Γράφει ο Ανδρέας Φ. Βασιλείου, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας
Τουρισμός είναι η μετακίνηση ατόμου ή ατόμων από έναν τόπο σε άλλο για την ικανοποίηση ανθρώπινων αναγκών. Τέτοιες ανάγκες είναι η αναψυχή, η επίσκεψη αρχαιολογικών και ιστορικών τόπων, η χρήση ιαματικών πηγών και τόσες άλλες.
Ο τουρισμός για την πατρίδα μας δεν είναι φαινόμενο της σημερινής εποχής. Ο «Ξένιος Ζευς» των αρχαίων Ελλήνων ήταν εκείνος που προστάτευε τους ξένους. Είναι γνωστό το φιλόξενο πνεύμα των αρχαίων προγόνων μας.
Στη Βυζαντινή εποχή υπήρχαν ξενώνες στις εκκλησίες και στα μοναστήρια για να περιποιούνται τους ξένους.
Ακόμα και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι ξένοι είχαν φιλοξενηθεί στα σπίτια των σκλαβωμένων Ελλήνων.
Σ’ όλες τις εποχές η αρετή της φιλοξενίας του Ελληνα παρακίνησε τους ξένους να γνωρίσουν την πατρίδα μας.
Ετσι είχε αρχίσει ο τουρισμός στην ωραία μας χώρα, για να φτάσει σιγά-σιγά στη σημερινή του μορφή.
Γιατί άραγε, τόσοι ξένοι επισκέπτονται σήμερα τη χώρα μας; Η απάντηση είναι: γιατί η χώρα μας διαθέτει πολλά τουριστικά προσόντα. Αυτά τα ζηλευτά προσόντα θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε στη συνέχεια της ανάπτυξης του θέματος.
Πόσο ωφελεί στα αλήθεια, η γεωγραφική θέση της Ελλάδας! Βρίσκεται στο νότιο άκρο της Ευρώπης και είναι συγκοινωνιακός κόμβος.
Μήπως όμως, το εύκρατο κλίμα και η καθαρή ατμόσφαιρα της χώρας μας δε γίνονται πόλοι έλξης των ξένων τουριστών;
Μήπως ακόμη, τα δαντελένια ακρογιάλια και τα καταπράσινα βουνά δεν προσκαλούν κοντά τους τους ξένους, για να τους χαρίσουν ζωντάνια, ευεξία και αισιοδοξία;
Αλλά και τα υπέροχα νησιά μας υποδέχονται τους ξένους με ωραίους χορούς και περίφημα νησιώτικα τραγούδια.
Τα λεβέντικα δημοτικά μας τραγούδια δεν αφήνουν ασυγκίνητους τους επισκέπτες των όμορφων ελληνικών χωριών. Το χωνευτικό νερό, τα γευστικά φρούτα και το εξαιρετικό κρασί προσφέρουν μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση στους ξένους τουρίστες.
Επίσης, πολύ εντυπωσιάζονται οι ξένοι περιηγητές από τα ήθη και έθιμα της χώρας μας. Αλλά μήπως η λαϊκή μας τέχνη λίγα έχει να προσφέρει στους επισκέπτες του τόπου μας;
Αλλά και οι λαϊκές μας φορεσιές δεν κάνουν τους ξένους επισκέπτες να θαυμάζουν τη λεβέντικη κορμοστασιά των νέων; Τα θρησκευτικά πανηγύρια του τόπου μας δεν αφήνουν θαυμάσιες εντυπώσεις; Οι ιαματικές πηγές δε γιατρεύουν τόσους ξένους κάθε χρόνο;
Αλήθεια, τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Πού αλλού θα μπορούσε να θαυμάσει κανένας τόσους αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους; Η Ελλάδα από τη μια ως την άλλη άκρη, είναι ένα απέραντο Μουσείο. Η Ακρόπολη της Αθήνας, οι Δελφοί, η Ολυμπία, Οι Μυκήνες, η Ρόδος και η Δήλος προσελκύουν χιλιάδες επισκεπτών κάθε χρόνο. Αλλά και η Σαλαμίνα, οι Θερμοπύλες, ο Μαραθώνας και τόσοι άλλοι τόποι διδάσκουν τους περιηγητές την ένδοξη ιστορία της γης που κατοικούμε. Τα μοναστήρια του Αγίου Ορους, των Μετεώρων και άλλων μερών της Ελλάδας γεμίζουν με χιλιάδες επισκεπτών.
Γενικά, οι περιηγητές αυτοί γνωρίζουν από κοντά το σημερινό Έλληνα. Γι’ αυτό ακριβώς, όταν εγκαταλείπουν την χώρα μας, παίρνουν μαζί τους τις καλύτερες εντυπώσεις. Διατυμπανίζουν το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής και το φιλόξενο αίσθημα των Ελλήνων.
Οι ωφέλειες της χώρας μας από τον αυξάνοντας έτσι το δικό πλούτο. Επίσης, οι ξένοι γνωρίζουν την πατρίδα μας, ενώ εμείς γνωρίζουμε αυτούς. Θα πρέπει όμως, να προσέχουμε ένα λεπτό σημείο. Να σεβόμαστε δηλαδή τις παραδόσεις μας, να μη μιμούμαστε τους ξένους.
Τα καθήκοντά μας προς τους ξένους είναι η λογική φιλοξενία και το χαμόγελο. Ετσι θα τους κάνουμε να επισκέπτονται συχνά την ωραία χώρα μας. Ακόμη, με τον τρόπο αυτόν, θα διαφημίζουν τις εξαίσιες αρετές μας στους συμπατριώτες τους. Συνεπώς, το εθνικό κέρδος μας θα είναι τεράστιο.
