέα παιδιά να στήσουν τις δικές τους εταιρείες αν βασίζονται σε νέες ιδέες και το ίδιο το πανεπιστήμιο να παίρνει επίσης πρωτοβουλίες σε αυτόν τον τομέα. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι μέσα στη ζωή και η ζωή έχει και την επιχειρηματικότητα».
Ελλειμμα εκπαίδευσης στην κοινωνική επιχειρηματικότητα
Στο πλαίσιο του προγράμματος, επιχειρήθηκε μέσω ερωτηματολογίων που διανεμήθηκαν σε ερευνητές, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, φορείς, οργανισμούς και επιχειρήσεις κυρίως στη Μαγνησία αλλά και στην Αθήνα, να προσδιοριστεί κατά πόσο υπάρχει εξοικείωση με την έννοια της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, να αναζητηθούν προβλήματα και λύσεις.
Σύμφωνα με το μέλος της ΜΟΚΕ (Μονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας) και υπάλληλο του Π.Θ. Πέτρο Ροδακινιά, διαπιστώθηκε ότι στη Μαγνησία και γενικότερα στην Ελλάδα υπάρχει εξοικείωση με τον όρο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Το 90% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι η κοινωνική επιχειρηματικότητα δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά στην Ελλάδα. Αναφέρουν ότι η οικονομική κρίση επηρέασε αρκετά αρνητικά την κοινωνική επιχειρηματικότητα και μάλιστα περισσότερο σε σύγκριση με τη συμβατική επιχειρηματικότητα. «Διαπιστώνεται έλλειψη χρηματοδοτικών εργαλείων και μέσων που “χτύπησε” περισσότερο την κοινωνική επιχειρηματικότητα», ανέφερε ο κ. Ροδακινιάς. Μάλιστα, ένα ρεύμα που είχε αναπτυχθεί για την ενίσχυσή της, ανακόπηκε πολύ γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό. «Περίπου όμως το 1/3 των ερωτηθέντων θεωρούν ότι η κοινωνική επιχειρηματικότητα θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτικό τρόπο εξόδου από την κρίση και να θέσει τις βάσεις της δημιουργίας νέων συνθηκών ανάπτυξης», πρόσθεσε ο κ. Ροδακινιάς.
Οι περισσότεροι ρίχνουν το βάρος της ευθύνης στο κράτος που δεν έχει ενισχύσει αυτή τη μορφή επιχειρηματικότητας με καμπάνιες ευαισθητοποίησης, συνέδρια και ημερίδες, με προγράμματα κατάρτισης, με δομές και φορολογικά κίνητρα.
«Μία πολύ σημαντική παρατήρηση, είναι ότι η εκπαίδευση στην επιχειρηματικότητα και στην κοινωνική επιχειρηματικότητα ειδικότερα, είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, δεδομένου ότι επιχειρούν στο πεδίο άνθρωποι χωρίς γνώσεις και μπορεί να μη μειώνεται η αξία αυτού που πάνε να κάνουν, αλλά να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στο επιχειρηματικό κομμάτι», επεσήμανε ο κ. Ροδακινιάς.
Στο πλαίσιο της ημερίδας παρουσιάστηκε το εγχείρημα του La petite cantine, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης για την ένταξη ατόμων από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες στοn χώρο της εργασίας, αλλά και εταιρείες όπως η ΦΥΛΩ, που αποτελούνται από ανθρώπους που συνεταιρίζονται με στόχο όχι την κερδοφορία αλλά το κοινωνικό καλό.
