ΤΟΠΙΚΑ

Μήνυμα του ΚΙΝ.ΑΛ. Μαγνησίας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

μήνυμα-του-κιν-αλ-μαγνησίας-για-την-παγ-597307

Στο μήνυμά της η Ν.Ε. Μαγνησίας του Κινήματος Αλλαγής με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, αναφέρει: “Η «Ημέρα της Γυναίκας» δε είναι απλά άλλη μια επετειακή ημέρα.

Είναι μια απτή πραγματικότητα, είναι η καθημερινότητα που επιβεβαιώνει το λόγο ύπαρξης της.

Είναι οι χιλιάδες καθημερινές ιστορίες που κάνουν αυτή την ημέρα να υπάρχει ακόμα και να είναι σημαντική για το σήμερα και το αύριο των γυναικών.

Μέρα σαν την 8η Μαρτίου, ,είναι μέρα προβληματισμού για το μέλλον του κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο με την υποστήριξη της ισότητας, της ισοτιμίας και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία.

Η 8η Μαρτίου, πρέπει να είναι η ημέρα κινητοποιήσεων, σε όλο τον κόσμο.

Η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, όπως θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, καθιερώθηκε για να μας θυμίσει, ότι μετά από πολλές θυσίες και άνισους αγώνες, το γυναικείο φύλο κατέκτησε ίσα δικαιώματα με τους άντρες, διεκδίκησε καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου.

Σε ποιες όμως γυναίκες αναφερόμαστε;

Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, δεν υφίσταται, όταν γνωρίζουμε ότι στην άλλη πλευρά, υπάρχουν παιδιά, κοπέλες, γυναίκες, ηλικιωμένες, που δεν έχουν καμία αξία, καμία υπόσταση μέσα στην κοινωνία..

Όταν την ίδια στιγμή, σ’ αυτόν τον πλανήτη, υπό την ανοχή κρατών, θυσιάζουν στο βωμό του χρήματος και της ηδονής, εκατομμύρια κορίτσια κυρίως ανήλικα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο αριθμός των προσώπων που γίνονται θύματα παράνομης διακίνησης με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, φθάνει τα 2,45 εκατ. κάθε χρόνο.

Πώς μπορούμε να γιορτάζουμε τις μάχες που έχουμε κερδίσει, όταν υπάρχουν ακόμα ανοιχτές πληγές που αιμορραγούν;

Γιατί πρέπει να ορίζεται η μοίρα μια γυναίκας από τη γεωγραφική θέση του χωριού, της πόλης ή της χώρας που γεννήθηκε;

Πρέπει να σταματήσουν οι πράξεις άνισης μεταχείρισης, οι κάθε είδους κακοποιήσεις γυναικών που δυστυχώς βρίσκονται σε κάθε δελτίο ειδήσεων και αφορούν τόσο τριτοκοσμικές όσο και ανεπτυγμένες χώρες

Η 8 Μάρτη γιορτάζεται για να θυμίζει τον αγώνα που συνεχίζεται ακόμα αδιάκοπος σε όλη την υφήλιο.

Ενός αγώνα για το προφανές, για το αυτονόητο: πως δεν μπορεί να μιλάμε για ανθρωπότητα όταν το ένα μισό της δεν απολαμβάνει τον σεβασμό που του πρέπει.

Σε μια ιδανική κοινωνία η Ημέρα της Γυναίκας δεν θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης, παρά μόνο ως ανάμνηση των κινητοποιήσεων των εργατριών στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη για καλύτερες συνθήκες εργασίας, ως ανάμνηση ενός «σταθμού» στην ιστορία της διεκδίκησης δικαιωμάτων των γυναικών.

Ωστόσο, η Ημέρα της Γυναίκας δυστυχώς έχει ακόμα λόγο ύπαρξης και στις μέρες μας και έχει λόγο να γίνεται τόσος «θόρυβος» γύρω από αυτή, γιατί είναι εκεί να μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν μας χαρίστηκε αυτομάτως, να μας θυμίσει ότι η γυναίκα από την απαρχή της προσπαθούσε να κερδίσει τη θέση της στον κόσμο, παλεύοντας διαχρονικά.

Είναι ακόμα εκεί και θα είναι εκεί όσο δεν προχωράει ουσιαστικά ο κόσμος μας, για να μας υπενθυμίζει, να μας δείχνει και να δυναμώνει το διαρκή μας αγώνα για το αυτονόητο.

Όταν εκατομμύρια γυναίκες και ανήλικα κορίτσια, γίνονται θύματα πολιτισμικών και κοινωνικών «εθίμων», αγοράζονται – πωλούνται και ενοικιάζονται από κυκλώματα πορνείας;

Πώς μπορούμε να μιλάμε για ελευθερία, ισότητα, ιδανικά και πάνω απ’ όλα, για ανθρώπινα δικαιώματα, σ’ έναν απάνθρωπο κόσμο;

Αν είναι να δώσουμε έναν αγώνα, τότε ας παραδειγματιστούμε από τις νίκες των προηγουμένων γενιών κι’ ας συσπειρωθούμε για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο, για τις κοπέλες που δεν μπορούν, για τις γυναίκες που φοβούνται, για τις επόμενες γενιές που τους αξίζει να χαίρονται τη φύση τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας πρέπει – σε αντιδιαστολή από άλλες εμπορευματοποιημένες «γιορτές» – να καθιερωθεί ως αφετηρία ώστε να προωθηθούν πολιτικές που διευκολύνουν την ένταξη της γυναίκας στην αγορά εργασίας και να εκλείψουν όλες οι μορφές των διακρίσεων και βίας σε βάρος της.

Δεν μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονη ελληνική κοινωνία, για κοινωνία με ελευθερία και ισότητα των γυναικών όταν είναι ακόμα ζητούμενο σε πολλές περιπτώσεις η προστασία της μητρότητας.

Όταν οι εργαζόμενες μητέρες δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στο σύνολο τους από το υπάρχων σύστημα των παιδικών σταθμών .

Όταν μπαίνουν εμπόδια στην πρόσβαση στο σύστημα υγείας και τα προγράμματα πρόληψης είναι ανύπαρκτα.

Όταν οι αμοιβές για ίση εργασία συνεχίζουν να είναι άνισες σε βάρος των γυναικών.

Όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών στην αγορά εργασίας απασχολείται με ελαστικές μορφές εργασίας.

Γιατί, τελικά, αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε άνδρες και γυναίκες είναι ότι η πρόκληση δεν είναι να μετατρέψουμε την ανδροκρατούμενη κοινωνία σε γυναικοκρατούμενη, αλλά να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ισότιμων και ισάξιων ανθρώπων, ανδρών και γυναικών συνοδοιπόρων.

Και ναι, τότε η Ημέρα της Γυναίκας δεν θα έχει λόγο ύπαρξης, γιατί πια θα γιορτάζουμε καθημερινά την Ημέρα του οράματος που συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, ως προοδευτική παράταξη, την Ημέρα του οράματος των ίσων ανθρώπων, γιατί αυτή θα είναι στ’ αλήθεια γιορτή για τον κόσμο μας.

Αυτή είναι η επιδίωξη και ο συνεχής αγώνας του Κινήματος Αλλαγής”.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου